အလုပ္သမားႏွင့္လုပ္ငန္းရွင္

 

အလုပ္သမားဆိုသည္မွာစက္ရုံ၊အလုပ္ရုံကုမၸဏီသံုးကိရိယာတစ္ခုျဖစ္သည္။အလုပ္သမားမရွိလွ်င္စက္ရုံ၊အလုပ္ရုံ၊ကုမၸဏီမ်ားတြင္သံုးျပဳေနေသာစက္ယႏၱားလည္ပတ္ႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ကုန္ပစၥည္းမ်ားလည္းထုပ္လုပ္နိုင္မည္မဟုတ္ေပ။အလုပ္သမားမရွိပဲ။ကုမၸဏီဝင္ေငြအျမတ္စြန္းမရနိုင္ပါ။ကၽြန္ေတာ္တို႔အလုပ္သမားသည။္ဤအခ်က္ကိုအလုပ္သမားတိုင္းသိထားသင့္ေသာခ်က္ျဖစ္သည္။ ကုမၸဏီႏွင့္အလုပ္သမား၊အလုပ္သမားႏွင့္ ကုမၸဏီအျပန္လွန္နားလည္းမႈရွိရမည္။အလုပ္သမားေၾကာင့္ကုမၸဏီတိုးတတ္သည္။ကုမၸဏီေၾကာင့္အလုပ္သမားတိုးတတ္သည္။အလုပ္သမားမ်ားကခြန္အားဥာဏ္အားစိုက္ထုပ္ရသည္။သို႔ေၾကာင့္အလုပ္သမားအတြက္လုပ္အားခေပးရသည္။သို႔မွသာလွ်င္အလုပ္သမားမီသားစုစားဝတ္ေနေရးေျပလည္နိုင္မည္ျဖစ္ကာအလုပ္သမားမ်ားဘဝျပည့္စံုၾကြယ္ဝႏုိင္ေပလိပ္မည္။အလုပ္သမားတစ္ေယာက္အလုပ္ငန္းခြင္တြင္ထိခိုက္ဒဏ္ရာရေသာ္လည္းေကာင္းက်န္းမားေရးမေကာင္းရင္ေသာ္လည္းေကာင္း ကုမၸဏီတြင္တာဝန္ရွိသည္။တခဴိ႕ ကုမၸဏီကေတာ့သည္လိုမဟုတ္အလုပ္ငန္းခြင္ထိခိုက္ဒဏ္ရာရလွ်င္သူနဲ႔မဆိုင္သလိုမင္းျဖစ္ေတာ့မင္းခံမင္းျဖစ္ေတာ့မင္းစံဆိုတဲ့ပံုစံပါ။ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားကေတာ့ငယ္စဥ္ကတည္းကအေၾကာက္တရားနဲ႔အုပ္ခဴပ္လာတဲ့ေအာက္မွာၾကီးျပင္းလာရတယ္ဆိုေတာ့အေၾကာက္တရားကိုအေရွ႕တန္းတင္ၾကတယ္။ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္တခဴိ ႔ကုမၸဏီေတြလည္းေၾကာက္တရားနဲ႔အုပ္ခဴပ္ေနတယ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာအလုပ္သမားနဲ႔အံဝင္ခြင္က်ျဖစ္ေနတာေပါ့။ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာအလုပ္သမားကေျမွာက္ေနမွန္းသိလွ်က္နဲ႔ေျမာက္ေနၾကတယ္။ေျခာက္ေနမွန္းသိလွ်က္နဲ႔ေၾကာက္ေနၾကတယ္။ ကုမၸဏီအတြင္းမွာအလုပ္သမားမ်ာညီညြတ္မႈရွိလွ်င္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားလိုသလိုလုပ္လို႔ရမည္မဟုတ္။၁၉၉၆ ခုႏွစ္တြင္(ခုႏွစ္မွားနဳိင္သည္)ထိုင္းအလုပ္သမားမ်ား ေဟာင္ေကာင္ႏုိင္ငံ(ဟိတာခ်ီ) ကုမၸဏီတခုတြင္အလုပ္လုပ္ေနစဥ္အလုပ္သမားအခြင့္ေရးခဴီးေဖာက္လို႔ဆိုျပီးသူတို႔တေတြစုေပါင္းအားျဖစ္ေတာင္းဆိုၾကတယ္။ေတာင္းဆို၍မရေသာေၾကာင့္ကုမၸဏီပစၥည္းမ်ားကိုမီးရႈိ႕ဖ်က္ဆီးလိုက္ၾကသည္။အၾကမ္းဖက္လုပ္ရန္အားေပးေနတာမဟုတ္ပါစုေပါင္းညီညြတ္မႈအားျဖင့္ေအာင္ျမင္တာကိုဆိုလိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။ကုမၸဏီ အလုပ္ရံုစက္ရံုေတြတိုးတက္ေအာင္ျမင္ေနတာ အလုပ္သမားေၾကာင့္ဆိုတာ အလုပ္ငန္းရွင္မ်ားသိေစခ်င္ပါသည္။ရန္ကုန္ျမိဳ႕မွာေရႊပုဇြန္ကိတ္မုန္႔ေအာင္ျမင္ေနတာ အလုပ္သမားေၾကင့္ပါ။ကၽြန္ေတာ္တို႔ ထားဝယ္မွာ ဆန္းသစ္မုန္႔တိုက္ေအာင္ျမင္ေနတာ အလုပ္သမားေၾကာင့္ပါ။အလုပ္သမားေတြ မဖြယ္လုပ္မယ္ဆိုရင္ေအာင္ျမင္ႏိုင္မည္လား။ကၽြန္ေတ္မေလးရွားမွာ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းလုပ္စဥ္က ျဖစ္စဥ္ေလးတစ္ခုကိုတင္ျပပါရေစ။ကုမၸဏီတစ္ခုေဆာက္လုပ္ပါတယ္။ကုမၸဏီကမရမ္းၾကီးေတာ့ သူဌာန နဲ႔သူပါ။သံခ်ီသံေကြး-သစ္-ေရေျမာင္း-ေရပိုက္ သူေနရာနဲ႔သူရွိၾကပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ေရပိုက္လုပ္ငန္းပါ။ေရပိုက္လုပ္ငန္ဟူသမွ်ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔မွတာဝန္ဟူရပါတယ္။အဲဒီမွာျဖစ္စဥ္တစ္ခုကေတာ့ ဘယ္အဖြဲ႔ကမွန္းမသိေသာဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔လူတစ္ေရာက္က ပိုက္ဆံမရွင္းေပးလို႔ဆိုျပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔တာဝန္ယူထားေသာ အိ္မ္သာခြက္ထဲကိုဘီလတ္ေျမေတြေဖ်ာ္ျပီးလာေလာင္းထည့္ထားတယ္။အိမ္သာကျပီးေနျပီ အဲဒီလိုလာေလာင္းထည့္သြားတယ္ဆိုေတာ့အားလံုးျပန္ဖ်က္ျပီးျပန္လုပ္ရေတာ့တယ္။အလုပ္သမားတစ္ေယာက္တြက္ေၾကာင့္ဆံုးရံုးရေတာ့တယ္။ အလုပ္ငန္းရွင္ေတြကအလုပ္သမားေတြအေပၚမွာနစ္နာေအာင္လုပ္မယ္ဆိုရင္အလုပ္သမားေတြကလဲျပန္လုပ္လို႔ရတယ္။စားေသာက္ဆိုင္ေတြဆိုရင္ပို႔၍ေတာင္အေရးၾကီးေသတယ္။စားပြဲထိုးဆက္ဆံမႈမေကာင္းဘူးဆိုရင္ ဒီဆိုင္ကိုေနာက္ထပ္လာဖို႔မလြယ္ပါ။ကၽြန္ေတာ္သာဓကတခုကိုပါမည္။ကၽြန္ေတာ္ စူလတ္ဌာနီမွာဆိုင္ေရာင္းဖူးပါတယ္။သေဌးက ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုေခၚေျပာေသာစကားက ဒီစားေသာက္ဆိုင္အေရာင္းေကာင္းေနတာ နင္တို႔အလုပ္သမားေတြေၾကာင့္ပါတဲ့။အလုပ္သမားေတြမရွိဘူးဆိုရင္ဆိုင္ေရာင္းေကာင္းမွာမဟုတ္ဘူးဟူ၍ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆင္းရဲေသာအလုပ္သမားေတြကမည္မွ်ေသာအတိုင္းအတာအထိထိုင္းႏိုင္ငံတြင္အလုပ္လုပ္ရမည္ေတာ့မဆိုႏိုင္ပါ။အမိျမန္မာျပည္တြင္လဲအလုပ္သမားေစ်းက တစ္လေလာက္လုပ္မွ ၆၀၀၀၀ေလာက္ဘဲရတယ္ဆိုေတာ့ဆက္လက္၍ အလုပ္လုပ္္ရေတာ့မွာေပါ့။တစ္လ၆၀၀၀၀ေလာက္နဲ႔မိသားစုစားဝမ္းစာေရးကိုဘယ္လို႔လုပ္ျပီး ဘဝအတြက္အေရွ႕ေလွ်ာက္ဘယ္လို႔ႏွစ္ပါသြားရမွာလဲ။အလုပ္သမားမ်ားသည္အလုပ္ငန္းရွင္မ်ားအတြက္မည္မွ်ေလာက္အေရးၾကီးသည္ဆိုတာသိပါေစခင္ဗ်ား။ဟန္ဝင္း