by Seaman Nayminthu on Friday, September 30, 2011 at 9:23am
ကိုေနမင္းသူ…
မေဟာင္းေသးတဲ့ အတိတ္ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္လို႕ပဲေျပာမလား ၊ ေဟာင္းသြားေပမယ့္ ေမ႕လို႕မရတဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုလို႕ပဲေျပာမလား ၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ 20 နီးပါးကေပါ့ဗ်ာ…
၀န္ထမ္းဘ၀ .. ေသေသခ်ာခ်ာေျပာရရင္..ကာကြယ္ေရး ၀န္ထမ္းဘ၀…
စစ္သားဘ၀ … တိတိက်က် ေျပာရရင္ ေရတပ္သားဘ၀..
ဒီဘ၀ေတြထဲက… က်ေနာ္…
ဂ်ဳတီခ်ိန္အျပီးမွာ စစ္ေရယာဥ္-ရန္ထက္ေအာင္(442) ရဲ႕ စစ္သည္ေတြနားေနခန္း အိပ္စင္ေပၚမွာ အနားယူေနရင္း ျပီးခဲ့တဲ့အေခါက္က အေၾကာင္းေတြကို ျပန္ေတြးရင္း အေတြးေရယာဥ္ ေၾကာမွာ ေမ်ာေနမိပါတယ္… က်ေနာ့္္ေရယာဥ္ကလည္း ပင္လယ္ျပင္မွာ ေက်ာက္မခ်ပဲ ေမွ်ာထားရင္း…. တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့အခ်ိန္ေပါ့….
အရင္တစ္ေခါက္က.. စစ္ဆင္ေရး တာ၀န္… ၀ရဇိန္ စစ္ဆင္ေရးတဲ့ဗ်ာ … ရန္ကုန္မွာ ၁၅ ရက္ျပည့္ေအာင္ မေနလိုက္ရဘူး အခု … ေရနံစင္လုံျခဳုံေရး တာ၀န္…..
ပုိင္နက္ပင္လယ္ ဒို႕ကာကြယ္ ဆိုတဲ့အတုိင္း .. ျမန္မာ့ ပင္လယ္ျပင္ကို စစ္ေရယာဥ္ ၾကီး ငယ္ မဟူ မိမိ တာ၀န္က်ရာ ေနရာ… အပိုင္းအလုိက္ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေနၾကတာပါ…
ေရယာဥ္ေပၚမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္မွရယ္ မဟုတ္ပါဘူး ၊ ဘက္စုံ ေထာင့္စုံ ေနရာတုိင္းကေန..
အသြင္တူတဲ့ တူညီ၀တ္စုံကို ၀တ္ဆင္ျပီး တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနၾကတာပါ။
To Float , To Move , To Fight ဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ နဲ႕ အညီ .. ေရေပၚလႈပ္ရွား စစ္ကစားႏုိင္တဲ့ ေရယာဥ္တစ္စီး ျဖစ္လာဖုိ႕ သံေခ်ာင္း သံျပားေတြကေန ပုံေဖာ္တယ္ ၊ တည္ေဆာက္တယ္ ၊ တပ္ဆင္တယ္ ၊ သြားလာနုိင္ဖို႕ အတြက္ စက္ပိုင္းဆုိင္ရာ ေမာင္းႏွင္ထိန္းသိမ္းမႈ အပုိင္းေတြ ၊ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈေတြ နဲ႕ အတူ အမိ ပင္လယ္ျပင္ကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေနသူေတြပါ.. …
က်ေနာ့ စစ္ေရယာဥ္ေပၚမွာ အရာရွိ စစ္သည္ အားလုံး ၆၆ ေယာက္ ၊ စစ္ေရယာဥ္မွဴး ၊ ဒု-စစ္ေရယာဥ္မွဴး ၊ အင္ဂ်င္နီယာအရာရွိ ၊ ေထာက္ပံ့ေရး အရာရွိ ၊ လက္နက္အရာရွိ ၊ ေရေၾကာင္းလမး္ညြန္ အရာရွိ ၊ စတဲ့ ဖြဲ႕စည္းပုံအတုိင္း ရွိေနျပီး ၊ ပဲ႕စင္ပိုင္း အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္ရွိ စစ္သည္မ်ား ၊ စက္တပ္ဖြဲ႕ ၊ ဆက္သြယ္ေရး တပ္ဖြဲ႕ ၊ စားဖုိေဆာင္ စသည္ျဖင့္… အဆင့္ဆင့္ တာ၀န္ကုိယ္စီနဲ႕ေပါ့ဗ်ာ..
ပင္လယ္ျပင္ကိုထြက္လာျပီး ၂ ရက္အတြင္းမွာပဲ မိမိေရယာဥ္ တာ၀န္က်ရာ တည္ေနရာမွာ ၾကည့္ကင္းတာ၀န္ ႏွင့္ ေရဒါမွ ပုံရိပ္မ်ားကို မၾကာခဏ စစ္ေဆးရင္း ၊ စက္တပ္ဖြဲ႕မွလညး္ Main Engine , Auxiliary Engine , Generator မ်ားရဲ႕ ၾကံ့ခုိင္ေရး အတြက္ အျမဲေဆာင္ရြက္ေနရသလို… ဆက္သြယ္ေရး တာ၀န္က်မွလည္း ကက(ေရ) ၏ အစီအမံမ်ားအတုိင္း ေလလိႈင္းၾကားမွာ အလုပ္မ်ားေနေသာကာလေပါ့….
အခုဒီတစ္ေခါက္က ပုံမွန္ထြက္ေနက် ပုံစံလို ထြက္လာတာမဟုတ္သလို နံမည္တပ္ေပးလုိက္တာက ၀ရဇိန္… ကက(ေရ) က အမိန္႕ေပးေစခုိင္းမႈေတြနဲ႕အတူ ႏွဳတ္မိန္႕ပါ ေပးလိုက္တာက ငါးခုိးေရယာဥ္မ်ားအား ဖမ္းဆီးျခင္း မျပဳလုပ္ပဲ… ပစ္ခတ္ႏွစ္ျမဳပ္ပစ္ရန္ တဲ့….
အခု က်ေနာ္တို႕ ျဖစ္ေနတဲ့ ပုံစံက ေရဒါကိုဖြင့္ ၊ နားကိုစြင့္ ၊ ေန႕မျမင္ ညေဖ်ာက္ Black Out…
ေရဒါကိုဖြင့္ျပီး ယိုးဒယား တန္ေကးမ်ားျဖစ္မလား ဟဲ့ ၊ စက္ေပၚ ကေျပာေနတဲ့ ရွမ္းစကားမ်ားၾကားရမလား ၊ ပိုက္ဆြဲေနတဲ့ တန္ေကးေတြ အသံမ်ားၾကားရမလား ဆိုျပီး နားကိုစြင့္ထားတယ္ ၊ ေန႕ပိုင္းမွာ ကုိယ့္ေရယာဥ္ကို မျမင္နုိင္ေအာင္ ကြ်န္းခိုတယ္ေပါ့ဗ်ာ.. ညပုိင္းဆုိရင္ေတာ့ မီးအားလုံး ပိတ္ျပီး အေမွာင္ခ် Black Out လုပ္ထားရင္း… တကယ့္ယိုးဒယားတန္ေကးစစ္စစ္ေတြကို ဖမ္းမိပါေစဆိုတဲ့ စိတ္ဆႏၵက အားလုံးရဲ႕ ရင္ထဲမွာအျပည့္…
(ငါးခုိးေရယာဥ္ ဟု ယူဆရေသာ.. မသကၤာဖြယ္ရာပစ္မွတ္ေတြ႕) ဆုိျပီး ကက(ေရ) ကို တည္ေနရာေျပာျပီး သတင္းပို႕တယ္ ၊ ကက (ေရ) ကလွမး္ေျပာတယ္ (လိုက္ပါ) … လိုက္တယ္.. မိတယ္ေပါ့ဗ်ာ.. ဒါက ပုံမွန္ လုပ္ထုံးလုပ္နည္း ၊ စာအုပ္ၾကီးအတိုင္း ။ တကယ္တမ္း လက္ေတြ႕ျဖစ္စဥ္ေတြက….
ၾကည့္ကင္း တာ၀န္ နဲ႕ ေရဒါ တာ၀န္က် ၂ ေယာက္ေပါငး္ျပီး ဒု-စစ္ေရယာဥ္မွဴး ကိုသတင္းပို႕တယ္ ၊ တန္ေကးဟု ယူဆရေသာ မသကၤာဖြယ္ရာ အစက္ကေလး တစ္စက္ေပါ့ဗ်ာ… ဒု-စစ္ေရယာဥ္မွဴး မွ စစ္ေရယာဥ္မွဴး ဆီ ဆင့္ကဲ သတင္းပို႕တယ္.. အဲဒီ့မွာ … စီအို လုပ္စားတဲ့သူရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ၊ အကြာအေ၀း ၊ ပစ္မွတ္ရဲ႕ ေရြ႕လ်ားမွဴအရွိန္ ၊ ေရစီးႏွဳန္း ၊ ေလတုိက္ႏွဳန္း ၊ ရာသီဥတု ၊ ပိုင္နက္ပင္လယ္ ၊ ဒါေတြက သမားရိုးက် တြက္ခ်က္ရတာေတြ ၊ အေရးၾကီးတဲ့ ေနာက္တစ္ခ်က္က တကယ္တန္း လိုက္မယ္ဆိုရင္ ကုန္မယ့္ စက္သုံးဆီ ၊ ကုိယ့္ဘက္က အရင္ဆုံးရင္းရမယ့္ အရင္းအႏွီး ၊ ကဲ… ထီထုိးသလို ရင္းၾကည့္မယ္ဆိုျပီး အရင္လို္က္တာ.. ဘယ္စီအိုကမွ ကက(ေရ) ကို အရင္သတင္းပို႕ျပီး လိုက္တာမဟုတ္ပါဘူး ။ ကဲ… လိုက္ျပီဗ်ာ… တကယ့္တန္ေကးဆိုရင္ေတာ့ ေျပးျပီေပါ့… လိုက္တမ္းေျပးတမ္း ကစားေနၾကသလို… ဟိုးအရင္ … ေအာင္ေဇယ် ၊ ရန္ၾကီးေအာင္ ၊ ရန္တုိင္းေအာင္ ၊ ရန္လုံးေအာင္ ၊ သုေတသီ စတဲ့ သေဘၤာအုိၾကီးေတြ မွ မဟုတ္တာ.. တပ္မေတာ္ရဲ႕ အမိ ၊ တပ္မေတာ္ရဲ႕ အဖ ဦးေပါက္ေဖာ္ ရဲ႕ တရုတ္စက္ (တစ္ရက္စုတ္) ပဲဟာ.. မိတာေပါ့.. အဲ… အနားေရာက္မွ ယိုးဒယားတန္ေကးမဟုတ္ပဲ ငါးဦးစီး ၊ ပုလဲ နဲ႕ ငါး ၊ ပုဂၢလိက ငါးဖမး္ခြင့္ရထားတဲ့ ေရယာဥ္ ၊ ဖက္စပ္ ၊ ကုမၸဏီေလွ စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ဳိးေသာ ပင္လယ္ျပင္မွာ လုပ္စားေနတဲ့ သေဘၤာေတြ ျဖစ္ေနတတ္တယ္ ၊ အဲ.. ငါးမရရင္… ေရခ်ိဳးျပန္ ဆိုတာ ျမစ္ကမ္းနားအတြက္ ပဲ အက်ဳံး၀င္တဲ့စကားျဖစ္လိမ့္မယ္… က်ေနာ္တို႕ အတြက္က…ထိုင္းတန္ေကးမဟုတ္ရင္ ဆီေတာင္းျပန္တာေပါ့…. ဘာအရႈံးရွိတာမွတ္လို႕…
အနားေရာက္တာနဲ႕ ေလွပဲ႕နင္း (ဒါမွမဟုတ္) ေလွစာေရးက ပုဇြန္တစ္ဗန္း ၊ ကြ်ဲရိုင္းတစ္ဖါ နဲ႕အတူ ၊ ေလွဂရန္ ၊ စက္ဂရန္ စာအုပ္ ၊ ေလွလုပ္သားမွတ္ပုံတင္နဲ႕ အမ်ဳိးသားမွတ္ပုံတင္ ပါတဲ့ ဓါတ္ပုံအယ္လ္ဘန္ ေလး ကိုင္ျပီး ဒီဘက္ကူးလာေတာ့တာပဲ… ဟ ဟား.. ဒီေလာက္နဲ႕ ဘယ္ျပီးမလဲ.. ရင္းထားရတာ နဲတာမွ မဟုတ္တာ.. (ကဲ… ေလွသားအားလုံး ေလွဦးမွာထြက္ျပီးတန္းစီမယ္ ၊ စားဖုိမွဴးတို႕ စက္ခန္းကလူေတြပါမက်န္ တစ္ေယာက္မက်န္အကုန္ထြက္ .. ေခါင္းေပၚလက္တင္ထား ၊ နံမည္ေခၚရင္ အေဖနာမည္ထူးျပီး ဒီဘက္လာစု) ဆုိျပီး ခပ္တင္းတင္း အာလုပ္သံေပးလိုက္ရင္… တစ္ခဏအတြင္း လူစစ္တဲ့အခန္းက႑ ျပီးသြားေရာ .. မျပီးေသးတာက ညွိမွာလား ၊ ျငိမွာလားဆိုတဲ့အပိုင္း… (အစကတည္းက ခိုးေလွမဟုတ္လို႕ စိတ္ဆုိးေနတာကို) ၊ေလွစာေရးဘက္က ေနာက္ဆုံး အျပစ္ (အင္ဂ်င္၀ို္င္) ေပးသြားသူ မဟုတ္ေတာင္.. ဒိုးဇက္ (ဒီဇယ္) ကစားသြားတာပါပဲ…
အဲ… တန္ေကးဆိုရင္ေတာ့ ေျပးဟယ္ ၊ လႊားရယ္ ၊ ပစ္ရယ္ ၊ ခတ္ရယ္ေပါ့ ၊ အသာတၾကည္နဲ႕ ေရထဲခုန္ခ်သြားတဲ့သူေတြ ရွိသလို ၊ က်ေနာ္တို႕ဘက္က လက္တည့္စမး္လိုက္လို႕ ဒဲ့၀င္သြားျပီး ဒဏ္ရာ၀တ္စုံေတြနဲ႕ လူေတြရွိတတ္တယ္ ၊ ကဲ… သူတို႕ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ၾကိဳက္တဲ့ေကာင္ တက္လာပါေစ…အပါေခၚသြားမယ္ ဆိုတဲ့လူေတြ အမ်ားၾကီး ၊ ကပ္ပါး (တန္ေကးသုံးရဲဒင္းၾကီး) ကိုင္ျပီး တံခါးေနာက္ကြယ္က ေစာင့္ေနတတ္သူ ၊ AK-47 ကိုင္ျပီး စက္ခန္းတြင္းက ၾကိဳႏွင့္သူ ၊ အမ်ားသားပါ… ေဘာသီး ၃ လုံးခါးခ်ိတ္ ၊ ေရခ်ိဳေသာက္ေရကို မိုလာပုံးထဲထည့္ ၊ အဆာခံေဆးျပားငုံျပီး ၊ေရထဲခုန္ခ်သြားၾကရင္လည္း သူတို႕ သေဘၤာကို ပုံစံမ်ိဳးစုံနဲ႕ က်ေနာ္တို႕အတြက္ အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္မယ့္ဟာေတြ ထားခဲ့တယ္ ၊ အင္ဂ်င္ခန္းထဲက ေရေအးေပးပိုက္ကို သံျဖတ္လႊနဲ႕ တိုက္သြားျပီး ပင္လယ္ေရကို စက္ခန္းထဲသြင္းခဲ့တာမ်ိဳး ၊ အင္ဂ်င္ခန္းက ေမွာင္တတ္ေတာ့ လက္ပစ္ဗံုးကို ပင္ျဖဳတ္ျပီး ေလွကားအဆင္းမွာ ၾကိုးနဲ႕ ဆိုင္းခဲ့တာမ်ိဳး ၊ စက္ကို တစ္ဆုံး တင္ျပီး တက္မကို ၀ဲ တစ္ဆုံး (သို႕) ယာတစ္ဆုံး လွည့္ျပီး ၾကိဳးတုတ္ခဲ့တာမ်ိဳး (ခ်က္ခ်င္း သူ႕ သေဘၤာကိုကပ္လို႕မရေအာင္) နညး္မ်ိဳးစုံနဲ႕ ပညာေပးခဲ့တယ္ ။ ဘယ္လိုပဲ ထားခဲ့ထားခဲ့ သူတို႕က စစ္သေဘၤာဆိုတာ အခုမွ နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ က်ေနာ္တုိ႕က ဒါနဲ႕လုပ္စားေနတာၾကာျပီ ၊ ရေအာင္တက္တယ္ ၊ သေဘၤာအခ်င္းခ်င္းရုိက္လို႕္ ထိခုိက္မိတာေတြေတာ့ ရွိတာေပါ့ဗ်ာ…အနာခံမွ အသာစံမွာ မဟုတ္လား ၊ သူ႕ သေဘၤာကိုရေတာ့ ရပါတယ္ ၊ ေရ၀င္တာ အင္ဂ်င္ခန္း ျမဳပ္ေနျပီ ၊ ပဲ႕စင္ေပၚတက္ ၊ ဘာညာေလးယူ… ဒီေလာက္ပဲ အခ်ိန္ရတာမ်ဳိးလည္း ၾကဳံံဘူးတယ္ ၊ အဲ.. ဖမ္းလို႕လည္း လြယ္တယ္ ၊ ဘာမွလည္း ပညာမေပးသြားေပမယ့္ မထင္ရတဲ့ေနရာက အႏၲရယ္ ေပးခဲ့တတ္တယ္ ၊ မ်ားေသာအားျဖင့္ တန္ေကးေတြမွာ ရွမ္းဆန္က ေတာ္ေတာ္စားလို႕ေကာင္းတယ္ ၊ က်ေနာ္တို႕ဆန္ေတြနဲ႕ ကြာပ့ါဗ်ာ.. အဲဒီ့ဆန္အိုးထဲမွာ အဆိပ္ခတ္သြားတတ္ၾကတယ္ ၊ ယိုးဒယားတန္ေကးမွာ ေခြး ၊ ၾကက္ ၊ ေၾကာင္ ၊ ေမ်ာက္ စတဲ့ အေကာင္ေတြ ပါလာတတ္ၾကတယ္၊ ဒါကလည္း ထိုင္း ပဲ႕နင္းက သူ႕ကိုအဆိပ္ခတ္မွာစိုးလို႕ ဒီေကာင္ေတြကို အရင္စားခုိင္းတတ္တဲ့ သဘာ၀ရွိတယ္ေလ.. ပင္လယ္ျပင္က တကယ့္လက္ျပဲၾကီး ၊ တရားဥပေဒ နဲ႕ ကင္းကြာတဲ့ေနရာ ၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊ ဟုတ္ျပီ…. က်ေနာ္တို႕ ေလွသိမ္းတပ္ဖြဲ႕က ေသခ်ာရွင္းလင္းျပီး ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ျပီဆုိရင္ စီအုိ ကို သတင္းပို႕ျပီ ၊ အဲဒီ့အခ်ိန္မွာ ေလွသိမ္းတပ္ဖြဲ႕ကလည္း ေကာင္းႏုိးရာရာနဲ႕ က်စ္က်စ္လစ္လစ္ရွိမယ့္ ေဒၚလာ ၊ ဘတ္ေငြ ၊ ေရႊေခ်ာင္း ၊ နာရီ ၊ စတဲ့ အဖုိးတန္ေလးေတြကို ပိုက္စိပ္တုိက္ရွာေဖြေနၾကတာပါ… အဲဒါေလးေတြက ေလွသိမး္တပ္ဖဲြ႕ရဲ႕ သပိတ္၀င္ အိတ္၀င္ေလးေတြ ၊ ရွယ္စရာမလိုဘူး …
ကုိယ့္ေရယာဥ္ကလည္း ငါးခိုးေရယာဥ္ကို မိျပီးျပီ ၊ စီအိုက အမိန္႕ေပးတယ္ ၊ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ရမယ္ ၊ ရသေလာက္ ဖ်င္… ပါတဲ့… ကဲ.. ျဖဳတ္ျပီဗ်ာ.. ေရဒါ.. Echo Sounder… ဆက္သြယ္ေရးစက္ ၊ ေရခဲေသတၱာ ၊ ဗီဒီယိုျပစက္ ၊ တီဗီ ၊ မီးစက္ ၊ အင္ဂ်င္ ငယ္ ေတြ ၊ စတဲ့ အခ်ိန္နဲ႕ တေျပးညီ ျဖဳတ္ေနၾကတာမ်ား ပုရြက္အုံထဲ ထန္းလ်က္ခဲက်သလို.. စက္ခန္းက လူေတြလညး္ Tool Box ကအစ .. ဒိုးဇက္ (ဒီဇယ္) ကို ပိုင္ရွင္ေျပာင္းေပးေနၾကျပီ ၊ ဖမး္မိ ပစၥည္း ဒို႕ ပစၥည္း……
ကဲ… အခ်ိန္ေစ့ျပီ.. ရပ္ေတာ့… အဲဒီ့အခ်ိန္မွာ စီအုိ စစ္ရုံးကို သတင္းပို႕ျပီ ၊ (မသကၤာဖြယ္ရာ ပစ္မွတ္ေတြ႕.. လုိက္လံေခ်မွဳန္းလွွ်က္ရွိ) မၾကာပါဘူး .. ၁ နာရီ ၊ ၁ နာရီခြဲ (စာရြက္ေပၚမွာ ေမာင္းဆီေလးလည္း ျပလုိက္လို႕ရျပီ) အၾကာမွာ (တည္ေနရာ ဘယ္ေနရာမွာျဖင့္ ငါးခိုးေရယာဥ္တစ္စီးအားဖမး္ဆီးရမိ ၊ တရားခံ အားလုံး ေရယာဥ္စြန္႕ခြါ ၊ အလ်ား ၊ အနံ ၊ ေရစူး ၊ခန္႕မွန္း တန္ခ်ိန္ ၊ ငါး - ေရခဲ အကန္႕ ၊ ဒီဇယ္ --- ဂါလံ စသည္ျဖင့္ ) စစ္ရုံး - ကက(ေရ) ကို သံေတာ္ဦးတင္လိုက္တယ္… အျခားအခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့ နီးစပ္ရာ ေရွ႕တန္းစခန္း ၊ ဌာနခ်ဳပ္ တစ္ခုခုကို အပ္ရမယ္ ၊ ဒါမွမဟုတ္ .. ကက(ေရ) အစီအစဥ္နဲ႕ ဖမ္းမိေရယာဥ္ကို အျခားစစ္ေရယာဥ္ တစ္စီးစီးက လာဆြဲသြားတာပါ… အခုေတာ့ ၀ရဇိန္ စည္းမ်ဥး္အရ.. ပစ္ခတ္ႏွစ္ျမဳပ္ပစ္ရန္… မၾကာပါဘူး ၊ အထက္အမိန္႕အရ.. ဒီဇယ္ေလာင္းျပီး မီးရႈိ႕ပစ္လိုက္တယ္ ၊ ပင္လယ္ျပင္မွာ သေဘၤာတစ္စီး မီးရႈိ႕ရတာ လြယ္တယ္တာ့ မထင္လိုက္နဲ႕ဗ်ာ… ေတာ္ေတာ္ၾကာတယ္၊ မီးခုိးေတြကလည္း အူလို႕ ၊ေရမုိင္ 10 မိုင္ ေက်ာ္ေက်ာ္က ျမင္ရတယ္ ၊ က်ေနာ္တို႕ တစ္ခါ မီးရႈိ႕ေနတုန္း အျခားပင္လယ္ကူးသေဘၤာၾကီးတစ္စင္းက ေမာင္းလာတာမ်ား တုိက္ရုိက္ၾကီး ၊ သူတို႕က ေရထဲမွာ လုပ္စားေနသူအခ်င္းခ်င္း ကယ္ဖုိ႕ပါ… (ကဲ.. ေမာင္စီအို.. မင္းဘာလုပ္မလဲ… ) ဘယ္ရမလဲ.. ဒီေလာက္မွ မနပ္ရင္ စီအိုလုပ္မစားေတာ့ဘူး .. ( က - အေျမွာက္ျဖင့္ ၂ ခ်က္ ေျခာက္လွန္႕ပစ္ခတ္ပါ) တဲ့….. ျပီးေရာ.. အစကတည္းက ဒီလိုျဖစ္လာတတ္လို႕ သေဘၤာရဲ႕ နံပါတ္ေတာင္ ေရွ႕ဦးပိုင္း ၀ဲ - ယာ ၂ ဘက္နဲ႕ ပဲ႕ပိုင္းကို ပင္လယ္၀ ေရာက္ကတည္းက ဖ်က္ထားခဲ့ျပီးသား ၊ ကဲ… ဘယ္သူကယ္အုံးမလဲ.. ေမခလာေတာင္ အေျမာက္စာ မိသြားမယ္… ဟ ဟ ဟား…
ကဲ.. လိုတာေလးေတြလည္း ရျပီ ၊ ဒီတစ္စီးနဲ႕ ကိုယ့္လူတို႕ မေက်နပ္ၾကပါနဲ႕… အျခားဂြင္ေရႊ႕မယ္တဲ့.. ေနရာေျပာင္းျပီး ရွာမယ္ေပါ့ဗ်ာ… ဒီလို စီအိုမ်ိဳးကို သိတ္ သိတ္ ၾကိဳက္ .. ရွာေကၽြးတယ္လို႕ေခၚတယ္… ေမာင္မင္းၾကီးသား.. ဒီ့ထက္မက တုိးတက္ပါေစဗ်ား….
ကိုေနမင္းသူေရ…
ဒီလိုနဲ႕… လိုက္တမး္ ေျပးတမ္း ကစားရင္း ၊ ခက္ခက္ခဲခဲ ဖမး္ရတာေတြ ၊ အလြယ္ေလး နဲ႕ ရလိုက္တာေတြ ေပါင္းလိုက္ရင္.. ၂ လ အတြင္းမွာ တန္ေကး ၉ စီး ဖမ္းမိခဲ့တယ္ ၊ ဖမ္းတဲ့အခ်ိန္က အခ်ိန္ပုိင္း ပါ… သူမ်ား ပစၥည္း ကိုယ့္ ပစၥည္း ျဖစ္ဖုိ႕ ျဖဳတ္ရတာ ၊ ဒီဘက္ေျပာင္းရတာက ပင္ပန္းတယ္ ၊ အခ်ိန္ေပးရတယ္၊ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္… နားခ်င္ၾကျပီ ၊ စိတ္ကူးကိုယ္စီနဲ႕ အိမ္ျပန္ခ်င္ေနၾကျပီ။။။ ၂ စီးမိတုနး္က ဘယ္ေလာက္ရတယ္ ၊ အခု ၉ စီးဆိုေတာ့ ဘယ္ေလာက္ ရႏိုင္တယ္ ၊ အာ… ဒီ့ထက္ဘယ္ကမလဲ… 450(စစ္ေ၇ယာဥ္-ရန္ဇြဲေအာင္) ၄ စီးမိတုန္းက ဘယ္ေကာင္ေတြ ဘယ္ေလာက္ရတာ… စတဲ့အသံေတြ ထြက္လာၾကျပီ…
တစ္ေန႕… ၾကည့္ကင္းတာ၀န္က်က သတင္းပို႕တယ္၊ ေလွငယ္တစ္စီး မိမိ စစ္ေရယာဥ္သို႕ ဦးတည္လာေနေၾကာင္း ၊ အလံျဖဴ ကို ေထာင္ျပီး ေမႊ႕ရမး္ လာေၾကာင္း .. စီအိုကလညး္ Gun Stand by လုပ္ထားျပီး ကပ္ခုိုင္းလိုက္ပါတဲ့… တကယ္ေတာ့ အဲဒီ့ေလွက ပြဲစားေလွပါ.. က်ေနာ္တို႕ ရဲ႕ တုိက္ရာပါ ပစၥည္းေတြကို လာျပန္၀ယ္တဲ့ ပင္လယ္ျပင္ ေစ်းကြက္က ပြဲစားပါ… ေလွေပၚမွာ ယုိးဒယား ပန္းသီး 4 ဖါ ၊ အရက္အေကာင္းစား ၊ အခ်ိဳရည္ ၊ ေနာက္… စကၠဴ 2 ပုံးနဲ႕ Sport Shirt ေတြ … က်ေနာ္တို႕အတြက္ လက္ေဆာင္ေပါ့… က်ေနာ္တုိ႕ရဲ႕ ဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္ၾကီး (စီအုိ) က ၂ နာရီေလာက္ လက္ခံစကားေျပာတယ္ ၊ မနက္ဖန္ ျပန္ခ်ိန္းလိုက္တယ္၊ ေရယာဥ္ေပၚက Crew ေတြ အားလုံးဆႏၵကို ေမးျပီး မနက္ဖန္ ထုခြဲေရး လုပ္မယ္ေပါ့… ညပိုင္းမွာ ဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္ၾကီး နဲ႕ ဂိုဏ္းေထာက္ေတြ ၊ အဖြဲ႕၀င္ေတြအားလုံး တိုင္ပင္ၾကတယ္၊ (တုိင္ပင္တယ္ဆိုတာထက္ အသိေပးတာဆိုရင္ ပိုမွန္မွာပါ) ငယ္သားေတြက လက္ညွိးေထာင္ ေခါင္းျငိမ့္ ပဲ မဟုတ္လား ၊ အဓိက အေၾကာင္းရင္းကေတာ့…. ဒီ တိုက္ရာပါ ပစၥည္းေတြကို ဘာနဲ႕ အလဲအလွယ္လုပ္မလဲ….စီအိုက ( ဒီေန႕ ပြဲစားေပးတာက ေရႊေခ်ာငး္ ၊ ဘတ္ေငြ ။ က်ပ္ေငြေတာ့ ပြဲစားမွာ မရွိဘူး ၊ ပြလညး္ ပြေတာ့ ငါ .. မလိုခ်င္ဘူး ေျပာလိုက္တယ္) ၊ က်န္တဲ့ ဂိုဏ္းလက္ေထာက္ေတြကလည္း ဒီလိုဆို ဘယ္လိုလုပ္တာ အေကာင္းဆုံးျဖစ္မလဲလို႕ ေမးတယ္… စီအိုက ငါ့မွာ အရင္ေကာင္ေတြ နဲ႕ ဆက္ဆံတုန္းက ေကာ့ေသာင္းကေန ရန္ကုန္ကို ဟြန္ဒီ (ေငြလႊဲ) နဲ႕ ပို႕ေပးဘူးတယ္ ၊ စိတ္ခ်ရပါတယ္. ရန္ကုန္ေရာက္မွ ခြဲေ၀ၾကတာေပ့ါ … ဆိုျပီး ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်တဲ့အဆင့္ေရာက္သြားတယ္ေပါ့ဗ်ာ…
ေနာက္တစ္ေန႕ ပြဲစားက အျမန္စက္ေလွအျပင္ အျခားတန္ေကးတစ္စီးပါ ေခၚလာျပီး က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ တုိက္ရာပါ ပစၥည္းေတြကို လာသယ္သြားတယ္…. က်ေနာ္တို႕လညး္ အေတြးကုိယ္စီ… ရင္ခုန္ျခင္း မ်ားစြာနဲ႕ ရန္ကုန္ကိုျပန္မယ့္ရက္… ကိုယ္ရမယ့္ ရွယ္ယာေလးကို ေစာင့္ရင္း…
အဲ.. ရွယ္ယာဆိုလို႕ ေျပာရအုံးမယ္ … စစ္သည္တစ္ေယာက္ ၁ စုရရင္.. စက္ခန္းအုပ္ ၂ စု ၊ ပဲ႕နင္းမွဴး (အရာခံဗိုလ္) ၂ စု ၊ အရာရွိငယ္ အားလုံးက 3 စု ၊ အင္ဂ်င္နီယာ အရာရွိ နဲ႕ု ၊ ဒု-စစ္ေရယာဥ္မွဴး ၄ စု ၊ စစ္ေရယာဥ္မွဴး ၅ စု ။ ဒါက တရား၀င္ ရွယ္ယာ… ၾကိဳက္တာေလး လက္ညွိးထုိးလို႕ အိမ္ပို႕ေပးလိုက္ရတဲ့ ပစၥည္း ေတြက မနဲပါဘူး ။ အခ်ဳိ႕စီအိုဆို ဖမ္းမိေရယာဥ္က ေခြး ကိုအိမ္ေမြးဖို႕ယူသြားသလို . .. ငရုတ္ဆုံက အစ ၾကိဳက္တတ္လို႕ အိမ္ပို႕ေပးရတာရွိတယ္…
ဒီလိုနဲ႕ က်ေနာ္တို႕ ရန္ကုန္ျပန္၀င္ရတယ္….
ရန္ကုန္ေရာက္ျပီး ၃ ရက္အၾကာမွာ စီအိုက Crew အားလုံးကို ပထမအရစ္ ၾကိဳတင္ေငြ ၅ ေသာင္းစီေပးတယ္ ၊ ေအာ္… ပထမအရစ္…
ေနာက္ ၅ ရက္အၾကာမွာ ဒုတိယ အရစ္ … ၅ ေသာင္းစီထပ္ေပးတယ္… ဟုတ္ျပီ.. ဒုတိယအရစ္..
က်ေနာ္တို႕အားလုံးလညး္ ေစာင့္ေနၾကတာေပါ့…ေမွ်ာ္တယ္ဗ်ာ.. ဘယ္ေတာ့လာမလဲ…. တတိရအရစ္ ၊ စတုတၳအရစ္.. …. အရစ္ .. အရစ္ ….
မၾကာပါဘူး … သတင္းတစ္ခုၾကားတယ္… စီအိုေျပာင္းမိန္႕ထြက္တယ္တဲ့…. ဂြင္ေကာင္းတဲ့ ကၽြန္းစခန္းတစ္ခုကိုပါ… က်ေနာ္တို႕လညး္ ဘယ္ေန႕ထပ္ရမလဲဆုိတာကို ေစာင့္စားရင္း….. ပြစိ ပြစိ နဲ႕ေပါ့… အခ်ိန္ေတြၾကာလာေလ.. ရင္ပူေလ.. ေနာက္တစ္ၾကိမ္ထြက္ဖို႕ ရက္ကလည္း နီးလာသလို.. စီအိုအသစ္ေတာင္ ေရာက္လာျပီ….
ကဲ… က်ေနာ္တို႕ ဘယ္သူ႕ကိုသြားတုိင္မလဲ.. ဘယ္သူ႕ကို သတင္းပို႕ရမလဲ… ကတုံးေပၚထိပ္ကြက္သြားတာ… မ်က္ခုံးေပၚ စၾကၤန္ေလွ်ာက္သြားတာ…
က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ၾကီးက တိုက္ရာပါ ပစၥည္းေရာင္းရေငြေတြကို သူ႕အိမ္ပို႕ခုိင္းခဲ့တယ္။ က်ေနာ္တို႕ကို ခ်ဳဆီေလးေပးျပီး သူ႕အတြက္၊ သူ႕မိသားစုအတြက္ အိတ္ထဲထည့္တယ္ ၊ ဗ်ဳဟာမွဴး ၊ ညွိႏုိဳင္းမွဴး ၊ ဌာနခ်ဳပ္မွဴး ၊ ကက(ေရ) မွ ဂုရုေတြကို ရလာတဲ့ ေငြေတြနဲ႕ သူ႕အေျပာင္းအေရႊ႕အတြက္ လမး္ခင္းသြားတာပါ… သူ႕အတြက္ က်ေနာ္တို႕အားလုံးက ေသြး ၊ ေခၽြးေတြနဲ႕ ေပးဆပ္လိုက္ရတာ.. ဒီခရီးစဥ္ ၊ ဒီစစ္ဆင္ေရး အတြင္းမွာ က်ေနာ္တို႕ေၾကာင့္ ေသသြားတဲ့ ေလွလုပ္သား ထိုင္း လူမ်ိဳး ၊ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ အမ်ားၾကီးပါ…
က်ေနာ္ ေတြးၾကည့္မိတယ္ဗ်ာ…. တကယ္လို႕မ်ား .. ငရဲၾကီးၾကေၾကးဆိုရင္… To Float , To Move , To Fight ကို ေထာင့္ေပါင္းစုံက လုပ္ေဆာင္ေနသူအားလုံး ဒီ ငရဲ နဲ႕ သက္ဆုိင္ပါလိမ့္မယ္…. အဲ… ငရဲမင္းၾကီးက ဘယ္လိုအခ်ိဳးခ်ျပီး အျပစ္ေပးမွာလဲ… စီအိုကို ၅ ဆ ေပးမွာလား ၊ သူယူသြားသေလာက္ အခ်ိဳးအတိုင္း ဒဏ္ေပးမွာလား ။ တကယ္လို႕ အားလုံး ဆတူပဲ ဆုိရင္ေတာ့ က်ေနာ္တို႕လည္း ငရဲမင္းၾကီးကို ေစာဒက တက္ရပါလိမ့္မယ္… ရွယ္ယာေငြခံစားခြင့္ ၁ ဆ ကိုေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းၾကီးစြာနဲ႕ ေစာင့္စားခဲ့ရျပီး ငရဲရွယ္ယာကိုေတာ့အစုလုိက္ရမယ္ဆုိရင္ျဖင့္….. ။
မေဟာင္းေသးတဲ့ အတိတ္ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္လို႕ပဲေျပာမလား ၊ ေဟာင္းသြားေပမယ့္ ေမ႕လို႕မရတဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုလို႕ပဲေျပာမလား ၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ 20 နီးပါးကေပါ့ဗ်ာ…
၀န္ထမ္းဘ၀ .. ေသေသခ်ာခ်ာေျပာရရင္..ကာကြယ္ေရး ၀န္ထမ္းဘ၀…
စစ္သားဘ၀ … တိတိက်က် ေျပာရရင္ ေရတပ္သားဘ၀..
ဒီဘ၀ေတြထဲက… က်ေနာ္…
ဂ်ဳတီခ်ိန္အျပီးမွာ စစ္ေရယာဥ္-ရန္ထက္ေအာင္(442) ရဲ႕ စစ္သည္ေတြနားေနခန္း အိပ္စင္ေပၚမွာ အနားယူေနရင္း ျပီးခဲ့တဲ့အေခါက္က အေၾကာင္းေတြကို ျပန္ေတြးရင္း အေတြးေရယာဥ္ ေၾကာမွာ ေမ်ာေနမိပါတယ္… က်ေနာ့္္ေရယာဥ္ကလည္း ပင္လယ္ျပင္မွာ ေက်ာက္မခ်ပဲ ေမွ်ာထားရင္း…. တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့အခ်ိန္ေပါ့….
အရင္တစ္ေခါက္က.. စစ္ဆင္ေရး တာ၀န္… ၀ရဇိန္ စစ္ဆင္ေရးတဲ့ဗ်ာ … ရန္ကုန္မွာ ၁၅ ရက္ျပည့္ေအာင္ မေနလိုက္ရဘူး အခု … ေရနံစင္လုံျခဳုံေရး တာ၀န္…..
ပုိင္နက္ပင္လယ္ ဒို႕ကာကြယ္ ဆိုတဲ့အတုိင္း .. ျမန္မာ့ ပင္လယ္ျပင္ကို စစ္ေရယာဥ္ ၾကီး ငယ္ မဟူ မိမိ တာ၀န္က်ရာ ေနရာ… အပိုင္းအလုိက္ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေနၾကတာပါ…
ေရယာဥ္ေပၚမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္မွရယ္ မဟုတ္ပါဘူး ၊ ဘက္စုံ ေထာင့္စုံ ေနရာတုိင္းကေန..
အသြင္တူတဲ့ တူညီ၀တ္စုံကို ၀တ္ဆင္ျပီး တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနၾကတာပါ။
To Float , To Move , To Fight ဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ နဲ႕ အညီ .. ေရေပၚလႈပ္ရွား စစ္ကစားႏုိင္တဲ့ ေရယာဥ္တစ္စီး ျဖစ္လာဖုိ႕ သံေခ်ာင္း သံျပားေတြကေန ပုံေဖာ္တယ္ ၊ တည္ေဆာက္တယ္ ၊ တပ္ဆင္တယ္ ၊ သြားလာနုိင္ဖို႕ အတြက္ စက္ပိုင္းဆုိင္ရာ ေမာင္းႏွင္ထိန္းသိမ္းမႈ အပုိင္းေတြ ၊ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈေတြ နဲ႕ အတူ အမိ ပင္လယ္ျပင္ကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေနသူေတြပါ.. …
က်ေနာ့ စစ္ေရယာဥ္ေပၚမွာ အရာရွိ စစ္သည္ အားလုံး ၆၆ ေယာက္ ၊ စစ္ေရယာဥ္မွဴး ၊ ဒု-စစ္ေရယာဥ္မွဴး ၊ အင္ဂ်င္နီယာအရာရွိ ၊ ေထာက္ပံ့ေရး အရာရွိ ၊ လက္နက္အရာရွိ ၊ ေရေၾကာင္းလမး္ညြန္ အရာရွိ ၊ စတဲ့ ဖြဲ႕စည္းပုံအတုိင္း ရွိေနျပီး ၊ ပဲ႕စင္ပိုင္း အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္ရွိ စစ္သည္မ်ား ၊ စက္တပ္ဖြဲ႕ ၊ ဆက္သြယ္ေရး တပ္ဖြဲ႕ ၊ စားဖုိေဆာင္ စသည္ျဖင့္… အဆင့္ဆင့္ တာ၀န္ကုိယ္စီနဲ႕ေပါ့ဗ်ာ..
ပင္လယ္ျပင္ကိုထြက္လာျပီး ၂ ရက္အတြင္းမွာပဲ မိမိေရယာဥ္ တာ၀န္က်ရာ တည္ေနရာမွာ ၾကည့္ကင္းတာ၀န္ ႏွင့္ ေရဒါမွ ပုံရိပ္မ်ားကို မၾကာခဏ စစ္ေဆးရင္း ၊ စက္တပ္ဖြဲ႕မွလညး္ Main Engine , Auxiliary Engine , Generator မ်ားရဲ႕ ၾကံ့ခုိင္ေရး အတြက္ အျမဲေဆာင္ရြက္ေနရသလို… ဆက္သြယ္ေရး တာ၀န္က်မွလည္း ကက(ေရ) ၏ အစီအမံမ်ားအတုိင္း ေလလိႈင္းၾကားမွာ အလုပ္မ်ားေနေသာကာလေပါ့….
အခုဒီတစ္ေခါက္က ပုံမွန္ထြက္ေနက် ပုံစံလို ထြက္လာတာမဟုတ္သလို နံမည္တပ္ေပးလုိက္တာက ၀ရဇိန္… ကက(ေရ) က အမိန္႕ေပးေစခုိင္းမႈေတြနဲ႕အတူ ႏွဳတ္မိန္႕ပါ ေပးလိုက္တာက ငါးခုိးေရယာဥ္မ်ားအား ဖမ္းဆီးျခင္း မျပဳလုပ္ပဲ… ပစ္ခတ္ႏွစ္ျမဳပ္ပစ္ရန္ တဲ့….
အခု က်ေနာ္တို႕ ျဖစ္ေနတဲ့ ပုံစံက ေရဒါကိုဖြင့္ ၊ နားကိုစြင့္ ၊ ေန႕မျမင္ ညေဖ်ာက္ Black Out…
ေရဒါကိုဖြင့္ျပီး ယိုးဒယား တန္ေကးမ်ားျဖစ္မလား ဟဲ့ ၊ စက္ေပၚ ကေျပာေနတဲ့ ရွမ္းစကားမ်ားၾကားရမလား ၊ ပိုက္ဆြဲေနတဲ့ တန္ေကးေတြ အသံမ်ားၾကားရမလား ဆိုျပီး နားကိုစြင့္ထားတယ္ ၊ ေန႕ပိုင္းမွာ ကုိယ့္ေရယာဥ္ကို မျမင္နုိင္ေအာင္ ကြ်န္းခိုတယ္ေပါ့ဗ်ာ.. ညပုိင္းဆုိရင္ေတာ့ မီးအားလုံး ပိတ္ျပီး အေမွာင္ခ် Black Out လုပ္ထားရင္း… တကယ့္ယိုးဒယားတန္ေကးစစ္စစ္ေတြကို ဖမ္းမိပါေစဆိုတဲ့ စိတ္ဆႏၵက အားလုံးရဲ႕ ရင္ထဲမွာအျပည့္…
(ငါးခုိးေရယာဥ္ ဟု ယူဆရေသာ.. မသကၤာဖြယ္ရာပစ္မွတ္ေတြ႕) ဆုိျပီး ကက(ေရ) ကို တည္ေနရာေျပာျပီး သတင္းပို႕တယ္ ၊ ကက (ေရ) ကလွမး္ေျပာတယ္ (လိုက္ပါ) … လိုက္တယ္.. မိတယ္ေပါ့ဗ်ာ.. ဒါက ပုံမွန္ လုပ္ထုံးလုပ္နည္း ၊ စာအုပ္ၾကီးအတိုင္း ။ တကယ္တမ္း လက္ေတြ႕ျဖစ္စဥ္ေတြက….
ၾကည့္ကင္း တာ၀န္ နဲ႕ ေရဒါ တာ၀န္က် ၂ ေယာက္ေပါငး္ျပီး ဒု-စစ္ေရယာဥ္မွဴး ကိုသတင္းပို႕တယ္ ၊ တန္ေကးဟု ယူဆရေသာ မသကၤာဖြယ္ရာ အစက္ကေလး တစ္စက္ေပါ့ဗ်ာ… ဒု-စစ္ေရယာဥ္မွဴး မွ စစ္ေရယာဥ္မွဴး ဆီ ဆင့္ကဲ သတင္းပို႕တယ္.. အဲဒီ့မွာ … စီအို လုပ္စားတဲ့သူရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ၊ အကြာအေ၀း ၊ ပစ္မွတ္ရဲ႕ ေရြ႕လ်ားမွဴအရွိန္ ၊ ေရစီးႏွဳန္း ၊ ေလတုိက္ႏွဳန္း ၊ ရာသီဥတု ၊ ပိုင္နက္ပင္လယ္ ၊ ဒါေတြက သမားရိုးက် တြက္ခ်က္ရတာေတြ ၊ အေရးၾကီးတဲ့ ေနာက္တစ္ခ်က္က တကယ္တန္း လိုက္မယ္ဆိုရင္ ကုန္မယ့္ စက္သုံးဆီ ၊ ကုိယ့္ဘက္က အရင္ဆုံးရင္းရမယ့္ အရင္းအႏွီး ၊ ကဲ… ထီထုိးသလို ရင္းၾကည့္မယ္ဆိုျပီး အရင္လို္က္တာ.. ဘယ္စီအိုကမွ ကက(ေရ) ကို အရင္သတင္းပို႕ျပီး လိုက္တာမဟုတ္ပါဘူး ။ ကဲ… လိုက္ျပီဗ်ာ… တကယ့္တန္ေကးဆိုရင္ေတာ့ ေျပးျပီေပါ့… လိုက္တမ္းေျပးတမ္း ကစားေနၾကသလို… ဟိုးအရင္ … ေအာင္ေဇယ် ၊ ရန္ၾကီးေအာင္ ၊ ရန္တုိင္းေအာင္ ၊ ရန္လုံးေအာင္ ၊ သုေတသီ စတဲ့ သေဘၤာအုိၾကီးေတြ မွ မဟုတ္တာ.. တပ္မေတာ္ရဲ႕ အမိ ၊ တပ္မေတာ္ရဲ႕ အဖ ဦးေပါက္ေဖာ္ ရဲ႕ တရုတ္စက္ (တစ္ရက္စုတ္) ပဲဟာ.. မိတာေပါ့.. အဲ… အနားေရာက္မွ ယိုးဒယားတန္ေကးမဟုတ္ပဲ ငါးဦးစီး ၊ ပုလဲ နဲ႕ ငါး ၊ ပုဂၢလိက ငါးဖမး္ခြင့္ရထားတဲ့ ေရယာဥ္ ၊ ဖက္စပ္ ၊ ကုမၸဏီေလွ စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ဳိးေသာ ပင္လယ္ျပင္မွာ လုပ္စားေနတဲ့ သေဘၤာေတြ ျဖစ္ေနတတ္တယ္ ၊ အဲ.. ငါးမရရင္… ေရခ်ိဳးျပန္ ဆိုတာ ျမစ္ကမ္းနားအတြက္ ပဲ အက်ဳံး၀င္တဲ့စကားျဖစ္လိမ့္မယ္… က်ေနာ္တို႕ အတြက္က…ထိုင္းတန္ေကးမဟုတ္ရင္ ဆီေတာင္းျပန္တာေပါ့…. ဘာအရႈံးရွိတာမွတ္လို႕…
အနားေရာက္တာနဲ႕ ေလွပဲ႕နင္း (ဒါမွမဟုတ္) ေလွစာေရးက ပုဇြန္တစ္ဗန္း ၊ ကြ်ဲရိုင္းတစ္ဖါ နဲ႕အတူ ၊ ေလွဂရန္ ၊ စက္ဂရန္ စာအုပ္ ၊ ေလွလုပ္သားမွတ္ပုံတင္နဲ႕ အမ်ဳိးသားမွတ္ပုံတင္ ပါတဲ့ ဓါတ္ပုံအယ္လ္ဘန္ ေလး ကိုင္ျပီး ဒီဘက္ကူးလာေတာ့တာပဲ… ဟ ဟား.. ဒီေလာက္နဲ႕ ဘယ္ျပီးမလဲ.. ရင္းထားရတာ နဲတာမွ မဟုတ္တာ.. (ကဲ… ေလွသားအားလုံး ေလွဦးမွာထြက္ျပီးတန္းစီမယ္ ၊ စားဖုိမွဴးတို႕ စက္ခန္းကလူေတြပါမက်န္ တစ္ေယာက္မက်န္အကုန္ထြက္ .. ေခါင္းေပၚလက္တင္ထား ၊ နံမည္ေခၚရင္ အေဖနာမည္ထူးျပီး ဒီဘက္လာစု) ဆုိျပီး ခပ္တင္းတင္း အာလုပ္သံေပးလိုက္ရင္… တစ္ခဏအတြင္း လူစစ္တဲ့အခန္းက႑ ျပီးသြားေရာ .. မျပီးေသးတာက ညွိမွာလား ၊ ျငိမွာလားဆိုတဲ့အပိုင္း… (အစကတည္းက ခိုးေလွမဟုတ္လို႕ စိတ္ဆုိးေနတာကို) ၊ေလွစာေရးဘက္က ေနာက္ဆုံး အျပစ္ (အင္ဂ်င္၀ို္င္) ေပးသြားသူ မဟုတ္ေတာင္.. ဒိုးဇက္ (ဒီဇယ္) ကစားသြားတာပါပဲ…
အဲ… တန္ေကးဆိုရင္ေတာ့ ေျပးဟယ္ ၊ လႊားရယ္ ၊ ပစ္ရယ္ ၊ ခတ္ရယ္ေပါ့ ၊ အသာတၾကည္နဲ႕ ေရထဲခုန္ခ်သြားတဲ့သူေတြ ရွိသလို ၊ က်ေနာ္တို႕ဘက္က လက္တည့္စမး္လိုက္လို႕ ဒဲ့၀င္သြားျပီး ဒဏ္ရာ၀တ္စုံေတြနဲ႕ လူေတြရွိတတ္တယ္ ၊ ကဲ… သူတို႕ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ၾကိဳက္တဲ့ေကာင္ တက္လာပါေစ…အပါေခၚသြားမယ္ ဆိုတဲ့လူေတြ အမ်ားၾကီး ၊ ကပ္ပါး (တန္ေကးသုံးရဲဒင္းၾကီး) ကိုင္ျပီး တံခါးေနာက္ကြယ္က ေစာင့္ေနတတ္သူ ၊ AK-47 ကိုင္ျပီး စက္ခန္းတြင္းက ၾကိဳႏွင့္သူ ၊ အမ်ားသားပါ… ေဘာသီး ၃ လုံးခါးခ်ိတ္ ၊ ေရခ်ိဳေသာက္ေရကို မိုလာပုံးထဲထည့္ ၊ အဆာခံေဆးျပားငုံျပီး ၊ေရထဲခုန္ခ်သြားၾကရင္လည္း သူတို႕ သေဘၤာကို ပုံစံမ်ိဳးစုံနဲ႕ က်ေနာ္တို႕အတြက္ အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္မယ့္ဟာေတြ ထားခဲ့တယ္ ၊ အင္ဂ်င္ခန္းထဲက ေရေအးေပးပိုက္ကို သံျဖတ္လႊနဲ႕ တိုက္သြားျပီး ပင္လယ္ေရကို စက္ခန္းထဲသြင္းခဲ့တာမ်ိဳး ၊ အင္ဂ်င္ခန္းက ေမွာင္တတ္ေတာ့ လက္ပစ္ဗံုးကို ပင္ျဖဳတ္ျပီး ေလွကားအဆင္းမွာ ၾကိုးနဲ႕ ဆိုင္းခဲ့တာမ်ိဳး ၊ စက္ကို တစ္ဆုံး တင္ျပီး တက္မကို ၀ဲ တစ္ဆုံး (သို႕) ယာတစ္ဆုံး လွည့္ျပီး ၾကိဳးတုတ္ခဲ့တာမ်ိဳး (ခ်က္ခ်င္း သူ႕ သေဘၤာကိုကပ္လို႕မရေအာင္) နညး္မ်ိဳးစုံနဲ႕ ပညာေပးခဲ့တယ္ ။ ဘယ္လိုပဲ ထားခဲ့ထားခဲ့ သူတို႕က စစ္သေဘၤာဆိုတာ အခုမွ နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ က်ေနာ္တုိ႕က ဒါနဲ႕လုပ္စားေနတာၾကာျပီ ၊ ရေအာင္တက္တယ္ ၊ သေဘၤာအခ်င္းခ်င္းရုိက္လို႕္ ထိခုိက္မိတာေတြေတာ့ ရွိတာေပါ့ဗ်ာ…အနာခံမွ အသာစံမွာ မဟုတ္လား ၊ သူ႕ သေဘၤာကိုရေတာ့ ရပါတယ္ ၊ ေရ၀င္တာ အင္ဂ်င္ခန္း ျမဳပ္ေနျပီ ၊ ပဲ႕စင္ေပၚတက္ ၊ ဘာညာေလးယူ… ဒီေလာက္ပဲ အခ်ိန္ရတာမ်ဳိးလည္း ၾကဳံံဘူးတယ္ ၊ အဲ.. ဖမ္းလို႕လည္း လြယ္တယ္ ၊ ဘာမွလည္း ပညာမေပးသြားေပမယ့္ မထင္ရတဲ့ေနရာက အႏၲရယ္ ေပးခဲ့တတ္တယ္ ၊ မ်ားေသာအားျဖင့္ တန္ေကးေတြမွာ ရွမ္းဆန္က ေတာ္ေတာ္စားလို႕ေကာင္းတယ္ ၊ က်ေနာ္တို႕ဆန္ေတြနဲ႕ ကြာပ့ါဗ်ာ.. အဲဒီ့ဆန္အိုးထဲမွာ အဆိပ္ခတ္သြားတတ္ၾကတယ္ ၊ ယိုးဒယားတန္ေကးမွာ ေခြး ၊ ၾကက္ ၊ ေၾကာင္ ၊ ေမ်ာက္ စတဲ့ အေကာင္ေတြ ပါလာတတ္ၾကတယ္၊ ဒါကလည္း ထိုင္း ပဲ႕နင္းက သူ႕ကိုအဆိပ္ခတ္မွာစိုးလို႕ ဒီေကာင္ေတြကို အရင္စားခုိင္းတတ္တဲ့ သဘာ၀ရွိတယ္ေလ.. ပင္လယ္ျပင္က တကယ့္လက္ျပဲၾကီး ၊ တရားဥပေဒ နဲ႕ ကင္းကြာတဲ့ေနရာ ၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊ ဟုတ္ျပီ…. က်ေနာ္တို႕ ေလွသိမ္းတပ္ဖြဲ႕က ေသခ်ာရွင္းလင္းျပီး ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ျပီဆုိရင္ စီအုိ ကို သတင္းပို႕ျပီ ၊ အဲဒီ့အခ်ိန္မွာ ေလွသိမ္းတပ္ဖြဲ႕ကလည္း ေကာင္းႏုိးရာရာနဲ႕ က်စ္က်စ္လစ္လစ္ရွိမယ့္ ေဒၚလာ ၊ ဘတ္ေငြ ၊ ေရႊေခ်ာင္း ၊ နာရီ ၊ စတဲ့ အဖုိးတန္ေလးေတြကို ပိုက္စိပ္တုိက္ရွာေဖြေနၾကတာပါ… အဲဒါေလးေတြက ေလွသိမး္တပ္ဖဲြ႕ရဲ႕ သပိတ္၀င္ အိတ္၀င္ေလးေတြ ၊ ရွယ္စရာမလိုဘူး …
ကုိယ့္ေရယာဥ္ကလည္း ငါးခိုးေရယာဥ္ကို မိျပီးျပီ ၊ စီအိုက အမိန္႕ေပးတယ္ ၊ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ရမယ္ ၊ ရသေလာက္ ဖ်င္… ပါတဲ့… ကဲ.. ျဖဳတ္ျပီဗ်ာ.. ေရဒါ.. Echo Sounder… ဆက္သြယ္ေရးစက္ ၊ ေရခဲေသတၱာ ၊ ဗီဒီယိုျပစက္ ၊ တီဗီ ၊ မီးစက္ ၊ အင္ဂ်င္ ငယ္ ေတြ ၊ စတဲ့ အခ်ိန္နဲ႕ တေျပးညီ ျဖဳတ္ေနၾကတာမ်ား ပုရြက္အုံထဲ ထန္းလ်က္ခဲက်သလို.. စက္ခန္းက လူေတြလညး္ Tool Box ကအစ .. ဒိုးဇက္ (ဒီဇယ္) ကို ပိုင္ရွင္ေျပာင္းေပးေနၾကျပီ ၊ ဖမး္မိ ပစၥည္း ဒို႕ ပစၥည္း……
ကဲ… အခ်ိန္ေစ့ျပီ.. ရပ္ေတာ့… အဲဒီ့အခ်ိန္မွာ စီအုိ စစ္ရုံးကို သတင္းပို႕ျပီ ၊ (မသကၤာဖြယ္ရာ ပစ္မွတ္ေတြ႕.. လုိက္လံေခ်မွဳန္းလွွ်က္ရွိ) မၾကာပါဘူး .. ၁ နာရီ ၊ ၁ နာရီခြဲ (စာရြက္ေပၚမွာ ေမာင္းဆီေလးလည္း ျပလုိက္လို႕ရျပီ) အၾကာမွာ (တည္ေနရာ ဘယ္ေနရာမွာျဖင့္ ငါးခိုးေရယာဥ္တစ္စီးအားဖမး္ဆီးရမိ ၊ တရားခံ အားလုံး ေရယာဥ္စြန္႕ခြါ ၊ အလ်ား ၊ အနံ ၊ ေရစူး ၊ခန္႕မွန္း တန္ခ်ိန္ ၊ ငါး - ေရခဲ အကန္႕ ၊ ဒီဇယ္ --- ဂါလံ စသည္ျဖင့္ ) စစ္ရုံး - ကက(ေရ) ကို သံေတာ္ဦးတင္လိုက္တယ္… အျခားအခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့ နီးစပ္ရာ ေရွ႕တန္းစခန္း ၊ ဌာနခ်ဳပ္ တစ္ခုခုကို အပ္ရမယ္ ၊ ဒါမွမဟုတ္ .. ကက(ေရ) အစီအစဥ္နဲ႕ ဖမ္းမိေရယာဥ္ကို အျခားစစ္ေရယာဥ္ တစ္စီးစီးက လာဆြဲသြားတာပါ… အခုေတာ့ ၀ရဇိန္ စည္းမ်ဥး္အရ.. ပစ္ခတ္ႏွစ္ျမဳပ္ပစ္ရန္… မၾကာပါဘူး ၊ အထက္အမိန္႕အရ.. ဒီဇယ္ေလာင္းျပီး မီးရႈိ႕ပစ္လိုက္တယ္ ၊ ပင္လယ္ျပင္မွာ သေဘၤာတစ္စီး မီးရႈိ႕ရတာ လြယ္တယ္တာ့ မထင္လိုက္နဲ႕ဗ်ာ… ေတာ္ေတာ္ၾကာတယ္၊ မီးခုိးေတြကလည္း အူလို႕ ၊ေရမုိင္ 10 မိုင္ ေက်ာ္ေက်ာ္က ျမင္ရတယ္ ၊ က်ေနာ္တို႕ တစ္ခါ မီးရႈိ႕ေနတုန္း အျခားပင္လယ္ကူးသေဘၤာၾကီးတစ္စင္းက ေမာင္းလာတာမ်ား တုိက္ရုိက္ၾကီး ၊ သူတို႕က ေရထဲမွာ လုပ္စားေနသူအခ်င္းခ်င္း ကယ္ဖုိ႕ပါ… (ကဲ.. ေမာင္စီအို.. မင္းဘာလုပ္မလဲ… ) ဘယ္ရမလဲ.. ဒီေလာက္မွ မနပ္ရင္ စီအိုလုပ္မစားေတာ့ဘူး .. ( က - အေျမွာက္ျဖင့္ ၂ ခ်က္ ေျခာက္လွန္႕ပစ္ခတ္ပါ) တဲ့….. ျပီးေရာ.. အစကတည္းက ဒီလိုျဖစ္လာတတ္လို႕ သေဘၤာရဲ႕ နံပါတ္ေတာင္ ေရွ႕ဦးပိုင္း ၀ဲ - ယာ ၂ ဘက္နဲ႕ ပဲ႕ပိုင္းကို ပင္လယ္၀ ေရာက္ကတည္းက ဖ်က္ထားခဲ့ျပီးသား ၊ ကဲ… ဘယ္သူကယ္အုံးမလဲ.. ေမခလာေတာင္ အေျမာက္စာ မိသြားမယ္… ဟ ဟ ဟား…
ကဲ.. လိုတာေလးေတြလည္း ရျပီ ၊ ဒီတစ္စီးနဲ႕ ကိုယ့္လူတို႕ မေက်နပ္ၾကပါနဲ႕… အျခားဂြင္ေရႊ႕မယ္တဲ့.. ေနရာေျပာင္းျပီး ရွာမယ္ေပါ့ဗ်ာ… ဒီလို စီအိုမ်ိဳးကို သိတ္ သိတ္ ၾကိဳက္ .. ရွာေကၽြးတယ္လို႕ေခၚတယ္… ေမာင္မင္းၾကီးသား.. ဒီ့ထက္မက တုိးတက္ပါေစဗ်ား….
ကိုေနမင္းသူေရ…
ဒီလိုနဲ႕… လိုက္တမး္ ေျပးတမ္း ကစားရင္း ၊ ခက္ခက္ခဲခဲ ဖမး္ရတာေတြ ၊ အလြယ္ေလး နဲ႕ ရလိုက္တာေတြ ေပါင္းလိုက္ရင္.. ၂ လ အတြင္းမွာ တန္ေကး ၉ စီး ဖမ္းမိခဲ့တယ္ ၊ ဖမ္းတဲ့အခ်ိန္က အခ်ိန္ပုိင္း ပါ… သူမ်ား ပစၥည္း ကိုယ့္ ပစၥည္း ျဖစ္ဖုိ႕ ျဖဳတ္ရတာ ၊ ဒီဘက္ေျပာင္းရတာက ပင္ပန္းတယ္ ၊ အခ်ိန္ေပးရတယ္၊ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္… နားခ်င္ၾကျပီ ၊ စိတ္ကူးကိုယ္စီနဲ႕ အိမ္ျပန္ခ်င္ေနၾကျပီ။။။ ၂ စီးမိတုနး္က ဘယ္ေလာက္ရတယ္ ၊ အခု ၉ စီးဆိုေတာ့ ဘယ္ေလာက္ ရႏိုင္တယ္ ၊ အာ… ဒီ့ထက္ဘယ္ကမလဲ… 450(စစ္ေ၇ယာဥ္-ရန္ဇြဲေအာင္) ၄ စီးမိတုန္းက ဘယ္ေကာင္ေတြ ဘယ္ေလာက္ရတာ… စတဲ့အသံေတြ ထြက္လာၾကျပီ…
တစ္ေန႕… ၾကည့္ကင္းတာ၀န္က်က သတင္းပို႕တယ္၊ ေလွငယ္တစ္စီး မိမိ စစ္ေရယာဥ္သို႕ ဦးတည္လာေနေၾကာင္း ၊ အလံျဖဴ ကို ေထာင္ျပီး ေမႊ႕ရမး္ လာေၾကာင္း .. စီအိုကလညး္ Gun Stand by လုပ္ထားျပီး ကပ္ခုိုင္းလိုက္ပါတဲ့… တကယ္ေတာ့ အဲဒီ့ေလွက ပြဲစားေလွပါ.. က်ေနာ္တို႕ ရဲ႕ တုိက္ရာပါ ပစၥည္းေတြကို လာျပန္၀ယ္တဲ့ ပင္လယ္ျပင္ ေစ်းကြက္က ပြဲစားပါ… ေလွေပၚမွာ ယုိးဒယား ပန္းသီး 4 ဖါ ၊ အရက္အေကာင္းစား ၊ အခ်ိဳရည္ ၊ ေနာက္… စကၠဴ 2 ပုံးနဲ႕ Sport Shirt ေတြ … က်ေနာ္တို႕အတြက္ လက္ေဆာင္ေပါ့… က်ေနာ္တုိ႕ရဲ႕ ဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္ၾကီး (စီအုိ) က ၂ နာရီေလာက္ လက္ခံစကားေျပာတယ္ ၊ မနက္ဖန္ ျပန္ခ်ိန္းလိုက္တယ္၊ ေရယာဥ္ေပၚက Crew ေတြ အားလုံးဆႏၵကို ေမးျပီး မနက္ဖန္ ထုခြဲေရး လုပ္မယ္ေပါ့… ညပိုင္းမွာ ဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္ၾကီး နဲ႕ ဂိုဏ္းေထာက္ေတြ ၊ အဖြဲ႕၀င္ေတြအားလုံး တိုင္ပင္ၾကတယ္၊ (တုိင္ပင္တယ္ဆိုတာထက္ အသိေပးတာဆိုရင္ ပိုမွန္မွာပါ) ငယ္သားေတြက လက္ညွိးေထာင္ ေခါင္းျငိမ့္ ပဲ မဟုတ္လား ၊ အဓိက အေၾကာင္းရင္းကေတာ့…. ဒီ တိုက္ရာပါ ပစၥည္းေတြကို ဘာနဲ႕ အလဲအလွယ္လုပ္မလဲ….စီအိုက ( ဒီေန႕ ပြဲစားေပးတာက ေရႊေခ်ာငး္ ၊ ဘတ္ေငြ ။ က်ပ္ေငြေတာ့ ပြဲစားမွာ မရွိဘူး ၊ ပြလညး္ ပြေတာ့ ငါ .. မလိုခ်င္ဘူး ေျပာလိုက္တယ္) ၊ က်န္တဲ့ ဂိုဏ္းလက္ေထာက္ေတြကလည္း ဒီလိုဆို ဘယ္လိုလုပ္တာ အေကာင္းဆုံးျဖစ္မလဲလို႕ ေမးတယ္… စီအိုက ငါ့မွာ အရင္ေကာင္ေတြ နဲ႕ ဆက္ဆံတုန္းက ေကာ့ေသာင္းကေန ရန္ကုန္ကို ဟြန္ဒီ (ေငြလႊဲ) နဲ႕ ပို႕ေပးဘူးတယ္ ၊ စိတ္ခ်ရပါတယ္. ရန္ကုန္ေရာက္မွ ခြဲေ၀ၾကတာေပ့ါ … ဆိုျပီး ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်တဲ့အဆင့္ေရာက္သြားတယ္ေပါ့ဗ်ာ…
ေနာက္တစ္ေန႕ ပြဲစားက အျမန္စက္ေလွအျပင္ အျခားတန္ေကးတစ္စီးပါ ေခၚလာျပီး က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ တုိက္ရာပါ ပစၥည္းေတြကို လာသယ္သြားတယ္…. က်ေနာ္တို႕လညး္ အေတြးကုိယ္စီ… ရင္ခုန္ျခင္း မ်ားစြာနဲ႕ ရန္ကုန္ကိုျပန္မယ့္ရက္… ကိုယ္ရမယ့္ ရွယ္ယာေလးကို ေစာင့္ရင္း…
အဲ.. ရွယ္ယာဆိုလို႕ ေျပာရအုံးမယ္ … စစ္သည္တစ္ေယာက္ ၁ စုရရင္.. စက္ခန္းအုပ္ ၂ စု ၊ ပဲ႕နင္းမွဴး (အရာခံဗိုလ္) ၂ စု ၊ အရာရွိငယ္ အားလုံးက 3 စု ၊ အင္ဂ်င္နီယာ အရာရွိ နဲ႕ု ၊ ဒု-စစ္ေရယာဥ္မွဴး ၄ စု ၊ စစ္ေရယာဥ္မွဴး ၅ စု ။ ဒါက တရား၀င္ ရွယ္ယာ… ၾကိဳက္တာေလး လက္ညွိးထုိးလို႕ အိမ္ပို႕ေပးလိုက္ရတဲ့ ပစၥည္း ေတြက မနဲပါဘူး ။ အခ်ဳိ႕စီအိုဆို ဖမ္းမိေရယာဥ္က ေခြး ကိုအိမ္ေမြးဖို႕ယူသြားသလို . .. ငရုတ္ဆုံက အစ ၾကိဳက္တတ္လို႕ အိမ္ပို႕ေပးရတာရွိတယ္…
ဒီလိုနဲ႕ က်ေနာ္တို႕ ရန္ကုန္ျပန္၀င္ရတယ္….
ရန္ကုန္ေရာက္ျပီး ၃ ရက္အၾကာမွာ စီအိုက Crew အားလုံးကို ပထမအရစ္ ၾကိဳတင္ေငြ ၅ ေသာင္းစီေပးတယ္ ၊ ေအာ္… ပထမအရစ္…
ေနာက္ ၅ ရက္အၾကာမွာ ဒုတိယ အရစ္ … ၅ ေသာင္းစီထပ္ေပးတယ္… ဟုတ္ျပီ.. ဒုတိယအရစ္..
က်ေနာ္တို႕အားလုံးလညး္ ေစာင့္ေနၾကတာေပါ့…ေမွ်ာ္တယ္ဗ်ာ.. ဘယ္ေတာ့လာမလဲ…. တတိရအရစ္ ၊ စတုတၳအရစ္.. …. အရစ္ .. အရစ္ ….
မၾကာပါဘူး … သတင္းတစ္ခုၾကားတယ္… စီအိုေျပာင္းမိန္႕ထြက္တယ္တဲ့…. ဂြင္ေကာင္းတဲ့ ကၽြန္းစခန္းတစ္ခုကိုပါ… က်ေနာ္တို႕လညး္ ဘယ္ေန႕ထပ္ရမလဲဆုိတာကို ေစာင့္စားရင္း….. ပြစိ ပြစိ နဲ႕ေပါ့… အခ်ိန္ေတြၾကာလာေလ.. ရင္ပူေလ.. ေနာက္တစ္ၾကိမ္ထြက္ဖို႕ ရက္ကလည္း နီးလာသလို.. စီအိုအသစ္ေတာင္ ေရာက္လာျပီ….
ကဲ… က်ေနာ္တို႕ ဘယ္သူ႕ကိုသြားတုိင္မလဲ.. ဘယ္သူ႕ကို သတင္းပို႕ရမလဲ… ကတုံးေပၚထိပ္ကြက္သြားတာ… မ်က္ခုံးေပၚ စၾကၤန္ေလွ်ာက္သြားတာ…
က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ၾကီးက တိုက္ရာပါ ပစၥည္းေရာင္းရေငြေတြကို သူ႕အိမ္ပို႕ခုိင္းခဲ့တယ္။ က်ေနာ္တို႕ကို ခ်ဳဆီေလးေပးျပီး သူ႕အတြက္၊ သူ႕မိသားစုအတြက္ အိတ္ထဲထည့္တယ္ ၊ ဗ်ဳဟာမွဴး ၊ ညွိႏုိဳင္းမွဴး ၊ ဌာနခ်ဳပ္မွဴး ၊ ကက(ေရ) မွ ဂုရုေတြကို ရလာတဲ့ ေငြေတြနဲ႕ သူ႕အေျပာင္းအေရႊ႕အတြက္ လမး္ခင္းသြားတာပါ… သူ႕အတြက္ က်ေနာ္တို႕အားလုံးက ေသြး ၊ ေခၽြးေတြနဲ႕ ေပးဆပ္လိုက္ရတာ.. ဒီခရီးစဥ္ ၊ ဒီစစ္ဆင္ေရး အတြင္းမွာ က်ေနာ္တို႕ေၾကာင့္ ေသသြားတဲ့ ေလွလုပ္သား ထိုင္း လူမ်ိဳး ၊ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ အမ်ားၾကီးပါ…
က်ေနာ္ ေတြးၾကည့္မိတယ္ဗ်ာ…. တကယ္လို႕မ်ား .. ငရဲၾကီးၾကေၾကးဆိုရင္… To Float , To Move , To Fight ကို ေထာင့္ေပါင္းစုံက လုပ္ေဆာင္ေနသူအားလုံး ဒီ ငရဲ နဲ႕ သက္ဆုိင္ပါလိမ့္မယ္…. အဲ… ငရဲမင္းၾကီးက ဘယ္လိုအခ်ိဳးခ်ျပီး အျပစ္ေပးမွာလဲ… စီအိုကို ၅ ဆ ေပးမွာလား ၊ သူယူသြားသေလာက္ အခ်ိဳးအတိုင္း ဒဏ္ေပးမွာလား ။ တကယ္လို႕ အားလုံး ဆတူပဲ ဆုိရင္ေတာ့ က်ေနာ္တို႕လည္း ငရဲမင္းၾကီးကို ေစာဒက တက္ရပါလိမ့္မယ္… ရွယ္ယာေငြခံစားခြင့္ ၁ ဆ ကိုေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းၾကီးစြာနဲ႕ ေစာင့္စားခဲ့ရျပီး ငရဲရွယ္ယာကိုေတာ့အစုလုိက္ရမယ္ဆုိရင္ျဖင့္….. ။
(တပ္မေတာ္-ေရ မွာအမွန္တကယ္ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့သာဓကေလးကုိ သင္ခန္းစာယူဆင္ျခင္နုိင္ဖုိ႔ အသိေပး တင္ျပလုိက္ျခင္းပါ။)
ေမာင္ေနဗီ
1 comment:
ကိုေနမင္းသူ အေရးအသားေကာင္းလွေခ်လားခင္ဗ်။
မွတ္သားစရာမ်ားရပါတယ္။ ဒါမ်ဳိးမ်ားမ်ားဆက္ေရးပါ။ အျဖစ္မွန္ကို ေရးသားျခင္းဟာ ေစာ္ကားျခင္းမဟုတ္ပါ။ သိခြင့္ေပးလို႔ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
Post a Comment