ဘဂၤလားေဒ့႐ွ္အေၾကာင္း တေစ့တေစာင္း (အပိုုင္း၂)

 ေဆာင္းပါးရွင္ Qing Minya

ဘဂၤလားေဒ့႐ွ္နိုုင္ငံသည္ တိုုင္းျပည္ GDP အတြက္ ျပည္ပေရာက္ အလုုပ္သမားမ်ားကိုု အားထားရေၾကာင္း တင္ျပခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ ဘဂၤလားေဒ့႐ွ္ အလုုပ္သမားမ်ားသည္ ျပည္ပသိုု႕ တရားဝင္နည္းလမ္းမ်ားကိုု သံုုး၍ ထြက္ခြာသလိုု တရားမဝင္ လူကုုန္ကူးေသာ နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္လည္း ျပည္ပနိုုင္ငံမ်ားသိုု႕ ဝင္ေရာက္ေလ့ရွိသည္။
UNODC (United Nations Office on Drugs and Crime) မွတ္တမ္းမ်ားအရ ဘဂၤလားေဒ့႐ွ္ႏိုုင္ငံ၏ လူကုုန္ကူးမႈအမ်ားစုုမွာ နယ္စပ္မွတဆင့္ ေဆာင္ရြက္ျခင္း ျဖစ္သည္ဟုု ဆိုုသည္။ အမ်ားစုုမွာ ျပည္ပနိုုင္ငံမ်ားသိုု႕ အလုုပ္အကိုုင္ ရွာေဖြရန္ ထြက္ခြာျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုုနိ္ုုင္ငံမ်ားမွာ India, Saudi Arabia, Kuwait, Jordan, UAE, Quatar, Lebanon, Iraq, Malaysia စေသာ နိုုင္ငံမ်ား အပါအဝင္ ျဖစ္သည္။ ၁၉၉၇ မွ ၂၀၀၃ခုုနွစ္အတြင္း ျပည္ပထြက္ခြာေသာ အလုုပ္သမားမ်ားအနက္ အမ်ိဳးသမီးဦးေရသည္ (၁)%သာ ရွိၿပီး ၂၀၀၈ခုုနွစ္တြင္မူ (၅)%အထိ ျမင့္တက္ခဲ့သည္။ လူကုုန္ကူးခံရေသာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္အလုုပ္သမားအမ်ားစုုသည္ Saudi Arabia နွင့္ Malaysia သိုု႕ ဝင္ေရာက္ အလုုပ္လုုပ္ကိုုင္ၾကသည္။ အမ်ားစုုသည္ ေအာက္ေျခသိမ္း အလုုပ္မ်ားျဖစ္ေသာ စားေသာက္ဆိုုင္နွင့္ ဟိုုတယ္မ်ား၊ ရံုုးမ်ားတြင္ သန္႕ရွင္းေရးအလုုပ္ကိုု လုုပ္ကိုုင္ၾကရသည္။
ထိုုသိုု႕ ျပည္ပထြက္ခြာ အလုုပ္လုုပ္ရန္အတြက္ ၄င္းအလုုပ္သမားတိုု႕၏ ရင္းနွီးျမွဳပ္နွံမႈမွာလည္း မနည္းလွေခ်။ အလုုပ္သမား အမ်ားစုုသည္ အိမ္ေရာင္း၊ လယ္ေရာင္းရာမွ ရေသာေငြျဖင့္ ေအဂ်င့္ကိုုေပးကာ စြန္႕စားထြက္ခြာ လာသူမ်ား ျဖစ္သည္။ တရားမဝင္ႏႈန္းထားမ်ားအရ အလုုပ္သမားတစ္ဦးလွ်င္ သြားေရာက္လိုုေသာ နိုုင္ငံအလိုုက္ US$4000~6000 အထိ ေအဂ်င့္ကိုု ေပးရသည္ဟုု ဆိုုသည္။ တရားဝင္ႏႈန္းထားမွာ US$ 1200~1500 ဝန္းက်င္သာ ရွိေသာ္လည္း ႏိုုင္ငံအမ်ားစုုမွ ဘဂၤလား အလုုပ္သမားမ်ားကိုု ပါမစ္ထုုတ္ေပးျခင္း မရွိေတာ့ေသာေၾကာင့္ အျခားေသာ
နည္းလမ္းမ်ားကိုုသံုုး၍ ျပည္ပသိုု႕ ထြက္ခြာၾကရသည္။ ျပည္ပႏိုုင္ငံမ်ားတြင္ တစ္လလွ်င္ လစာေငြ US$ 120~150 အတြင္း ရႏိုုင္သည္ဟုု ဆိုုသည္။
အလုုပ္သမားအမ်ားစုုတြင္ တရားဝင္ေနထိုုင္ခြင့္ ဗီဇာ မရွိေပ။ စစ္တမ္းမ်ားအရ Malaysia နိုုင္ငံတြင္ တရားဝင္၊ တရားမဝင္ ေနထိုုင္သူ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ အလုုပ္သမားဦးေရသည္ ၂၀၀၉ခုုနွစ္တြင္ ၅၀၀ ၀၀၀ ရွိၿပီး ၂၀၁၁ခုုနွစ္တြင္ ၇၀၀ ၀၀၀ ဦး ျဖစ္သည္။ Malaysia နိုုင္ငံသည္ ၂၀၀၉ခုုနွစ္မွ စတင္၍ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္အလုုပ္သမားမ်ားအား တင္သြင္းျခင္းကိုု တရားဝင္ရပ္ဆိုုင္းခဲ့သည္။ ၂၀၀၉ခုုနွစ္တြင္ အလုုပ္သမား ၅၀ ၀၀၀ အား ဗီဇာသက္တမ္းတိုုးခြင့္ကိုု ပယ္ခ်ခဲ့ၿပီး ပါမစ္အသစ္ေလွ်ာက္ထားျခင္းမ်ားကိုုလည္း ပိတ္ပင္ခဲ့သည္။ Malaysia မီဒီယာမ်ား၏ ေရးသားခ်က္အရ ၁၉၉၁-၁၉၉၆ အတြင္း ဝင္ေရာက္လာေသာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မ်ားသည္ မေလး မိန္းကေလးမ်ားနွင့္ တရားဝင္ျဖစ္ေစ၊ တရားမဝင္ျဖစ္ေစ အိမ္ရာထူေထာင္ၿပီးေနာက္နိ္ုုင္ငံသားအျဖစ္ ခံယူကာ လူကုုန္ကူးမႈကိုု တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ ေဆာင္ရြက္ေနပါေၾကာင္း သိရပါသည္။
မည္သိုု႕ပင္ ျဖစ္ေစကာမူ နိုုင္ငံအမ်ားအျပားတြင္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္လူမ်ိဳးမ်ား ပိုုမိုုမ်ားျပားလာသည္ အမွန္ပင္ ျဖစ္သည္။ ယခုုလက္ရွိ ျပည္ပေရာက္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ဦးေရသည္ Saudi Arabia တြင္ ၁ ၀၀၀ ၀၀၀၊ UAE တြင္ ၅၀၀ ၀၀၀၊ Pakistan တြင္ ၃ ၀၀၀ ၀၀၀ ၊ South Korea တြင္ ၁၃၀ ၀၀၀၊ Malaysia တြင္ ၇၀၀ ၀၀၀ ႏွင့္ Maldives တြင္ ၅၀ ၀၀၀ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာနိ္ုုင္ငံတြင္လည္း တရားဝင္သာ စစ္တမ္းေကာက္ယူရလွ်င္ မည္ေရြ႕မည္မွ် တိုုးပြားေနမည္လဲဟုု ေဝခြဲမရျဖစ္ရင္း နိဂုုံးခ်ဳပ္အပ္ပါသည္။
(ဗဟုုသုုတအျဖစ္ ျဖည့္စြက္ေျပာလိုုပါသည္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွ ထိုုင္းနိုုင္ငံသိုု႕ တရားမဝင္ ေရေၾကာင္းမွ ဝင္ေရာက္ေသာ ေပါက္ေစ်းမွာ ရင္းဂစ္ ၂၂၀၀၀ျဖစ္ၿပီး ထိုုင္းမွ မေလးရွားအေရာက္ ေပါက္ေစ်းမွာ ရင္းဂစ္ ၂၅၀၀ ခန္႕ ျဖစ္ေၾကာင္း မေလးရွားေရာက္ ဘဂၤလား အလုုပ္သမားမ်ားထံမွ ၾကားသိရပါသည္။)
..

  Qing Minya