အမွတ္(၇)စစ္အေျခခံေလ့က်င့္ေရးသင္တန္းေက်ာင္း ေတာင္တြင္းၾကၤီးျမ္ိဳ. မေကြးတုိင္း
က်ေနာ္အပါအ၀င္ တသသ မ်ား အားလံုး ပင္းပန္းႏြမ္းသည္က တစ္ေၾကာင္း ပဲဟင္း စားျပီ တက္လာသည္ကတစ္ေၾကာင္းျဖင့္ ေလ့က်င့္ေရးေက်ာင္းၾကီးဧ။္ က်န္စစ္သားတပ္ခဲြတြင္ နွစ္ျခိဳက္စြာ အိပ္စက္အနားယူ ေနၾကစဥ္ ခရာသံမ်ားဆူညံစြာထြက္ေပၚလာျပီး ေနာက္ အေဆာင္အတြင္း ရွိ တသသမ်ားအားလံုး ကုိယ္စီ နိဳးေနၾကေလျပီ ။
က်ေနာ္တုိ.အေဆာင္အတြင္းသုိ. တပ္ၾကပ္ၾကီးတစ္ဦး ေရာက္ရွိလာျပီး မင္းတုိ. တသသ ေတြအားလံုးအျပင္မွာတန္းစီၾကပါ ဆုိျပီးေျပာေတာ့ က်ေနာ္တုိ. တသသေတြအားလံုးလဲ တပ္ခဲြေရွ.ကတန္းစီကြင္းမွာ အားလံုး ဗရုတ္သုတ္ခနွင့္ တန္းစီၾကပါတယ္။
ဒါကုိ တပ္ၾကပ္ၾကီး တစ္ဦးမွ လာေရာက္ျပီး စနစ္တက်တန္းစီရန္ လာေရာက္သင္ၾကားေပးရင္း က်ေနာ္တုိ.ေတြလဲ ညီညာစြာတန္းစီ ျဖစ္သြားပါတယ္ ။
ဒီလုိနဲ. က်ေနာ္တုိ.အားလံုး မနက္ပုိင္း ၅ နာရီ ၀န္းက်င္ေလာက္မွာ ကုိယ္လက္ၾကံ့ခုိင္းေရး ေတြကုိ PT ဆရာ လုပ္ျပသမွ် ေနာက္ကလုိက္လုပ္ရင္း နံနက္ ၇ နာရီ ေလာက္ျဖစ္သြားပါတယ္ ။ အျခားေသာ စီနီယာတပ္ခဲြမ်ားကေတာ့ တုိင္ပင္ေအာ္ကာ ဘယ္ညာညီညာစြာ ေျပးေနၾကတာေတြ.ပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ.အတြက္မနက္စာအျဖစ္ စုေဆာင္းေရးထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာသာေသာ (ေဆးသၾကားမသံုးပဲသၾကားအစစ္သံုးေသာေၾကာင့္) လက္ဘက္ရည္ တစ္ခြက္ စုေဆာင္းေရးမွ ထမင္းထက္သာေသာ ထမင္းေၾကာ္ ၀ါ၀ါ ေလးတစ္ပဲြ ၾကက္ဥျပဳတ္ တစ္လံုး ကုိ မနက္စာအျဖစ္စားရေတာ့ စုေဆာင္းေရးမွာေက်ြး ေသာထမင္းနွင့္ဟင္းကုိ ျမင္ေယာင္မိျပီး စုေဆာင္းေရးမွ မီးဖုိၾကီး ေခၚ စာဖုိမွဴးမ်ားအား စိတ္ထဲမွ က်ိမ္ဆဲမိပါေတာ့တယ္ ။
စားျပီးေသာက္ျပီးေသာအခါ တန္းျပန္စီျပီး လူ (၁၀) ေယာက္ခန္.ေရြးထုတ္သြားျပီး စတုိ မွာ စစ္၀တ္ပစၥည္း သြားေရာက္ထုတ္ယူသူကေတာ့ တပ္ခဲံြအရာခံဗုိလ္ ပါပဲ ၊ သူတုိ.ျပန္လာတဲ့အခါ အိတ္ေတြကုိ ၀ုိင္း၀န္းခ်ေပးျပီး အမ်ိဳအမည္ခဲြခါ အစဥ္လုိက္ထားရွိျပီး က်ေနာ္တုိ. တပ္သားသစ္ေတြကုိ လဲ အစဥ္လုိက္ တန္းစီေစျပီး စစ္၀တ္စံု အစိမ္းေရာင္ (၃) စံု ဟန္ေကာ (၁)လံုး ေရဗူး (၁)လံုူး ေက်ာပုိးအိတ္ (၁) လံုး
အီေကြမင့္ ေခၚ ခ်ပ္၀တ္တန္ဆာ (၁)စံု ေဆးပါတ္တီး (၁) ခု စစ္ဖိနပ္ ေတာစီး (၁) စံု (အစိမ္းေရာင္) ၊တုိက္ခုိက္ေရး (၁)စံု(အနက္ေရာင္) ပန္ကန္ျပား စစ္စိမ္းေရာင္ တစ္ခ်ပ္ စစ္စိမ္းေရာင္ မက္ခြက္ တစ္လံုး နွင့္ အျခားေသာစစ္၀တ္ပစၥည္းမ်ားကုိ ေပးခဲ့ပါတယ္ ။ ရရ ျခင္းမွာေတာ့ အားလံုးေပ်ာ္ေနၾကတာေပါ့ စုေဆာင္းေရးမွာ ရွိစုမဲ့စုေလးေတြ ကုိ ေရာင္းခ် ျပီး ၀မ္းေရးျဖည့္ခဲ့ရေတာ့ အ၀တ္အစား အေတာ္ေလးရွားပါးေနျပီေလ ။
ဒီလုိနဲ. အေဆာင္ထဲကုိ ျပန္၀င္ျပီး ယူနီေဖါင္းေတြ၀တ္စမ္းၾကည့္ၾကေတာ့ ျပႆ နာက စပါျပီ ။က်ေနာ္တပ္စုမွာ ၁၄ နွစ္သာသာ ရွိေသးတဲ့ ကေလးစစ္သား အေယာက္ ၃၀ ေလာက္ရွိမယ္ ထင္ပါရဲ. သူတုိ.က စစ္၀တ္စံု၀တ္ဖုိ.အတြက္ ခါးပါတ္ကုိ အသံုးျပဴရပါတယ္ ေနာက္ျပီး ၀တ္စံုအၾကၤီးအေသးေတြကုိ လုိက္လံျပီး လဲလွယ္၀တ္ေနေပမဲ့ သူတုိ.နဲ.ေတာ္မယ္ ယူနီေဖါင္းကေတာ့ မရွိလာခဲ့ပါဘူး ။ ဒီေတာ့ တပ္ခဲံြ အရာခံဗုိလ္ကေနျပီး တပ္တြင္း ရဲေမ ေတြဆီကုိ ပုိ.ျပီး ခါက်ဥ္း ျပီးျပင္ေပးေတာ့မွ သူတုိ.ေတြလဲ ယူနီေဖါင္းကုိ ေတာ္ေတာ္ ေရာ္ေရာ္ ၀တ္ဆင္ရပါေတာ့တယ္ ။ ျပီးေတာ့ စစ္ဖိနပ္ ေတြလဲဒီလုိပါပဲ ကုိယ္နဲ.ေတာ္မယ့္ ဆုိက္ေတြကုိ အခ်င္းခ်င္းပဲ လုိက္လံျပီး လဲလွယ္၀တ္ဆင္ရင္း အဆင္ေျပသြားတယ္ ဆုိရမွာေပါ့။ ကေလးေတြအတြက္ အဆင္ေျပသြားေပမဲ့ ျပန္ျပင္ရတဲ့ ၀တ္စံုေတြအတြက္ကေတာ့ သူတုိ္.လစာကေနျပီးေတာ့ ျဖတ္မွာပါ ။ ဒါကေတာ့ သင္တန္းေတာင္မတက္ရေသး တပ္သားသစ္ေတြ လစာဆုိတာမျမင္ဖူခင္ထဲက အျဖတ္အေတာက္ဆုိတာနဲ.ရင္းနွီးခဲ့ရတာေလးပါပဲ။
ဒီလုိနဲ.ေပါဗ်ာ က်ေနာ္ တုိ. တသသ ေတြအားလံုး ကသ(ေက်ာင္းသား) နံပါတ္ေတြ ရလာပါေတာ့တယ္ ေနာက္ျပီး တပ္စုေတြကုိ ခဲြတဲ့အခါ တပ္စု (၁) (၂) (၃) (၄) မွာမွ က်ေနာ္က တပ္စု (၄) ရဲ. ဒုတိယ ေက်ာင္းသားတပ္စုမွဴးကုိ ကံေကာင္းျပီးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ။ က်ေနာ္တပ္စုမွာေတာ့ ကေလး တသသေတြကုိ အကုန္လံုးတစ္စုတည္းထားတာပါ က်ေနာ္ကေတာ့ အသက္က (၁၉) နွစ္ဆုိေတာ့ တပ္စု(၄)မွာ လူၾကီးေပါ့ဗ်ာ ။ က်ေနာ္တုိ.ေတြလဲ သင္တန္းတက္ရင္း လက္နက္မဲ့စစ္ေရးျပေတြ အျခား ဗဟုသုတေတြ အပါအ၀င္ သင္ၾကားရင္ (၁)လ နီးပါ ရွိလာပါျပီ က်ေနာ္တုိ.ေတြလဲ အေတာ္ေလ းအေရခြံထူလာၾကပါျပီ အဆဲ ေပါင္းစံု ရုိက္နည္းေပါင္းစံုနွင့္ ဖိနွိပ္နည္းေပါင္းစံုတုိ.ၾကားမွာ အေရထူရင္း လစာမ်ားလဲက်န္သည္မရွိ အျဖတ္ခံထိရင္း သင္တန္းကာလ တစ္လတာေက်ာ္ျဖတ္လာနိဳင္ခဲ့ပါျပီ ။ စားရသည့္ အစားကလဲေပါင္းစံုပါပဲ ဇီးျဖဴသိးေၾကာ္ နဲ.ပဲဟင္း မွာ က်ေနာ္ ကုိ ဒုကၡအေပးဆံုးျဖစ္ပါတယ္ ။တသသ အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ အညာေဒသရဲ.အပူရွိန္ နဲ. ေသာက္သံုးေရ မသန္.ရွင္းမွဳ. တုိ.ေၾကာင့္ ေသြး၀မ္းသြားေရာဂါေတြ ျဖစ္ပြားလာသည္မွာလဲ အေျမာက္အမ်ားျဖစ္လာပါျပီ ။ေနာက္ျပီး က်ေနာ္တုိ. ရရွိထားေသာ ေက်ာပုိးအိတ္မ်ားကလဲ ဖထိတ္ေခၚ လုပ္အားေပေစခုိင္းမွဴ.မွာ ေျမၾကီးသယ္ ေက်ာက္ခဲသယ္ ရင္း သင္တန္းမဆင္းခင္ကတည္းက စုတ္ျပဲရိရြဲေနပါျပီ ။ ေတာင္းတြင္းၾကီးေျမအေၾကာင္း ေလးထည့္ေျပာခ်င္ပါတယ္ က်ေနာ္တုိ. ေတြ ေရကန္အတြက္ ေျမတူေတာ့ ေလ့က်င့္ေရးတပ္က ရဲေဘာ္ ရဲေမ ေတြ အပါအ၀င္ အားလံုး တူၾကရပါတယ္ တူးတဲ့အခါမွာ သံေပါက္ခၽြန္းေတြ အသြားေတြလိပ္တဲ့အထိ ေတာင္တြင္းၾကီးေျမက မာေက်ာလြန္းလွပါတယ္ မုိးရြာတဲ့အခါမ်ားက်ေတာ့လဲ က်ေနာ္တုိ.မွာ ကၽြဲသာသာ ႏြံလူးေနၾကရတာပါ။
က်ေနာ္တပ္ခဲံြက ကေလး တသသ မ်ားကုိေတာ့ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးအိမ္ (ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးမွာ ဒုဗုိလ္မွဴးၾကီး စုိး၀င္း) နွင့္ ဒု ေက်ာင္းအုပ္ၾကီး အိမ္ နွင့္ တပ္ခဲြမွဴးအိမ္းမ်ားတြင္ သြားေရာက္ ျပီး ခုိင္းေစေသာအလုပ္မ်ားကုိ လုပ္ကုိင္ေပးၾကရပါတယ္ ။ သူတုိ.ျပန္လာတဲ့အခါ သူတုိ.စားဖုိ.အတြက္ ဟင္းေကာင္းေလးမ်ားကုိလဲ တခ်ိဳ.စိတ္ထားေကာင္းမြန္ေသာ အိမ္မ်ားမွ ေပးလုိက္တာမ်ားလဲရွိပါတယ္၊ ဒါေလးေတြနဲ. လုပ္အားေပးသြားရျခင္းကုိ ေပ်ာ္ေမြ.ျခင္းမရွိေပမဲ့ အေနေခ်ာင္အစားေခ်ာင္းေတာ့ လဲ သြားခ်င္ၾကတာေပါ့။
ေလ့က်င့္ေရးေက်ာင္းၾကီးတြင္ ထြက္ေျပးသူမ်ားလဲရွိပါတယ္ လြတ္သူမ်ားလဲရွိသလုိ မလြတ္သူမ်ားလဲရွိပါတယ္ မလြတ္တဲ့သူမ်ားအတြက္ကေတာ့ ၾကိမ္ဒဏ္ေပါ့ ။ တေန. က်ေနာ္ တုိ. တပ္ခဲြမွ ထြက္ေျပးသြားသူ တစ္ေယာက္ျပန္ျပီး မိေတာ့ တပ္ခဲြအရာခံဗုိလ္က တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ခ်က္ စီ ရုိက္ခုိင္းပါတယ္ ၊ က်ေနာ္အလွည့္ေရာက္ေတာ့ က်ေနာ္လဲ သာသာေလးပဲရုိက္ေတာ့ တပ္ခဲြ တပ္ၾကပ္ၾကီး ေက်ာ္ဦး ကေန မင္းမရုိက္တတ္ရင္ငါျပမယ္ မင္းေမွာက္ထား ဆုိျပီ က်ေနာ္ကုိ ရုိက္ေတာ့ အေတာ္ေလး အီသြားတာေပါ့ ဒီေတာ့မွ က်ေနာ္လဲ ေျပးတဲ့သူကုိ ျပန္ျပီး အားနဲ.ရုိက္ျပေတာ့မွ ဇာတ္လမ္းကျပီးသြားပါတယ္..။က်ေနာ္တုိ.တပ္ခဲြမွာ ဆရာေတြဟာ သူဂုဏ္ထူးနဲ.သူ နာမည္ရေနၾကတာပါ သူတုိ.ေတြကေတာ့ တပ္စု(၁) မွာ နန္းစေတာ့ ဆရာ စုိးေက်ာ္ (စကားေျပာရင္ အဂၤလိပ္လုိ နန္းစေတာ့ ခုိင္းမယ္နန္းစေတာ့ရုိက္မယ္ နန္းစေတာ့ဆုိျပီး အျမဲတေစသံုးတတ္သူ) က တပ္သား ေပမဲ့ ဗုိလ္ေလာင္း ကုိအျခားအဆင့္နဲ.ေျဖဖုိ. ၾကိဳးစားေနတဲ့သူတစ္ေယာက္ပါ ။
တပ္စု(၂) မွာေတာ့ ဆရာၾကီးတစ္ဦးပါ နာမည္မမွတ္မိေတာ့ပါ သူ.မိန္းမက ေက်ာင္းဆရာမ ဆရာၾကီးကေတာ့ အရက္ကုိ အရမ္းၾကိဳက္တတ္သူပါ။
တပ္စု (၃) ရွင္းလား ဆရာျမင့္ေမာ္ (စကားေျပာတုိင္း ရွင္းလား ဟုအျမဲသံုးတတ္သူ)
တပ္စု(၄) ျပံဳးျပံဳးေလးနဲ.တကယ္ျဗဳန္းတဲ့ ဗုိလ္အံုး (မ်က္နာျပံဳးေနေသာ္လဲ အမွန္အကန္ ရုိက္သူ လူပ်ိဳၾကီး)
တပ္ခဲြတပ္ၾကပ္ၾကီးကေတာ့ ပလယာ ေက်ာ္ဦး (ဗုိက္ေခါက္ကုိ ပလယာကဲ့သုိ. လိမ္ဆဲြတတ္သူ ) တုိ.ျဖစ္ပါတယ္ ။
တစ္ေန. က်ေနာ္တပ္စုမွ အသက္ (၁၃)နွစ္သာသာ ရွိ ရခုိင္ေလး ဆုိေသာ တသသ မွာ ဂယ္ရွာ(အေခ်ာင္ခုိဖုိ.ၾကိဳးစား)တာကုိ ပလယာ ေက်ာ္ဦးသိသြားေတာ့ တပ္စုတုိက္ပဲြ သင္ခန္းစာ ေလ့က်င့္ေနစဥ္ မွာ ပဲ ရခုိင္ေလးကုိ ကြင္ျပင္ထဲမွာ က်ေနာ္တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးေသာ နည္းနဲ.ရုိက္တာကုိ ေတြ.လုိက္ရပါတယ္ တျခားေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ၀ါးျခမ္းျပားေသးေသးေလးနဲ. ရခုိင္ေလး ရဲ. နွာထိပ္ ကုိ ေတာက္ေနတာပါ ပထမတစ္ခ်က္ ရခုိင္ေလးတြန္.သြားပါတယ္ ေနာက္တစ္ခ်က္ ေနာက္တစ္ခ်က္နဲ. ရခုိင္ေလ နွာေခါင္းကေန ေသြးမ်ားက်ဆင္းလာတာေတြလုိက္ရပါတယ္ ဒါေပမဲ့ ဆရာၾကီးေက်ာ္ဦးကေတာ့ ရပ္နားျခင္းမရွိပဲ ဆက္ျပီး၀ါးျပားေလးနဲ. ေတာက္ေနဆဲပါ က်ေနာ္လဲမေနသာေတာ့ ဆရာၾကီး ရခုိင္ေလး ေသြးထြက္မ်ားေနျပီေျပာမွ သူ.ကုိေခၚျပီး ေရေဆးေပးလုိက္ ေဆးခန္းမပုိ.နဲ.ဆုိျပီးေျပာပါတယ္..က်ေနာ္လဲ ရခုိင္ေလးကုိ ေခၚျပီး က်ေနာ့္ေရဗူးနဲ.ေဆးေၾကာေပးျပီး ေရရွဴးခုိင္းလုိက္ ေတြ.တဲ့အပင္ကအရြက္ေတြခူးျပီးရွဴခုိင္းလုိက္နဲ. သက္သာသြားပါေတာ့တယ္။
က်ေနာ္တုိ. တသသ ေတြအားလံုး သင္တန္းသက္ နွစ္လ ေလာက္ကေတာ့ အေနအထုိင္အေတာ္ေလး ပင္ပန္းတာပါ ၊ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ထြက္ေျပးသူေတြမ်ားတဲ့အတြက္ အေဆာင္ရဲ. ျပတင္းတံခါးေတြကုိ အျပင္ကေန အေသရုိက္ပိတ္ထားျပီး အေဆာင္ထဲတြင္လဲ ညစဥ္ ကင္း အဖဲြ.မ်ား ၂ နာရီျခား တစ္ခါ ထေစာင့္ရျခင္း ခ်ီးပံုး ေသးပံုးမ်ားကုိ အေဆာင္အတြင္း ထည့္ထားျပီး အေဆာင္အတြင္း ခ်ီး နံ့ေသးနံ့ မ်ား လွဳိင္ေနပါေတာ့တယ္။ တစ္ေယာက္က အိမ္သာတက္ျပီဆုိလွ်င္ က်န္သူအားလံုးျမင္ေနၾကားေန နံေနရသည္မွာလဲ ညစဥ္ရက္ဆက္ပဲျဖစ္ပါတယ္ ။ အဲဒီၾကားမွပင္ ထြက္ေျပးသူမ်ားကလဲ ရေအာင္ေျပးၾကတာပါပဲ၊သင္တန္းကပင္ပန္းတာထက္ လုပ္အားေပးမ်ားတာေၾကာင့္ ထြက္ေျပးၾကျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ။
တေန.မွာေတာ့ က်ေနာ္တုိ. တပ္ခဲြကုိ ျပႆနာတစ္ခု ေရာက္လာပါတယ္ တျခားေတာ့မဟုတ္ပါ အရပ္သားဘ၀က အသက္ ၁၂ နွစ္ေကာင္မေလးအား မုဒိန္းက်င့္ျပီး တပ္ထဲသုိ.၀င္လာသူတစ္ဦးက်ေနာ္တုိ.တပ္ခဲြတြင္ေရာက္ရွိေနတယ္ဆုိျပီး ဒုရဲအုပ္တစ္ဦး နွင့္ ကာယကံရွင္ေကာင္မေလး သူ.အေမ အပါအ၀င္ (၃)ေယာက္ ေရာက္ရွိလာျပီး အားလံုးတန္းစီကာ အမွဳ.က်ဴးလြန္သူကုိ ေခၚထုတ္ျပီး က်ေနာ္တုိ. တပ္ခဲြမွဴး ဗုိလ္ၾကီး ေအာင္မုိးမွ စစ္ေဆးကာ အမွဳ.ထင္ရွားေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးထံမွတဆင့္ စာတင္ျပီး ထုိ တသသ ကုိ တရားဥပေဒအရ အေရးယူရန္ ဒုရဲအုပ္လက္သုိ. လဲႊေျပာင္းေပးခဲ့ျပီး အေရးယူေဆာင္ရြက္ေစခဲ့ပါတယ္။ စစ္တပ္အတြင္းသုိ. အမွဳ.ျဖင့္၀င္ေရာက္လာသူမ်ားရွိေသာ္လည္း သက္ဆုိင္ရာမွ လုိက္လံဖမ္းဆီးေသာအခါ တပ္မွ ဥပေဒအရ အေရးယူခြင့္ ျပဳျခင္းျဖစ္ျပီး စစ္တပ္ထဲ၀င္ရံုနွင့္ အမွဳ.မွ မလြတ္ကင္းနိဳင္ေၾကာင္း ဗုိလ္ၾကီးေအာင္မုိးမွ ေျပာၾကားခဲ့တာကုိလဲ က်ေနာ္တုိ.ေတြ အားလံုး နားေထာင္ခဲ့ၾကရပါတယ္ျမင္ခဲ့ၾကရပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ. က်န္စစ္သားတပ္ခဲြ တြင္ တုိင္းရင္းသားအေတာ္မ်ားမ်ား ပါ၀င္ပါတယ္ ကခ်င္ ခ်င္း ရခုိင္ မြန္ ကရင္ ေယာနယ္ ေဆာနယ္ မွ လူမ်ား လဲပါ၀င္ပါတယ္ ။ ေယာနယ္မွ တသသ မ်ားမွာ ၀ါး ကုိ နိဳင္နင္းစြာအသံုးျပဳတတ္ၾကပါတယ္ ၊ ဒါေၾကာင့္လဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ့တပ္ခဲြ သန္.ရွင္းမွဳ. ပထမဆုရခဲ့ရပါတယ္။
က်ေနာ္ကေတာ့ တပ္ခဲြ အတြက္ စံျပတပ္သားဆုကုိ ေမွ်ာ္မွန္းတဲ့အေလွ်ာက္ အေတာ္ေလးကုိ ၾကိဳးစားေနခဲ့တာပါ ။ လက္နက္မဲ့စစ္ေရးျပ လက္နက္နဲ.စစ္ေရးျပ ျဖဳတ္ျခင္းတပ္ျခင္းတုိက္ခၽြတ္ျခင္း စစ္သည္ေတာ္က်င့္၀တ္ မုိင္း နဲ.အေထြေထြ ဗဟုသုတအေတာ္မ်ားမ်ားကုိလဲ အစြမ္းကုန္ၾကိဳးစားရင္ းက်ေနာ္တုိ. တပ္ခဲြ လဲ သင္တန္းသက္ (၂) လ နီးပါရွိလာခဲ့ပါျပီ ။ေန.လည္စာသင္ခ်ိန္မွာေတာ့ ဆရာၾကီး ေက်ာ္ဦးမွ တသသ မ်ားအားလံုးကုိ အိတ္ကုိယ္စီေပးကာ ႏြားေခ်းလုိက္ေကာက္ရန္ အမိန့္ေပးလာပါတယ္ ၊ ဒီေတာ့က်ေနာ္တုိ.အားလံုး ေလ့က်င့္ေရးတပ္နားမွာရွိတဲ့ ေငြပုိ စံျပေက်းရြာအတြင္းမွာ အိတ္ကုိယ္စီ ယူလွ်က္ နြားေခ်းလုိက္ေကာက္ၾကရျပန္ပါတယ္ ။ အခ်ိဳ.ရြာသားေတြက က်ေနာ္တုိ. ကုိသနားျပီး သူတုိ.ႏြားျခံထဲမွာရွိတဲ့ ႏြားေခ်းေတြကုိ ေပးျပီး ေအးေအးေဆးေဆး နားခုိင္းကာ ေႏြးၾကမ္းနဲ. ထန္းလွ်က္ ပဲေလွာ္တုိ.ကုိ ၀လင္ေအာင္ေကၽြးေမြးၾကျပီး အတန္ၾကာမွ ႏြားေခ်းအိတ္ထမ္းကာ ေလ့က်င့္ေရးတပ္သုိ.ျပန္လာၾကပါတယ္ ။အဲဒီႏြားေခ်းအိတ္ေတြကုိေတာ့ တပ္ခဲြ စုိက္ခင္းမွာ ေျမၾသဇာအျဖစ္သံုးျပီး စုိက္ခင္းမွ ရရွိလာေသာ ၀င္ေငြကုိ ေတာ့က်ေနာ္တုိ.တသသ ေတြအတြက္ ရိကၡာစုိေငြမွာေပါင္းျပီး ေကၽြးတယ္လုိ.ေျပာပါတယ္ ၊ဒါေပမဲ့ ေကၽြးတာကေတာ့ အရင္ထက္ဘာမွ ထူးျခားမလာတာေတာ့ အမွန္ပါ ။ ထူးျခားတာတစ္ခုကေတာ့ တပ္ခဲြမွဆရာမ်ား ညစဥ္ ပ်ားရုိင္းအရက္ကုိ မွီ၀ဲနိဳင္ျခင္းပါပဲခင္ဗ်ာ။
ဒီလုိနဲ. က်ေနာ္တုိ. တပ္ခဲြလဲ အေရထူရင္း မုိင္ရွည္ခရီးစဥ္အတြက္ ေလ့က်င့္ခန္း စပါျပီ (အမွန္ကေတာ့ ေတာင္ေပၚတက္ကာ ၀ါးသြားခုတ္ျပီး ေရာင္းစားျခင္းပါပဲ) က်ေနာ္တုိ.ေတြအားလံုးလဲေပ်ာ္ေနၾကတာေပါ့ (၀ါးသယ္ရမယ္ဆုိတာ သိေပမဲ့ အျပင္ကုိသြားရမယ္ဆုိတဲ့အသိေၾကာင့္ပါ) က်ေနာ္တုိ.အားလံုး မနက္ (၄)နာရီမွာ တန္းစီျပီး ဟန္ေကာထဲကုိ ထမင္းထညိ့ ေရဗူးေရျဖည့္ ၀တ္စံအပုိမပါ နဲ. ခရီးစထြက္ပါျပီ ၊ တပ္ခဲြအရာခံဗုိလ္အပါအ၀င္ ေယာနယ္ဘက္မွ တသသ မ်ား နွင့္ မြန္လူမ်ိဳးတသသ အေယာက္ (၃၀)ခန္.ကေတာ့ ေတာင္ေပၚတက္နွင့္ကာ ၀ါးခုတ္ေနၾကပါျပီ က်ေနာ္တုိ.ကေတာ့ ခုတ္ျပီးသား၀ါးလံုးကုိ သြားေရာက္သယ္ယူရမွာပါ။ က်ေသာင္း၀ါး မ်ားမွာ ေပါ့ပါးေသာ္လည္း တစ္ေယာက္ကုိ (၂)လံုးက်စီ အရွည္လုိက္ထမ္းရျပီး ခရီးမွာလဲမုိင္ရွည္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အေတာ္ေလးေတာ့ ပခံုးနာေအာင္ထမ္းခဲ့ရပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ. ၀ါးထမ္းအဖဲြ. စထြက္ျပီး ၁ နာရီခန္.အၾကာ ငမင္ ေရေလွာင္တမံကုိ ေရာက္ျပီး အေမာေျဖၾကပါတယ္ ျပီးေတာ့ထမင္းစား ေဆးလိပ္ေသာက္ ၾကရင္း ပဲခူးရုိးမေတာင္တန္းေတြရဲ.အလွအပကုိ မခံစားေနၾကေတာ့ပါဘူး ဒီေရေလွာင္တမံကုိ လာတဲ့ခရီးမွာတင္ အေတာ္ေလး ပင္ပန္းေနၾကျပီေလ ၊ ေနာက္ထပ္ကလဲေတာင္ပဲတက္ရေတာ့မွာဆုိေတာ့ ခဏနားျပီး ဆက္ထြက္ၾကျပန္တာေပါ့ ။
လွ်ိဳေတြ ကုိျဖတ္ ေတာင္ကုန္းေတြကုိေက်ာ္ရင္း ေက်ာင္းစာထဲမွာသာသင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ပဲခူးရုိးမေတာင္တန္းၾကီး ရဲ.အတြင္းပုိင္းကုိ ေက်ာ္ျဖတ္ရင္း ေရတံခြန္ ေသးေသး ေလးတစ္ခုရွိတဲ့ ၀ါးခုတ္စခန္းကုိ ေရာက္ရွိလာပါတယ္ ၊အားလံုးလံဲ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနၾကျပီး ေျခလက္မ်ားကုိလဲမသယ္ခ်င္ေတာ့ ပါ။ ဒါေပမဲ့ ဆရာမ်ားရဲ. ဆဲသံဆုိသံ ေတြ နဲ. ျပည့္လွ်ံေနတဲ့ အမိန္. ေတြေၾကာင့္ပဲ အေသးဆံုး၀ါးကုိ လုိက္ရွာေနမိေပမဲ့ ေယာနယ္သားတုိ.ရဲ. လက္စြမ္းျပခုတ္ထားတဲ့၀ါးမ်ားကေတာ့ ေရာင္းတန္း၀င္ အလံုးၾကီးေတြခ်ည္းျဖစ္ေနေတာ့ ေရြးေနလုိ.လဲမထူးပါ ဒီေတာ့ ၀ါးနွစ္လံုးကုိ ပူးခ်ည္ ျပီး အုိဂ်ီ အကၤ်ီ နဲ့ ပခံုးခံျပီး ထမ္းကာ တပ္ခဲြသုိ. ျပန္လည္ခ်ီတက္လာခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္ ။
လမ္းခရီးတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ရွိသမွ်ေသာ ငရုတ္ သီး ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ နွင့္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ားကုိ ခူးယူခဲ့ျပီး သစ္ပင္မ်ားေပၚတြင္ လူမေၾကာက္တတ္ေသာပုတ္သင္ညိဳမ်ားကုိ က်ေနာ္ေရွ.မွ တသသ တစ္ဦးမွ အျမီးကုိင္ကာ ရုိက္သတ္လုိက္ ေဘးလြယ္အိတ္ထဲထည့္လုိက္နွင့္ ညစာအတြက္ ဟင္းေကာင္းတစ္ခြက္ကုိ ရွာေဖြေနပါတယ္။ခက္ခဲပင္ပန္းစြာ ၀ါးမ်ားကုိသယ္ယူရင္း တပ္ခဲြသုိ. ျပန္ေရာက္ခဲ့ပါျပီ ။ တပ္ခဲြေရွ.မွာေတာ့ ေျခပစ္လက္ပစ္ အနားယူေနၾကေသာ ဘ၀တူ တသသ မ်ားကုိ ေတြ.လုိက္ရျပီး က်ေနာ္လဲ သူတုိ.နဲ.အတူ အနားယူခဲ့ပါေတာ့တယ္။(၀ါးသယ္ရာမွာ အဖဲြ.ခဲြျပီး ေန.စဥ္ ရက္သတ္မွတ္ခါ သယ္ရျခင္းျဖစ္ပါသည္) က်ေနာ္ကေတာ့ ေနာက္ နွစ္ရက္ေလာက္အထိ ေတာင္ေပၚတက္ရန္မလုိေတာ့ပါ အလွည့္ ျပီးသြားပါျပီ ။ အလွည့္ေရာက္ရင္ေတာ့လဲ မႏဲြ.စတမ္း တက္ျပန္ရတာေပါ့ခင္ဗ်ာ။
က်ေနာ္တပ္ခဲြမွ ကေလးစစ္သားမ်ားကုိေတာ့ ၀ါးသယ္ရာမွာ မခုိင္းခဲ့ပါဘူး၊ တပ္ခဲြအတြက္ တုိလီမုီလီ ေလးေတြကုိ လုပ္ခုိင္းဖုိ. ခ်န္ထားခဲ့ေပးပါတယ္ ၊ ေနာက္ျပီး ဆရာေတြကုိ နွိပ္ေပးဖုိ.ပါ ပါပါတယ္။
တစ္ေန. က်ေနာ္တုိ. တပ္ခဲြမွ ျမင့္ ေဆြ ဆုိသူ တသသ တစ္ေယာက္ အသက္ (၃၀) ေက်ာ္ခန္. ငွက္ဖ်ားျဖင့္ ရူးသလုိ ေဂါက္သလုိျဖစ္ျပီး အရူးဘုတ္ျဖင့္ ထုတ္ပါယ္လုပ္ျခင္း ခံရပါတယ္ ။ အဲဒီ တသသ ျမင့္ေဆြ ေကာင္းက်ိဳးေပးလုိက္ပံုမ်ားကေတာ့ က်ေနာ္တုိ. စားေဆာင္နားမွာ အီအီး တစ္ပံု ပါထားျခင္းပါပဲ ။ပထမေတာ့ ဆရာေတြက ဘယ္သူဒီေနရာမွာ အီးပါသလဲ ေမးေပမဲ့ တသသ အားလံုးကအေဆာင္ထဲမွာ တံခါးပိတ္ျပီး အီးပံုးနဲ.ပါေနရတာပါ ေျပာေတာ့ ပုိင္ရွင္မရွိတဲ့အီးပံုကုိ က်ေနာ္တုိ. တပ္ခဲြ တပ္ခဲြလံုး တစ္ေယာက္ကုိ လက္ တစ္ေကာ္ ေကာ္ျပီး အိမ္သာမွာ သြားလႊတ္ပစ္ရပါေတာ့တယ္ ။ ေန.လည္ ထမင္းစားခ်ိန္ မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဆရာ ရွင္းလား ျမင့္ေမာ္ က ေက်ာင္းသားတပ္ခဲြမွဴးနဲ. ေက်ာင္းသားတပ္စုမွဴးေတြကုိ ဦးစားေပးျပီး မင္းတုိ.အရင္က်ံဳးၾက က်န္တာကုိ က်န္တဲ့တသသ ေတြက်ံဳးခုိင္းမယ္ဆုိျပီးေျပာေတာ့ အားလံုးေသာ ေက်ာင္းသားတပ္စုမွဴးေတြ လက္ညွိဳးေလးေတြနဲ. (ညာဘက္) ေကာ္ျပီး အိမ္သာထဲလႊတ္ပစ္ ျပီး ဆပ္ျပာနဲ. လက္ ေဆးၾကတာေပါ့ ။ က်ေနာ္အလွည္.ေရာက္လာေတာ့ လူလည္က်ေနာ္ က လွ်င္ျမန္စြာ အီးပံု ေဘးက ရႊံ ကုိ အျမန္ လက္ညွိဳးနဲ. ေကာ္ျပီး အိမ္သာကုိေျပးသြားေတာ့ ရွင္းလား ျမင့္ေမာ္က တပ္စု(၄) က လူလည္ မင္းလာခဲ့ ငါ့ေဘးမွာလာရပ္ေန ဒီအီးပံုကုိ ၂၀၀ ေက်ာ္တဲ့ တသသ ေတြ က်ံဳးလုိ.မကုန္ရင္ မင္းလက္နွစ္ဖက္နဲ.က်ံဳးရမယ္ ဆုိျပီး ဒဏ္ခတ္ပါေတာ့တယ္ ။က်ေနာ္စဥ္းစားမိတာက လက္တစ္သာသာ အီးပံုကုိ တသသ အေယာက္ (၂၀၀) ေက်ာ္က တစ္ေယာက္တစ္ေကာ္ဆုိရင္ ကုန္ျပီေပါ့ ဆုိျပီး ၾကိတ္ျပီးေပ်ာ္ေနခဲ့တာပါ ။ ဒါေပမဲ့ အထင္နဲ.အျမင္ တက္တက္စင္ေအာင္လဲြျပီး လူေတြသာကုန္သြားတယ္ ဒင္းကေတာ့မကုန္နိဳင္ခဲ့လုိ. လူလည္လုပ္မ္ိတဲ့က်ေနာ္ က်န္ရွင္းျဖစ္ျပီး လက္နဲ.က်ံဳးျပီး ရွင္းခဲ့ရပါေတာ့တယ္ ။ တစ္သက္စာေမ့မရတဲ့အျဖစ္အပ်က္ေလးပါ ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့လဲ က်ေနာ္တုိ. က်န္စစ္သားတပ္ခဲြလဲ ေက်ာင္းဆင္းတပ္ခဲြ ျဖစ္ရန္ လပုိင္းသာလုိပါေတာ့တယ္ ။ နံနက္တုိင္းပီတီေျပးတုိင္း ေက်ာင္းဆင္းတပ္ခဲြ ေအာ္ရတာကုိက အားအင္ တစ္မ်ိဳးပါ (ေလ့က်င့္ေရးမွ ထပ္မံလြပ္ေျမာက္မည္ျဖစ္ျပီး သက္ဆုိင္ရာတပ္အသီးသီးသုိ. သြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္) ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆင္းရဲျခင္းမွ ထပ္မံလြပ္ေျမာက္ရန္ အတြက္ ၀မ္းေျမာက္ျခင္းပါေပ။
က်ေနာ္တုိ. ေက်ာင္းဆင္းတပ္ခဲြလဲ ျဖစ္ခဲ့ပါျပီ ၊ စက္ပစ္ကြင္းလဲ၀င္ခဲ့ပါျပီ ၊သင္တန္းေတြလဲ ျပီးဆံုးလုနီးလာပါျပီ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ. အားလံုး လြပ္လပ္စြာ ေနခြင့္ရွိလာပါတယ္ ညဘက္ အိမ္သာသြားေရာက္ခြင့္ ျပတင္းတံခါးမ်ား ဖြင့္ခြင့္ သင္တန္းျပီးခ်ိန္တြင္ သက္သာ ဆုိင္တြင္ သြားေရာက္ခြင့္ စားေသာက္ခြင့္ လစာ ေငြ (ျဖတ္ေတာက္ျပီး က်န္ေငြ ) သံုးစဲြခြင့္ တုိ.ရရွိလာပါျပီ ။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ.အားလံုး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ျဖစ္လာခဲ့ၾကပါျပီ ၊ ထြက္ေျပးသူမ်ားလဲမရွိေတာ့ ေအးခ်မ္းသြားေပျပီ ။
ဒီလုိနွင့္ပင္ က်ေနာ္တုိ. တပ္ခဲြ ေက်ာင္းဆင္းရန္အတြက္ ၾကိဳတင္ ေလ့က်င့္ၾကပါျပီ ျပိဳင္ပဲြေတြလဲ၀င္ခဲ့ၾကပါျပီ ၊ေက်ာင္းဆင္းမည့္ေန.တြင္ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးမွ ဆုခ်ီးျမွင့္မည္ျဖစ္ပါတယ္ ။
ေက်ာင္းဆင္းမည့္ရက္မတုိင္မီကပင္ မိဘမ်ားကုိ စာျဖင့္ အေၾကာင္းၾကားကာ ေက်ာင္းဆင္းပဲြတက္ေရာက္ဖုိ. ဖိတ္ၾကားျပီး စားေရး ေနေရး ကုိ တပ္ခဲြမွ စီစဥ္ေပးျပီး မိဘ နွင့္ သား မ်ား ေတြ.ဆံုၾကပံုမွာ မ်က္ရည္မ်ားနွင့္ ပင္ ။ တခ်ိဳ.က ၀မ္းသာလုိ. တခ်ိဳ.က ၀မ္းနည္းလုိ. က်ေနာ္ကေတာ့ တစ္ေကာင္ၾကြက္ မည္သူမွမလာ ထုိ.အတူ က်ေနာ့္ဘ၀တူ တသသမ်ား လဲ အေျမာက္အမ်ား ဆုိေတာ့ အားငယ္စရာမလုိေတာ့ ပါ။
ေက်ာင္းဆင္းရက္မွာေတာ့ တသသ မ်ားအားလံုး ေက်ာင္းဆင္း၀တ္စံုအျပည့္နွင့္ ၾကည့္ေကာင္းေနပါတယ္ (ယူနီေဖာင္းအသစ္ နဲ. ေသတၱာ က ေတာ့ လစာထဲမွ အျဖတ္ခံထားရတဲ့ အရာေတြပါ) ။
ေက်ာင္းရဲ. စစ္ေရးျပကြင္းထဲမွာ ဘင္ခရာသံ စစ္သီခ်င္းသံေတြ ပ်ံ့လြင့္ေနျပီး က်ေနာ္တုိ. တသသ မ်ားက အေလးျပဳ သစၥာ ဆုိ ခ်ီတက္အေလးျပဳ အားလံုးျပီးဆံုးျပီး အလံ ကုိင္ ကာ တပ္မေတာ္သားအျဖစ္ေရာက္ရွိခဲ့ပါေတာ့တယ္ (ခုေတာ့ က်ေနာ္တုိ. ကုိင္ကာ သစၥာျပဳခဲ့ေသာ အလံေတာ္သည္ .........၀မ္းနည္းစရာျဖစ္ခဲ့ပါျပီ) ။
အားလံုးျပီးေတာ့မွ ဆုရရွိသူေတြကုိ ေၾကျငာပါေတာ့တယ္ က်ေနာ္ကေတာ့ စံျပတပ္သားဆု နဲ. လဲြခဲ့ရပါေတာ့တယ္ ။ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ တပ္စု တုိက္ပဲြ ပံုေဖာ္ ျခင္းမွာ ပထမဆု (တပ္စု လုိက္ဆု) ၊စစ္ေရးျပ အေကာင္းဆံုးဆု နွစ္ခုကုိ ရရွိခဲ့ျပီး တသသ လုိ. ေခၚတဲ့ တပ္သားသစ္ ဘ၀မွ ကုိယ္ပုိင္နံပါတ္ တပ္ျပီး တပ္သားအျဖစ္သုိ. အခက္အခဲ ေပါင္းမ်ားစြာ ဖိနွိပ္ခံရမွဳ.မ်ားစြာ ၀မ္းနည္းျခင္းမ်ားစြာ ေပ်ာ္ရြွင္ျခင္းမ်ားစြာ တုိ.နွင့္အတူ တပ္မေတာ္သားတုိ.ဧ။္ ပထမ ေျခလွမ္းကုိ ေက်ာင္းဆင္းေဖာ္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနွင့္အတူ ေလွ်ာက္လွမ္းနိဳင္ခဲ့ပါျပီ ။ ေက်ာင္းဆင္းပဲြျပီးေတာ့မွ သက္ဆုိင္ရာတပ္ေတြလာမေခၚခင္ ေလ့က်င့္ေရးတပ္မွာပင္ ဆက္လက္ေနထုိင္ရင္း သင္တန္းဆရာမ်ားဧ။္အိမ္မ်ားသုိ.သြားေရာက္လည္ပါတ္ကာ ဆရာမ်ားဧ။္ ဘ၀တစ္စိတ္တစ္ေဒသကုိ ေတြ.ခဲ့ရပါေတာ့တယ္ ။ ဆရာမ်ားထဲမွ ဆရာၾကီးေက်ာ္ဦး သာ စီပြားေရးအနည္းငယ္အဆင္ေျပျပီး က်န္ဆရာမ်ားမွာေတာ့ စီးပြားေရးၾကပ္တည္းသူမ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္ ။ဒါေပမဲ့ သူတုိ.အားလံုးဟာေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ ဆုိးသည္ျဖစ္ေစ က်ေနာ္တုိ. တသသ မ်ားအားလံုး ရဲ. ဆရာ ေတြျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ.ေက်ာင္းဆင္းျပီးအဖဲြ.ေတြကုိ သက္ဆုိင္ရာတပ္ေတြလာေခၚရာမွာေတာ့ ကေလးစစ္သားအမ်ားစုဟာ အေျမွာက္တပ္နဲ. သံခ်ပ္ကာ ယႏၱယား တပ္ဘက္ကုိ ပါသြားၾကတာ ေတြ.ရပါတယ္ ။က်ေနာ္တုိ. အဖဲြ.ကေတာ့ အမ်ားဆံုးေပါ့ ကကယာ ေခၚ စစ္ေျမျပင္အင္ဂ်င္နီယာတပ္ရင္း ပါတဲ့ ခင္ဗ်ာ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့လဲ က်ေနာ္တုိ. အားလံုး တပ္သား ဘ၀ကုိ ေရာက္ခဲ့ၾကပါျပီ၊ လာေရာက္ ေခၚယူသြားၾကမဲ့ တပ္မွ ဆရာမ်ားကုိ ေစာင့္ရင္း က်ေနာ္တုိ. အခ်င္းခ်င္း ဘီအီးလား ဂ်ီၤအီးလား ဆုိတာကုိ ျငင္းခုန္ေနမိၾကပါေတာ့တယ္ ။ ဒါကလဲအေၾကာင္းရွိပါတယ္ ဘီအီဆုိရင္ မုိင္း ဂ်ီအီးဆုိရင္ လုိင္း ေပါ့ဗ်ာ ဂ်ီအီမွာက လုိင္းေကာင္း၀င္ရင္ ၀င္ေငြရတာကုိ း ၊ဒီေတာ့ အေတြးအမ်ိဳးအမ်ိဳး ေတြးရင္းျငင္းခုန္ရင္း က်ေနာ္တုိ. တပ္သား ပူပူေႏြးေႏြး အသစ္ခ်ပ္ခၽြတ္ေလးေတြရင္ခုန္စြာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္း ဂ်ီအီ းကုိေရာက္ပါေစလုိ. ဆုေတာင္းေနၾကတဲ့ သူေတြအထဲမွာ က်ေနာ္ကေတာ့ ေဆးေပါ့လိပ္ေလးကုိဖြာရင္း ေရွ.ဆက္ၾကံဳေတြ.လာရမဲ့ အခက္အခဲေတြကုိ ဒီထက္မဆုိးပါေစနဲ.လုိ. စိတ္ထဲကေန ၾကိတ္ျပီးဆုေတာင္းေနတာကေတာ့ မည္သူမွ သိနိဳင္မယ္ မထင္ပါ။က်ေနာ္ျဖစ္ခ်င္ခဲ့ေသာ တပ္မေတာ္သားလဲျဖစ္ခဲ့ပါျပီ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ တာ၀န္က်မဲ့တပ္ကုိ အျမန္ လဲသြားခ်င္ေနမိပါတယ္ ဒါေၾကာင့္လဲ က်ေနာ္အပါအ၀င္ က်ေနာ္နဲ. တပ္ျခင္းအတူတူတာ၀န္က်ေသာ သူငယ္မ်ားအားလံုး လာေရာက္ေခၚမည့္သူမ်ားကုိ ေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္း မွတ္မွတ္ရရ တပသားသစ္ ဘ၀ ေလးကုိ ဘ၀တစ္သက္တာ မေမ့မေလွ်ာ့ ရွိေနမွာကေတာ့ မွန္ေသာသစၥာတရားပင္ျဖစ္ပါေတာ့တယ္ ခင္ဗ်ာ ။
အားလံုးကုိေလးစားစြာျဖင့္ မင္းလြမ္းေနာင္ (ပန္းတေနာ္)
ျမန္မာျပည္ေျမပံုရဲ. ေအာက္ဆံုး ထုိင္းျမန္မာနယ္စပ္ျမိဳ. ေလးျဖစ္တဲ့ ေကာ့ေသာင္းျမိဳ.ကုိ က်ေနာ္အလည္တစ္ေခါက္သြားေရာက္ခဲ့ပါတယ္ ။ နယ္စပ္ျမ္ိဳ.ေလးျဖစ္သည့္အေလွ်ာက္ နွစ္နိဳင္ငံ ကုန္စည္မ်ား ေရာင္း၀ယ္ဖလွယ္မွဳ. တရားမ၀င္ လူကုန္ကူးမွဳ. ေမွာင္ခုိ မွဳ. စတဲ့သမၼာအာဇီ၀ ေရာမသမၼာအာဇီ၀ေရာ ေရာေထြး ကာ စည္းကားေနေသာျမိဳ. ေလးျဖစ္ပါတယ္ ။နယ္ေပါင္းစံုမွ လာေရာက္လုပ္ကုိင္စားေသာက္ၾကေသာ လူမ်ားနွင့္ ေကာ့ေသာင္းျမိဳ.တြင္ စည္ကားေနေလ့ရွိပါတယ္။
ေကာ့ေသာင္းျမိဳ.ကမ္းနာပုိင္း ဘုရင့္ေနာင္ ကုန္းေျမနွင့္မနီးမေ၀းတြင္ ပန္းျခံငယ္တစ္ခုရွိျပီး ထုိင္းနိဳင္ငံ ရေနာင္းျမိဳ.နွင့္ ပင္လယ္၀ ကုိ ေကာင္းစြာ ျမင္နိဳင္သည့္အေလွ်ာက္ က်ေနာ္လဲ ၀င္ေရာက္ ကာေခတၱ အပန္းေျဖေနစဥ္ အသက္ ၁၂ နွစ္အရြယ္ ကေလးငယ္ ၄ ဦးခန္. ေတြ.ရွိရျပီး ၄င္း ခေလးမ်ားမွာ ေတာင္းရမ္းစားေသာက္ ၾကေသာ ကေလးမ်ားျဖစ္ေၾကာင္းေတြရပါတယ္ ။
ေကာ့ေသာင္းျမိဳ.ရွိ တည္းခုီ ခန္းမ်ားမွာလဲ သာမန္အားျဖင့္ တစ္ညတာ တစ္ေယာက္ကုိ ၅၀၀၀ က်ပ္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေဘာလံုးဆုိပါက တစ္ညတာ (၁၀၀၀၀) က်ပ္ ျဖင့္ တည္းခီုေစျပန္ပါတယ္ ။လာရာက္ၾကသူမ်ားထံမွ အခေၾကးေငြ တနင့္တပုိးယူလွ်က္ အလုပ္ျဖစ္ေနၾကေသာ လူပဲြစား/ဆုိင္ကယ္သမား/တည္ခုီခန္း နွင့္ တာ၀န္ရွိ အာဏာပုိင္မ်ားမွာ လြန္စြာမွပင္ စီပြားေရးေကာင္းၾကသူမ်ားျဖစ္ၾကျပီး တဖက္နိဳင္ငံ သုိ.သြားေရာက္အလုပ္လုပ္ၾကေသာ ျမန္မာမ်ားမွာမူ ထုိင္းရဲမ်ားကဖမ္းဆီးျခင္း အလုပ္ရွင္မွ နွိမ္ျခင္း လုပ္ခ လစာမ်ားမေပးျခင္း အခ်ိဳ. အသက္ဆံုးရွံဳး ျခင္းမ်ားျဖင့္ ဒုကၡကုိ ရင္ဆုိင္ေနၾကရသည္ကုိေတာ့ ေရႊ.ေျပာင္းအလုပ္သမားတုိင္းအသိပါေပ။
တခ်ိဳ.ေသာ ေဘာလံုးမ်ားကုိ ရန္ကုန္မွ တဆင့္ေခၚေဆာင္လာျပီး ေကာ့ေသာင္းရွိ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းမ်ားတြင္၄င္း တည္းခုီခန္းမ်ားတြင္၄င္း ပဲြစားအိမ္တြင္၄င္း ညအိပ္ေစျပီး ေရလမ္းမွ သြားသူမ်ားကုိ ည အခ်ိန္ (၁၀) နာရီ ၀န္းက်င္ခန္. တြင္ ပဲခ်ိတ္ ေပၚသုိ. တက္ေစျပီး အားလံုးကုိ အိပ္ေစပါတယ္ ။ ေလွ တစ္စီးတြင္ အနည္းဆံုး ေဘာလံု အေယာက္ (၃၀) ေက်ာ္ခန္. အခ်ိဳ.ေလွမ်ားတြင္ (၂၀)ေက်ာ္ခန္. တင္ေဆာင္ေလ့ရွိျုပီး အေပၚမွ တာလဘတ္ ေခၚ ပလပ္စတစ္ အထူစားၾကီးျဖင့္ အုပ္မုီးကာ ေကာ့ေသာင္း ကမ္းေျခမွတဆင့္ သူေဌးကၽြန္း အနီးသုိ.ျဖတ္ေမာင္းျပီး ထုိင္းနိဳင္ငံအတြင္းသုိ. ပုိ.ေဆာင္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။
ကားလမ္းျဖင့္ ၀င္ေရာက္ၾကေသာေဘာလံုးမ်ားအတြက္ေတာ့ ေကာ့ေသာင္းျမိဳ.တြင္ (၇)ရက္ အလည္အပါတ္ စာအုပ္မ်ားကုိ ထုိင္းဘတ္ေငြ(၁၅၀၀) ခန္.ျဖင့္ တရားမ၀င္လုပ္ေဆာင္ေပးျပီး ရေနာင္းသုိ.ကူးကာ ရေနာင္းမွတဆင့္ ကားၾကီးမ်ားျဖင့္ ေဘာလံုးမ်ားကုိ သိပ္က်ပ္ေနေအာင္တင္ျပီး လူကုန္ကူးေနသည္မွာလဲ အားလံုးအသိပင္။ ထုိအထဲမွ ေမ့မရေသာျဖစ္စဥ္တစ္ခုကေတာ့ ျမန္မာအေယာက္ (၅၀)ေက်ာ္ ကားအတြင္းမွာ အသက္ရွဳၾကပ္ျပီးေသဆံုးၾကတဲ့ျဖစ္ရပ္ ပါပဲ။ဒါအျပင္ လုိရာခရီးမေရာက္ပဲ လမ္းခုလတ္တြင္ထုိင္းရဲမ်ားဧ။္အဖမ္းဆီးခံရျပီးေငြကုန္လူပန္းျဖစ္သူမ်ားလဲရွိပါတယ္။ယခုကဲသုိ.
