ထိုင္းအစိုးရသစ္ နဲ႔ ျမန္မာေရႊ ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား

ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ ထိုင္းဝန္ႀကီးခ်ဳပ္သစ္ ယင္းလပ္ ရွင္နာ၀ပ္ (YinLuck Shinawatra) ရဲ ႔ လက္ထက္မွာ စီးပြားေရးတိုးခ်ဲ ႔ လုပ္ကိုင္လာတာနဲ႔အတူ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္း အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြ ပိုမိုလာၿပီး ႏိုင္ငံရပ္ျခားက ကၽြမ္းက်င္အလုပ္သမားေတြ ေနရာရလာမယ့္ အေျခအေနရွိမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ထိုင္းအေျခခံ အလုပ္သမားေတြရဲ ႔ လစာေတြကို ျမွင့္တင္ေပးဖို႔လည္း ရွိတာမုိ႔ ေစ်းႏႈန္းသက္သာမယ့္ ေရႊ ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြ ပိုသံုးလာဖို႔လည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ ႔မွာရွိတဲ့ ျမန္မာေရႊ ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားေရးရာ ကၽြမ္းက်င္သူတဦးျဖစ္တဲ့ ဦးျမင့္ေဝ က သံုးသပ္ေျပာဆိုပါတယ္။
ဦးျမင့္ေဝ ။ ။ ျမန္မာေရႊ ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြက ဒီ အနီေရာင္ဆႏၵျပၾကသူေတြနဲ႔ ေတာ္ေတာ္နီးစပ္ၾကတယ္။ အနီေရာင္ေတြကလည္း ေအာက္ေျခလူတန္းစာေတြ ျဖစ္တာကို။ သူတုိ႔ၾကားထဲမွာ
နီးစပ္မႈရွိတယ္။ ေနာက္တခါ တက္ဆင္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဘဝတုန္းကလည္း ျမန္မာအလုပ္သမားေတြအားလံုး အလုပ္သမားလက္မွတ္ မွတ္ပံုတင္ေရးကို သူက စၿပီလုပ္လို႔ လူဦးေရတသန္းနဲ႔ ႏွစ္သိန္းေက်ာ္ေလာက္ မွတ္ပံုတင္ခြင့္ေပးခဲ့တယ္။ ဆိုေတာ့ ခြန္ယင္းလပ္ လက္ထက္မွာ ျဖစ္ႏိုင္စရာက အစိုးရက migrant workers ေပၚမွာေတာ့ ဖိႏိွပ္မႈေတြ ေပၚလစီအရ ထိခိုက္ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ဘူး။ သို႔ေသာ္ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်တခုရွိတာကေတာ့ သူက အႏိွမ့္ဆံုး လုပ္အားခကို ဘတ္ ၃၀၀ ကို သူက တုိးခ်ဲ ႔မယ္။ တိုးျမွင့္ေပးမယ္။ အဲဒီလို တုိးျမွင့္ေပးလုိ႔ရွိရင္ ထိုင္းလုပ္ငန္းရွင္ေတြက သူတုိ႔ ထုိင္းအလုပ္သမားေတြကို ခန္႔ရင္ သူတို႔ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ တေန႔ကို ၃၀၀ ရာႏႈန္းေပးရမယ္ဆိုရင္ သူတုိ႔က ဗမာအလုပ္သမားေတြကို အစားထိုးခန္႔ဖို႔မ်ားတယ္။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ လာမယ့္ ခြန္ယင္းလပ္ အစိုးရလက္ထက္မွာ စီးပြားေရးတုိးခ်ဲ ႔လာလုိ႔ရွိရင္ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းမွာ လုပ္ငန္း အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြ ပိုမ်ားလာမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာလား။ အခုေလာေလာဆယ္ေရာ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းမွာက ျမန္မာႏိုင္ငံကလာတဲ့ ေရႊ ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြ လိုအပ္ခ်က္က ဘယ္ေလာက္ေလာက္ ရွိေနသလဲ။
ဦးျမင့္ေဝ ။ ။ အခုေလာေလာဆယ္ကေတာ့ ပိုၿပီးတုိးေနၿပီေတာ့ board of investment ႏိုင္ငံတကာရင္းႏီွးျမဳပ္ႏံွေရးဆိုတာက ႏိုင္ငံျခားရင္းႏီွးျမဳပ္ႏံွမႈေတြနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ေတာ္ေတာ္အရွိန္အဝါႀကီးတယ္။ လုပ္ပိုင္ခြင့္လည္း အေတာ္ရွိတယ္။ အခုေတာင္ သူတုိ႔က ဘာေတာင္အဆိုတင္သြင္ေနသလဲဆိုရင္ ျမန္မာအလုပ္သမားတုိ႔၊ လာအို၊ ကေမာၻဒီယား တို႔က မကၽြမ္းက်င္ေသာ အဆင့္ႏိွမ့္အလုပ္သမားကို။ အခု သူတို႔က Industry စက္ရံုႀကီးေတြမွာ ေရႊ ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြက ကၽြမ္းက်င္အလုပ္သမားေတြအျဖစ္ သံုးၿပီးခန္႔အပ္ဖို႔အထိ သူတုိ႔က အစိုးရဆီကေန ခြင့္ျပဳခ်က္ေတြ တင္သြင္းေနၿပီ။ ဆိုေတာ့ အဓိပၸါယ္က ေမွ်ာ္လင့္ၾကည့္တာက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြလည္း ဖြံ႔ၿဖိဳးလာႏိုင္တယ္။ ေနာက္ အလုပ္သမား လုိအပ္ခ်က္မွာလည္း ရိုးရိုး ေအာက္ေျခ မကၽြမ္းက်င္အဆင့္ကေန၊ ကၽြမ္းက်င္အလုပ္သမားအဆင့္အထိ ဘာသာစကားလည္းတက္တယ္။ နည္းပညာ၊ အတတ္ပညာတခုခုနဲ႔ လာတဲ့အလုပ္သမားေတြဆုိရင္ စက္မႈလုပ္ငန္းနဲ႔ဆိုင္တဲ့ စက္ရံုႀကီးေတြမွာ၊ ကားတပ္ဆင္တဲ့ စက္ရံုတို႔၊ စက္မႈလက္မႈနဲ႔ လုပ္ရတဲ့ စက္ရံုေနရာမ်ဳိးေတြအထိ သူတုိ႔က ခန္႔ဖို႔အထိ စဥ္းစားေနတာေတြ ရွိေနၿပီ။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာက ဘယ္လိုအစိုးရပဲတက္တက္ ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ ႔ စီးပြားေရးနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ စီးပြားေရးအေျခအေန ယွဥ္လိုက္လို႔ရွိရင္ ထိုင္းဘက္မွာက လုပ္ငန္းကိုင္ငန္းေတြက ဖြံ႔ၿဖိဳးေနၿပီေတာ့ အလုပ္သမားလုိအပ္ခ်က္က အၿမဲတမ္းရွိေနေတာ့ ဒီ ေရႊ ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြက ဆင္းရဲတဲ့ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြကေန ထိုင္းႏိုင္ငံထဲကို အၿမဲတမ္းဝင္ၿပီး လုပ္ေနၾကတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဒီ ေရႊ ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြကို တရားဝင္ျဖစ္ေရး၊ တရားဝင္ခန္႔အပ္ေရး၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဒါမွမဟုတ္လုိ႔ရွိရင္ ေရႊ ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြကို အခြင့္အေရး တန္တူေပးၿပီးေတာ့ အလုပ္အကိုင္ေတြ ေစာင့္ေရွာက္မႈေတြ ေပးေရးကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အရင္ democratic အဘီစစ္ အစိုးရလက္ထက္နဲ႔ အခုလာမယ့္ ခြန္ယင္းလပ္ အစိုးရတုိ႔ ဘာေတြမ်ား ကြာျခားလာႏိုင္စရာေတြ ရွိေနသလဲ။
ဦးျမင့္ေဝ ။ ။ သိပ္ေတာ့ အမ်ားႀကီးေတာ့ ကြာျခားမွာမဟုတ္ဘူး။ သိပ္ေတာ့လည္း အမ်ားႀကီး ေမွ်ာ္လင့္မထားဘူး။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ဒီမုိကရက္အစိုးရလက္ထက္မွာေတာ့ အစုိးရက ပါမန္နစ္ အစုိးရဝန္ထမ္းေတြရဲ ႔ အဆိုတင္သြင္းမႈေတြ နည္းနည္းပိုၿပီ အားသန္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔ သူက အလုပ္သမားေတြ ထိန္းခ်ဳပ္ေရးေကာ္မတီတုိ႔ immigration တို႔၊ ရဲတို႔ရဲ ႔ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ကိုင္တြယ္မႈေတြကို ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ ရင္ဆုိင္ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခြန္ယင္းလပ္ တက္လာရင္ေတာ့ ဘယ္လိုအေျခအေန ေျပာင္းမလဲေတာ့ မသိဘူး။ ဒါေပမဲ့ အစိုးရဌာနဆိုင္ရာ အၿမဲတမ္းဝန္ထမ္းေတြကလည္း သူတုိ႔ဘာသာသူတုိ႔ ဌာနဆိုင္ရာအလိုက္ အလုပ္သမားဝန္ႀကီးဌာန၊ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရးဝန္ႀကီး၊ ကာကြယ္ေရးဦးစီးဌာန။ အဲဒါေတြ အကုန္လံုးက သက္ဆိုင္တာဆုိေတာ့ သူတုိ႔ ဝန္ႀကီးဌာနေတြရဲ ႔ ေပၚလစီေပၚမွာလည္း ရိုက္ခတ္တယ္။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္တဦးတည္းအေပၚမွာ မူမတည္ဘူးဆိုေတာ့ အလုပ္သမားေတြရဲ ႔ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မႈရယ္။ အလုပ္သမားေတြရဲ ႔ ဘဝ ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္မႈတို႔၊ လုပ္ငန္းခြင္မွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ အဆင့္ကေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္သေလာက္နဲ႔ တကယ့္ ဥပေဒျပဌာန္းခ်က္ေတြကိုေတာ့ လံုးဝမမီွေသးပါဘူး။ ဒီ အစိုးရက အခုန ေရႊ ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြရဲ ႔ လုပ္စြမ္းအားကို သူတုိ႔ရဲ ႔ အလုပ္သမားအခြင့္အေရး၊ ဘာညာေသခ်ာ ပံ့ပိုးေပးၿပီးေတာ့ သူတုိ႔ရဲ ႔ ကုန္ထုန္စြမ္းအားနဲ႔ အစုိးရရဲ ႔ GDP ကို သူက တုိးေအာင္နဲ႔ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြ မ်ားမ်ားအလုပ္လုပ္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္မယ္။ စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာနဲ႔ ဝင္ေငြေကာင္းၿပီး လုပ္လုိ႔ရမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ အခုေလာေလာဆယ္ ထုိုင္းႏိုင္ငံမွာ ေရႊ ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားဦးေရ ဘယ္ေလာက္ေလာက္ ရွိေနသလဲ။ သူတုိ႔အေပၚကို တရားဝင္မွတ္ပံုတင္ေရးကိစၥေတြကေရာ ဘယ္အေျခအေနအထိ ခရီးေရာက္ေနၿပီလဲ။
ဦးျမင့္ေဝ ။ ။ အခု အလုပ္သမား လက္မွတ္မရွိတဲ့လူေတြကို လက္မွတ္လုပ္ဖို႔ ၿပီးခဲ့တဲ့လ (၁၅) ရက္ကေန ဒီလ (၁၄) ရက္ေန႔အထိ သက္တမ္းတလ ဖြင့္ေပးတဲ့အခ်ိန္မွာ လူဦးေရ ခန္႔မွန္းေခ် ငါးသိန္း နီးပါးေလာက္ အလုပ္သမား မွတ္ပံုလာတင္သြားၿပီ။ အဲဒီေတာ့ ပထမရွိၿပီးသာ တသန္းနဲ႔ သံုးသိန္း - လာအို၊ ကေမာၻဒီယား၊ ဗမာ - ႏိုင္ငံသားစီစစ္တဲ့ကိစၥ၊ ပတ္စ္ပို႔စ္ေတြလည္း လုပ္ေနၾကၿပီ။ work-permit ေတြလည္း ရွိတယ္ေပ့ါ။ ခန္႔မွန္ေခ် တသန္းနဲ႔ ခုႏွစ္သိန္း၊ ရွစ္သိန္းတုိ႔ ရွိေနၿပီ။ ေလာေလာဆယ္ရွိေနတာ။ ဒါက တရားဝင္ေပါ့။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ အထူးသျဖင့္ ဗမာျပည္က ေရႊ ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြ မွတ္ပံုတင္ေရးကိစၥကေရာ လြယ္လြယ္ကူကူ ရွိရဲလား။
ဦးျမင့္ေဝ ။ ။ လြယ္လြယ္ကူကူေတာ့ရွိတယ္။ အစိုးရက အလုပ္သမားလက္မွတ္လုပ္ဖို႔ ခ်ေပးတဲ့ကိစၥက လြယ္လြယ္ကူကူရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပႆနာက အလုပ္သမားလုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ အလုပ္ရွင္ရွိရတယ္။ အလုပ္ရွင္က စက္ရံုႀကီးေတြနဲ႔ အလုပ္ရံုႀကီးေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ အလုပ္ရွင္က အလုပ္သမားတေယာက္ကို တရားဝင္ခန္႔ဖို႔အတြက္ကို သြားၿပီးေဆာင္ရြက္ရတာကလည္း သိပ္ၿပီးေတာ့ ယိုးဒယားေတြေျပာသလုိဆုိရင္ ယိုးဒယားတေယာက္ အေမရိကသြားလိုက္တာက ဗမာအလုပ္သမားတေယာက္ အိမ္မွာခန္႔ဖို႔က ပိုလြယ္တယ္။ အခ်ိန္အခါ အဲဒီေလာက္ မကုန္ဘူးတဲ့။ အဲဒီလုိ ျဖစ္ေနတယ္။ အခု အလုပ္ရွင္ေတြက သူတုိ႔ကိုယ္စားလွယ္လႊဲတဲ့ တေယာက္ကို ငွားၿပီးေတာ့ လႊတ္တာရွိတယ္။ ေနာက္တခါ ျမန္မာပြဲစားေတြကလည္း အရမ္းလြန္ကဲတယ္။ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြက အလုပ္ရွင္ေတြနဲ႔ မွတ္ပံုတင္ရဖို႔ကို ၾကားကပဲြစားေတြက လိုေနတယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုရင္ စကားတုိ႔၊ စာတုိ႔၊ လုပ္ထံုလုပ္နည္းေတြ မသိဘူး။ မသြားတက္၊ မလာတက္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ အဲဒါကို ၾကားထဲက ဗမာပြဲစားေတြ ေဆာင္ရြက္မႈနဲ႔ဆုိေတာ့ အစိုးရက သံုးေထာင္ရွစ္ရာ ကုန္က်ၿပီးေတာ့ ျမန္ဆန္တဲ့ တေန႔ခ်င္း one stop service လုပ္ၿပီးေတာ့ အလုပ္သမားေတြ လက္ထဲကို original အလုပ္သမားကဒ္ျပားကို ထည့္ၿပီးေတာ့ အလုပ္ရွင္က သိမ္းထားလို႔ မရေအာင္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို သူက စီစဥ္ေပးေသာ္လည္း အခုန ၾကားပြဲစားေတြနဲ႔၊ အစိုးရေပၚလစီအရ နည္းနည္း အလုပ္ရွင္ဘက္မွာ အလုပ္သမားကို ထိန္းခ်ဳပ္ေစခ်င္တဲ့ ဘက္ကမ်ားတဲ့အခါၾကေတာ့ အလုပ္သမားတခ်ဳိ ႔က သံုးေထာင္ရွစ္ရာလုိ႔ ေျပာေသာ္ျငားလည္း တခ်ဳိ ႔ဆုိရင္ ေျခာက္ေထာင္၊ ခုႏွစ္ေထာင္ ကုန္ရတယ္။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြအေနနဲ႔ ဘယ္လုိက႑ေတြမွာ အလုပ္မ်ားလဲ။ အထူးသျဖင့္ အဲဒီလုပ္ငန္းေတြမွာ ေဒသခံထိုင္းေတြက မလုပ္ၾကဘူးလား။ လုပ္ခလစာအေနနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ကြာျခားမႈေတြ ရွိေနသလဲ။
ဦးျမင့္ေဝ ။ ။ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ ႔ႀကီးအေနနဲ႔ေတာ့ ၿမိဳ ႔ေတာ္ႀကီးေတြမွာေတာ့ သိပ္မကြာျခားဘူး။ တခ်ဳိ ႔လုပ္ငန္းဆိုရင္ ဗမာအလုပ္သမားေတြရဲ ႔ လစာက ထုိင္းနဲ႔ ယွဥ္မယ္ဆိုရင္ ကြၽမ္းက်င္မႈ - ဥပမာ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းမွာဆုိရင္ ကၽြမ္းက်င္တဲ့ ျမန္မာျပည္သား ဗမာ၊ မြန္တို႔၊ ကရင္တုိ႔က ထိုင္းထက္ေတာင္ လစာမ်ားတယ္။ သူတုိ႔က ဖိုမင္ အေသးစားေတြေတာင္ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ နယ္ေတြမွာေတာ့ နယ္က ထုိင္းအလုပ္ကိုယ္တိုင္ လစာနည္းေတာ့ ဘုရားသံုးဆူ၊ ကမ္ခ်နာဘူရီး ဧရီယာဆိုရင္ ဆႏၵျပၿပီးေတာ့ တေန႔ လုပ္အားခ ရွစ္ဆယ္ပဲ ရတာေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ မဲေဆာ့လည္း ဒီအတုိင္းပဲ။ လုပ္အားခအေနနဲ႔ကေတာ့ ၿမိဳ ႔ႀကီးေတြမွာ လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္သမားေတြရဲ ႔ ဝင္ေငြအေနနဲ႔ ျပန္တြက္မယ္ဆိုရင္ ထိုင္းအလုပ္သမားနဲ႔ သိပ္မကြာဘူး။ တခ်ဳိ ႔စက္ရံုႀကီးေတြမွာဆုိရင္ တကယ္ကို တန္းတူရတယ္။ ႏိုင္ငံျခားကို အားကစားပစၥည္းခ်ဳပ္ၿပီး ပို႔တဲ့စက္ရံုမ်ဳိး။ ႏိုင္ငံျခားကို ပို႔တဲ့စက္မႈလုပ္ငန္းမ်ဳိးေတြမွာ လုပ္ရတယ္၊ စက္ရံုႀကီးေတြမွာ လုပ္ရတဲ့ ဗမာျပည္သားအလုပ္သမားတခ်ဳိ ႔က ထိုင္းအလုပ္သမားသမဂၢ အဖြဲ႔ဝင္ေတြေတာင္ ျဖစ္ေနတာေတာင္ရွိတယ္။ ၿပီးေတာ့ ထိုင္းအလုပ္သမားသမဂၢေတြက သူတုိ႔နဲ႔အတူတူ ပူးေပါင္းၿပီးေတာ့ ကာကြယ္တာေတြလည္းရွိတယ္။ Level တခုမွာ လူဦးေရသိပ္မမ်ားလွတဲ့အဆင့္က ဝင္ေငြေကာင္းတဲ့အဆင့္မွာ ရွိေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ အမ်ားစုက အမ်ားအားျဖင့္ စက္ပ်ဳိးေရး၊ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္း။ ေနာက္တခါ လုပ္ငန္းအေသးစားေတြ စားေသာက္ဆုိင္တို႔၊ အိမ္တြင္းပစၥည္းထုတ္လုပ္တဲ့ကိစၥတို႔၊ အထည္ခ်ဳပ္တဲ့လုပ္ငန္းတုိ႔ - အေသးစားမိသားစု စက္ကေလး ေလးငါးဆယ္လုံုးနဲ႔ ခ်ဳပ္တဲ့လူမ်ဳိးေတြမွာေတာ့ လုပ္အားခနည္းတယ္။ ေနာက္တခါ အဲဒီလို လူမ်ဳိးေတြကလည္း ဗမာအလုပ္သမား ငွားၾကတယ္။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ အခုေတာ့ ဒီအလုပ္သမားေတြက ထိုင္းႏုိင္ငံထဲမွာရတဲ့ ဝင္ေငြေတြကို ျမန္မာျပည္မွာရွိတဲ့ သူတုိ႔ရဲ ႔ အိမ္ကို ျပန္ပို႔ဖို႔ အေရးကိစၥမွာ ဘယ္လိုအေျခအေနေတြ ရွိပါသလဲ။
ဦးျမင့္ေဝ ။ ။ အဲဒါကေတာ့ အခုက ေငြေၾကးမွာ ျမန္မာျပည္က ျမွင့္တက္သြားတဲ့ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ၿပီးခဲ့တဲ့ တေလာမွာေတာ့ အလုပ္သမားေတြ ညီးညဴးၾကတယ္။ ေနာက္တခါ ေငြေၾကးကို တရားဝင္ အခုအခ်ိန္အထိ - အခုမွာေတာ့ တရားမဝင္ ေငြလႊဲေနတဲ့လူေတြနဲ႔ပဲ သံုးေနရတုန္းပဲ။ ထိုင္းႏုိင္ငံထဲမွာေတာ့ ဘဏ္စနစ္နဲ႔ ဘဏ္စာရင္းေတြပါေတြ ဖြင့္ခြင့္ရၿပီးေတာ့ တခ်ဳိ ႔ဘဏ္ေတြဆိုရင္ ဗမာလို ေအတီအမ္စက္က ကြန္ျပဴတာမွာ ဗမာလုိ ဖတ္လုိ႔ရေအာင္ပါ စီစဥ္ေပးတဲ့ ဘဏ္ေတြဘာေတြ ရွိေနၿပီ။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာျပည္ထဲကို ယိုးဒယားကေန လံုလံုၿခံဳၿခံဳ လုပ္အားခ စုထားတဲ့ေငြကို တရားေငြအေနနဲ႔ လႊဲဖို႔အဆင့္ေတာ့ မေရာက္လာေသးဘူး။ ထိုင္းဘဏ္ႏွစ္ခုကေတာ့ ဗမာျပည္မွာသြားၿပီး ဘဏ္ခြဲဖြင့္ဖို႔ေတာ့ ႀကိဳးစားေနတယ္။ သို႔ေသာ္ ဗမာအစိုးရဘက္က ဘယ္ေလာက္ international marketing ေငြေၾကးတန္းဖိုး exchange နဲ႔ လွဲေပးမွာလား။ သူတုိ႔ဘဏ္က သူတုိ႔ ဗမာျပည္သားေတြ ဗမာျပည္တြင္းမွာ ထုိင္းေငြနဲ႔ ထုတ္ေပးလို႔ရမွာလား ဘယ္လိုလုပ္မလဲဆိုတာေတာ့ မသိေသးဘူး။
VOA သတင္းဌာနမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။