ေဆာင္းပါးရွင္ ေစးရယ္စုိး
တဲအိမ္ငယ္ေလးထဲက
ဧည့္ခန္း ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးမွာ က်ေနာ့ကို ဧည့္ခံစကား ေျပာေနတဲ့သူက
အသားျဖဴျဖဴ၊ အသက္ (၂၇) ႏွစ္ အရြယ္ေလာက္ရွိတဲ့ ျမန္မာတိုင္းရင္းသူေလး တီး
ျဖစ္ပါတယ္။ သူမရဲ့ နာမည္ကို မိုးမိုးလို႔ ဆိုၾကပါစို႔႔။
မိုးမိုးသီတာဟာ
သူမဘဝနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အတိတ္ကျဖစ္ပ်က္သမွ် အျဖစ္ဆိုးေတြကို တိတ္တဆိတ္ေလး
ၿမိဳသိပ္ထားေနရသူပါ။ တတ္ႏိုင္ရင္ အတိတ္က ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ်
ခါးသီးမႈေတြအားလံုး သူေမ့ပစ္ၿပီး ဘဝသစ္ဆီကို ေလွ်ာက္လွမ္းခ်င္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့သူ ေဖ်ာက္ပစ္၊ ေမ့ပစ္လို႔မရဘူး။ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔
ခြင့္လႊတ္လို႔မရတဲ့ ဘဝနာက်င္မႈ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုဟာ သူမရဲ့ရင္မွာ
အခိုင္အမာၿငိတြယ္ေနလို႔ပါ။
"ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး က်မ ဘယ္သူ႔ကိုမွ
မေျပာေတာ့ဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္ထားတယ္၊ ဒီလိုပဲ ေမ့ထားလိုက္ရင္ ဘာျပႆနာေတြမွ
ရႈပ္ရႈပ္ယွက္ယွက္ျဖစ္မလာေတာ့ဘူး။ ေနာက္ၿပီး က်မဖာသာ က်မအိမ္ေထာင္စုနဲ႔
သားသမီးေတြနဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ထားတယ္။
ဒါေမမဲ့ ရွင္သိခ်င္တယ္ ဆိုရင္လည္း က်မေျပာျပလို႔ရတယ္" လို႔ မိုးမိုးက
ေျပာပါတယ္။
မိုးမိုးသီတာရဲ့ ဇာတိက ကရင္နီျပည္၊ လြိဳင္ေကာ္ၿမိဳ့နယ္
အတြင္းမွာရွိတဲ့ ရြာေလးတစ္ရြာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူမဟာ ကရင္နီတိုင္းရင္းသူေလး
တစ္ဦးပါ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္က သူမရဲ့ခင္ပြန္းသည္ကို ျမန္မာစစ္သားေတြက
အထမ္းသမားေပၚတာအျဖစ္ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားၿပီးေနာက္ ရြာကိုျပန္မလာေတာ့ဘဲ
ယေန႔အထိ ေပ်ာက္ဆံုးေနပါတယ္။
အထမ္းသမ်ားအျဖစ္
ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားျခင္းခံရတဲ့ ခင္ပြန္းသည္ကို ျပန္လာႏိုုး ျပန္လာႏိုးနဲ႕
မိုးမိုးသီတာခမ်ာ ကာလအတန္ၾကာ ေစာင့္ေမ်ာ္ေနခဲ့ပါတယ္။ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ
ေစာင့္ဆိုင္းခဲ့ေပမယ့္လည္း ျပန္မလာႏိုင္ေတာ့တဲ့ ခင္ပြန္းသည္ကို တရြာလံုးက
ေသဆံုးၿပီဟု ယူဆလိုက္ၾကရပါတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ မိုးမိုးဟာ
ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္မွာ ပိုမိုလံုၿခံဳစိတ္ခ်ရမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့
ထိုင္းႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ ျမန္မာဒုကၡသည္စခန္း တစ္ခုဘက္ကို
ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ လာခဲ့ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ မိုးမိုးတစ္ေယာက္
ကံဆိုးမသြားရာ မိုးလိုက္လို႔ရြာဆိုသလိုပဲ ကံၾကမၼာက မ်က္ႏွာသာမေပးပါဘူး။ သူမ
ေရာက္ရွိလာတဲ့ ဒုကၡသည္စခန္းမွာ ေရာက္ေရာက္ျခင္း စခန္းလံုၿခံဳေရး
တာဝန္ရွိသူတစ္ဦးရဲ့ အတင္းအဓမၼ က်ဴးလြန္မႈကို ခံလိုက္ရလို႔ပါ။
ဒုကၡသည္စခန္းမွာ
မိုးမိုးသီတာရဲ့အသိမိတ္ေဆြ အခ်ိဳ႕ရွိေနေပမဲ့ အရာရာအားလံုးဟာ
သူမအတြက္အသစ္ေတြပဲ မဟုတ္လား။ အစပိုင္းျဖစ္တဲ့အတြက္ "ရွက္စိတ္ႏွင့္
ေၾကာက္စိတ္" တို႔က သူမကို လႊမ္းမိုးေနခဲ့ပါတယ္။ အရွက္က သူမ
မရင္းႏွီးဖူးေသးတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြကိုပါ။ အေၾကာက္ကေတာ့ သူမရဲ့ရြာမွာ မၾကာခဏ
ဒုကၡေပးတတ္တဲ့ ျမန္မာစစ္သားေတြလို စစ္ဝတ္စစ္စားေတြ ဆင္ယင္ထားတဲ့ စခန္းရဲ့
လံုၿခံဳေရးတာဝန္ ယူထားသူေတြပါ။
မိုးမိုးသီတာဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၀၆
ခုႏွစ္ မတ္လအေစာပိုင္းက ယခုလက္ရွိ သူတည္းခိုေနရတဲ့ ဒုကၡသည္စခန္းကို
ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။ တစ္ညမွာ သူမ ယာယီေနထိုင္တဲ့ လူသစ္မ်ားအေဆာင္ကေန
ရပ္ကြက္ထဲကို စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ ဗြီဒီယိုသြားၾကည့္ခ်ိန္မွာ စခန္းလံုၿခံဳေရး
တာဝန္ရွိသူတစ္ဦးရဲ့ ၾကံစည္မႈကို ခံခဲ့ရတာပါ။
ခါးသီးတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ကို မိုးမိုးသီတာက အခုလိုဇာတ္ေၾကာင္းျပန္ပါတယ္။
"က်မ
ဘားရိုက္မွာေနၿပီးေတာ့ ဟိုဘက္ကမ္းက မမို႔မို႔(နာမည္အရင္းမဟုတ္) တို႔
အိမ္မွာ ဗီဒီယို သြားၾကည့္တယ္။ အဲဒီမွာပဲ အိပ္မလို႔ ဆူးေလးႏြယ္
(နာမည္အရင္းမဟုတ္) က က်မကိုေတြ႔ေတာ့ ငါနဲ႔လိုက္အိပ္လို႔ ေျပာလို႔
သူနဲ႔လိုက္အိပ္တယ္။ သူ့အိမ္က ရပ္ကြက္ (၂၀) မွာေလ။ က်မတို႔ သူ႔အိမ္ကို
ျပန္တဲ့အခ်ိန္ မီးထြန္းျပန္ေတာ့ (xxx) (စခန္းလံုၿခံဳေရးတပ္သားတစ္ဦး၏အမည္) က
က်မတို႔ကိုေတြေတာ့ လိုက္ျပန္လာတယ္။ (xxx) ကလိုက္ျပန္လာၿပီးေတာ့
ဆူးေလးႏြယ္တို႔အိမ္မွာ စကားေျပာတယ္။ ၀ါးရန္တာမွာ လူပ်ိဳေတြအမ်ားႀကီး
အိပ္ေနၾကတယ္။ ဆူးေလးႏြယ္က သူ႕အိမ္ခန္းထဲမွာ အိပ္ေနၿပီ။ သူမ်ားအိမ္မွာလည္း
ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ၿပီးသူ႔ကို(xxx)လည္း က်မ မသိဘူး။ က်မက ခပ္ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔
စကားထိုင္ေျပာေပးရတယ္။ က်မတို႔က ဧည့္ခန္းမွာစကား ထိုင္ေျပာေနၾကတယ္။
ညဥ့္နက္ေတာ့ က်မ သူ႔ကိုျပန္ခိုင္းတယ္။ “ညဥ့္နက္ၿပီ၊ ျပန္ေတာ့” လို႔ သူ႔ကို
ေျပာတယ္။ သူ မျပန္ဘူး။ သူက မီးခြက္ကို မီးမွိတ္လိုက္ၿပီးေတာ့ က်မကို
ဆြဲလားရမ္းလားလုပ္တယ္။ က်မလည္း အတတ္ႏိုင္ဆံုး ရုန္းတယ္။ က်မရုန္းေတာ့ သူ
က်မလည္းပင္းကို ညစ္မလို႔လုပ္တယ္။ က်မလည္း ေၾကာက္ေတာ့ မရုန္းျဖစ္တာနဲ႔ သူ
မညစ္ေတာ့ဘူး။ က်မလည္း လူသစ္ျဖစ္ေနေတာ့ ဘယ္လိုမွ မေအာ္ရဲဘူး။ ၿပီးေတာ့
အဲလိုမ်ိဳး ျဖစ္သြားတယ္။ ၀ါးရန္တာမွာအိမ္ေနတဲ့ လူပ်ိဳတစ္စုကို
အကူအညီေတာင္းဖို႔ ေခၚေတာ့လည္း သူတို႔က စခန္းတာ၀န္က်ဆိုတဲ့
သူ႔ရဲ့အရွိန္အ၀ါကို ေၾကာက္ေတာ့ တစ္ေယာက္မွ ထမလာၾကဘူး။ ဆူးေလးႏြယ္ကို
ေခၚေတာ့လည္းသူက ထမလာဘူး။ အားလံုးကသူ႔ကို ေၾကာက္ေနၾကတယ္"။
ဆက္ၿပီး
မိုးမိုးသီတာက "အဲလိုျဖစ္ၿပီးေတာ့ က်မ သူ႔ကို က်မလြယ္အိတ္ ျပန္ေတာင္းတယ္။
က်မလြယ္အိတ္ကို သူလြယ္ထားတာေလ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေတာင္းေတာင္း သူျပန္မေပးဘူး။
ေနာက္ၿပီးသူ ဆြဲခၽြတ္လိုက္တဲ့ က်မေဘာင္းဘီတိုကိုလည္း ျပန္မေပးဘူး။
သူ႔ေဘာင္းဘီ အိတ္ကပ္ထဲမွာ ထည့္ထားတယ္။ မနက္ျဖန္မွေပးမယ္လို႔ သူေျပာတယ္။
အဲဒါ သူက်မကို ထပ္ၿပီးေစာ္ကားခ်င္တယ္ဆိုတာ က်မသိတယ္။ သူက
အတင္းထပ္လုပ္မယ္လို႔လုပ္ေတာ့ က်မက သူဘယ္ေလာက္ဆြဲဆြဲ အတင္းပဲ ဆူးေလးႏြယ္
ရဲ့အခန္းထဲ ေျပးဝင္တယ္။ ေျပးလည္း၀င္ၿပီးေရာ ဆူးေလးႏြယ္ကလည္း ေၾကာက္ေတာ့
အျပင္ကို ထြက္သြားတယ္။ အဲဒီေတာ့ သူ အခန္းထဲအထိ ဝင္လာၿပီးေတာ့ က်မနဲ႔သူ
တစ္ညလံုးအိပ္တယ္။ မနက္မိုးလင္းမွ သူ က်မလြယ္အိတ္နဲ႔ ေဘာင္းဘီတိုကို
ျပန္ေပးတယ္။ အဲလိုျဖစ္ၿပီးေတာ့ က်မသူငယ္ခ်င္းေတြက ရံုးသြားတိုင္ခိုင္းတယ္"။
မိုးမိုးခမ်ာ မ်က္ရည္လည္ရႊဲနဲ႔ သူမရဲ့စိတ္ဆႏၵမပါဘဲ တစ္ညလံုး
စခန္းလံုးၿခံဳေရးတပ္သား တစ္ဦးနဲ႔ အိပ္ခဲ့ရတယ္။ မိုးမိုးသီတာေရာ
သူမရဲ့အသိုင္းအဝိုင္းေတြကပါ အျဖစ္အပ်က္မွန္ကို စခန္းရံုးတင္ၿပီး
အျပစ္ေပးအေရးယူမႈေတြ လုပ္ဖို႔ ဆႏၵရွိၾကေပမဲ့ အာဏာပိုင္ေတြရဲ့
ထိန္းခ်ဳပ္မႈကို မလြန္ဆန္ရဲဘဲ ေၾကာက္ေနၾကရတာမို႔ မိုးမိုးသီတာအတြက္
တရားမွ်တမႈဟာ ယေန႔အထိ အဓိပၸါယ္မဲ့ ေနဆဲပဲျဖစ္ပါတယ္။
"က်မ
အဲလိုျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ တစ္ခ်ိန္လံုး ထြက္ေျပးေနရတယ္။
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူ က်မကို ဘာပဲလုပ္လုပ္ က်မဘာမွ မေျပာရဲဘူးဆိုတာကို
သူသိတဲ့ေနာက္ သူဆက္ၿပီး အႏိုင္က်င့္ခ်င္တယ္။ တေနရာထဲမွာပဲ အိပ္မယ္ဆိုရင္
သူလာၿပီး အေႏွာက္အယွက္ ေပးမွာစိုးလို႔ စခန္းထဲမွာရွိတဲ့
ေဆြမ်ိဳးအိမ္ေတြဆီမွာ တစ္အိမ္ၿပီးတစ္အိမ္ ပုန္းေအာင္းၿပီး ေနရတယ္။ ဒါေပမဲ့
က်မ အၾကာႀကီးမေျပးႏိုင္ပါဘူး။ စခန္းထဲမွာပဲဆိုေတာ့ သူတို႔နဲ႔ မလြတ္ဘူးေလ။
အဲဒါနဲ႔ (၆) လပိုင္းကစၿပီး က်မ စခန္းအျပင္ဘက္ထြက္ၿပီး ေျပးပုန္းေနရေသးတယ္။
အခု က်မ ေယာက္်ားရွိၿပီေပါ့၊ သူနဲ႔ေတြ႕မွပဲ၊ အသက္ရႈေခ်ာင္ေတာ့တယ္" ဟု
မိုးမိုးက သူ႔ရဲ့ အားကိုးရာ မဲ့ရပံုကို ျပန္ေျပာျပပါတယ္။
အဲဒီျဖစ္ပ်က္မႈေတြနဲ႔
ပတ္သက္ၿပီး စခန္းတာဝန္ရွိပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၊
ျမန္မာ့ဒုကၡသည္အေရးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အစိုးရမဟုတ္ေသာ ႏိုင္ငံတကာ
ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရး အဖြဲ႔ဝင္မ်ားနဲ႔ စကားေျပာျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔လည္းပဲ
ေဒသခံ အာဏာပိုင္ေတြနဲ႔ တိုက္ရိုက္ပတ္သက္လာတဲ့အမႈေတြကို
အေရးယူေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြ ျပဳလုပ္ဖို႔ အင္မတန္မွ အခက္အခဲမ်ားနဲ႔
ရင္ဆိုင္ေနရဆဲပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာတိုင္းရင္းသားမ်ားျဖစ္ၾကတဲ့
ခ်င္း၊ ကခ်င္၊ မြန္၊ ရခိုင္၊ ရွမ္း၊ ကရင္နဲ႔ ကရင္နီတိုင္းရင္းသားတို႔ဟာ
သူတို႔ရဲ့ ဌာေနေဒသေတြမွာ လြတ္လပ္စြာ ေနထိုင္ခြင့္မရွိဘဲ ျမန္မာစစ္တပ္ေတြ၊
တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ေတြရဲ့ မၾကာခဏ အေႏွာက္ယွက္ေပးမႈေတြကို
ခံေနၾကရပါတယ္။အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရး
လုပ္ရွားမႈအဖြဲ႔မ်ားနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရး လုပ္ရွားမႈအဖြဲ႔ေတြရဲ့
ႀကိဳးပမ္းမႈေၾကာင့္ ၿပီးခဲ့တဲ့၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွာ ျမန္မာစစ္အစိုးရဘက္မွ
မုဒိမ္းက်င့္မႈ အပါအဝင္ လူ့အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖါက္မႈမ်ား ရပ္တန္႔ရန္ဆိုတဲ့
အဆိုတင္သြင္းခ်က္မ်ားကို ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီမွ
ထည့္သြင္းစဥ္းစားေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာစစ္အစိုးရကို
အၿမဲအကာအကြယ္ေပးေလ့ရွိတဲ့ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီအဖြဲ႔ဝင္ တရုတ္နဲ႔
ရုရွႏိုင္ငံတို႔က ဗီတိုအာဏာသံုးၿပီး အဲဒီအဆိုတင္သြင္းခ်က္ေတြကို
ပိတ္ပင္ခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တိုင္းရင္းသားလူနည္းစု
အမ်ိဳးသမီးမ်ားအေပၚ စစ္တပ္ေတြရဲ့ အၾကမ္းဖက္ အႏိုင္က်င့္မႈေတြကို ယခုလို
လ်စ္လ်ဴရႈထားတာေတြ ရွိေနတဲ့အတြက္ အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ ဒုကၡသည္အျဖစ္
အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြျဖစ္ၾကတဲ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၊ အိႏိၵယနဲ႔
ထိုင္းႏိုင္ငံမ်ားဘက္သို႔ စဥ္ဆက္မျပတ္ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေနၾကရပါတယ္။
အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြမွာ ဒုကၡသည္မ်ားအျဖစ္ UNHCR ရဲ့
ေစာင့္ေရွာက္မႈေအာက္မွာ ေနထိုင္ရေပမဲ့ မိုးမိုးလို အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ့
လံုၿခံဳေရးဟာ စိုးရိမ္ေနရဆဲပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒုကၡသည္အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ့
လံုၿခံဳေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မီးေမာင္းထိုး ဥပမာေပးရမယ္ဆိုရင္ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၀၆
ခုႏွစ္မွ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္အတြင္း လက္ရွိ မိုးမိုးေနထိုင္တဲ့ ထိုင္းႏိုင္ငံ
ဒုကၡသည္ စခန္းတစ္ခုမွာဘဲ အမ်ိဳးသမီးေတြကို လိင္အၾကမ္းဖက္မႈနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး
အလြန္ပင္ ဆိုးရြားတဲ့ ျဖစ္ပ်က္မႈေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ထိုလိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ
က်ဴးလြန္ေစာ္ကားမႈမ်ားထဲမွ (၄) မႈေလာက္ဟာ ေဒသခံအာဏာပိုင္ေတြနဲ႔
တိုက္ရိုက္ပတ္သက္မႈ ရွိေနတယ္လို႔ ဒုကၡသည္ေတြက ေျပာပါတယ္။ အဲလိုေတြထဲမွာ
အုပ္စုလိုက္ အတင္းအဓၶမအျပဳခံခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးေတာင္ ရွိတယ္လို႔
ဆိုပါတယ္။
ထိုင္းႏိုင္ငံဟာ ျမန္မာဒုကၡသည္ေတြအေပၚ ဆိုးရြားစြာ
ျပဳမူဆက္ဆံတဲ့အတြက္ ယခု ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဇြန္လမွာ ဒုကၡသည္ႏွင့္
ေရႊ႕ေျပာင္းေနထိုင္သူမ်ားဆိုင္ရာ အေမရိကန္ေကာ္မီတီ (USCRI) ရဲ့ ကမာၻတလႊား
ဒုကၡသည္မ်ား ေနထိုင္ခိုလႈံရာ အဆိုးဆံုး (၁၀) ႏိုင္ငံစာရင္းမွာ
ထည့္သြင္းခံရတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီလိုမ်ိဳး ထည့္သြင္း ခံလိုက္ရတဲ့အတြက္
ထိုင္းႏိုင္ငံအေနနဲ႔ ျမန္မာဒုကၡသည္ေတြအေပၚ ကိုင္တြယ္ ထိန္းခ်ဳပ္မႈ အေျခအေန
ပိုမိုတိုးတက္ေကာင္းမြန္လာႏိုင္မယ္လို႔ ဘယ္သူ အာမခံႏိုင္မွာလဲ။
“သူတို႔ႏိုင္ငံမွာ
ေနရတယ္ဆိုေတာ့ သူတို႔ ဘယ္လိုလုပ္လုပ္ က်မတို႔ ဒီလိုပဲ ခံရမယ္လို႔ထင္တယ္။
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အားလံုးက သူတို႔ကို ေၾကာက္ေနၾကရတယ္ မဟုတ္လား" လို႔
က်ေနာ့ကို ဇာတ္ေၾကာင္းျပန္ေျပာျပေနတဲ့ မိုးမိုးက မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္ပါတယ္။
"က်မအေပၚ အဲလိုုုလုပ္ထားတာ မတရားဘူးဆိုတာ အားလံုးက သိၾကေပမဲ့
ဘာမွလုပ္လို႔ မရပါဘူး။ ဒီကိစၥေတြ ေမ့ပစ္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ တခါတခါ
တစ္ေယာက္ထဲေနတဲ့အခ်ိန္ ျပန္ၿပီးေတြးမိတယ္။ အရမ္းစိတ္နာပါတယ္"။
စကားဝိုင္းေလး အဆံုးသတ္ခါနီးမွာ မိုးမိုးရဲ့ ရင္ထဲက ေနာက္ဆံုးထြက္လာတဲ့
နာက်ည္းခံစားမႈ စကားလံုးေတြပါပဲ။
ေစးရယ္စုိး
ျမန္မာက်န္းမာေရး၀န္ႀကီး
ေဒါက္တာေဖသက္ခင္ကလည္း ၂၀၁၅ မွာ ရည္မွန္းထားတဲ့ ေအအိုင္ဒီအက္စ္ေရာဂါ
ကာကြယ္ကုသ ျပုစုေစာင့္ေရွာက္ေရး အစီအစဉ္ေတြ ေအာင္ျမင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့
လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ အဖြဲ့ေတြအားလံုးရဲ ့ ႀကိုးပမ္းမႈေတြကို က်န္မာေရး
၀န္ႀကီးဌာနအေနနဲ့ ကူညီပံ့ပိုးသြားမယ္လို့လည္း ေျပာတဲ့အေၾကာင္း 
မတရား
ဖမ္းဆီးကာ ငါးဖမ္းေလွေပၚသို႔ ေရာင္းခ်ခံရေတာ့မည့္ သူမ်ားကို
ထုိင္းရဲတပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားႏွင့္ ဖမ္းဆီးခံရသူ၏ အမျဖစ္သူတို႔က ႀကိဳးပမ္း
ကယ္တင္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ယမန္ေန႔က ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္သလို
လူကုန္ကူး ေရာင္းစားသူမ်ားကိုလည္း ထုိင္းရဲမ်ားက လႊတ္ေပးလုိက္ေၾကာင္း
သိရသည္။
ယေန႔
နံနက္ပိုင္းက ထုိင္းႏုိင္ငံ၊ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕အနီးရွိ မဟာခ်ိဳင္ တလာထေလ
ထိုင္းေစ်း၌ ဖြင္လွစ္ထားေသာ အလုပ္ သမားရံုးတြင္ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ား
တရား၀င္ ေနထိုင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ခြင့္ လက္မွတ္ (ဘတ္)အသစ္ လုပ္ေပးသည့္
လုပ္ငန္းခြင္သုိ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ၊ ႏုိင္ငံျခားေရး ဒုတိယ ၀န္ႀကီး
ဦးေမာင္ျမင့္ႏွင့္ ထိုင္းအလုပ္သမား ၀န္ႀကီးမ်ား လာေရာက္ အားေပးၿပီး
သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။
ထုိင္းႏုိင္ငံ
ေတာင္ပုိင္း ဖန္ငခရုိင္ အေျခစုိက္ ပညာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး
ေဖာင္ေဒးရွင္းမွ ေက်ာင္းသား (၅၀၀)ေက်ာ္ ပညာ သင္ၾကားႏုိင္မည့္ ေက်ာင္းသစ္
ေဆာက္လုပ္ေရး အုတ္ျမစ္ခ်ပြဲ အခမ္းအနားကုိ ထိုင္းႏိုင္ငံ ေတာင္ပိုင္း၊
တကြန္ပါၿမိဳ႕နယ္၊ ခီးခပ္ေက်းရြာတြင္ (၁၄၊၀၆၊၂၀၁၁) ရက္ေန႔က ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။
