မွတ္မွတ္ ရရ တသသ အပုိင္း(၃)

မွတ္မွတ္ရရ   တသသ       အပုိင္း(၃)

(မင္းလြမ္းေနာင္)

က်ေနာ္တုိ. တသသ  မ်ား ၂၅၀  ခန္. ဟာ ေဟာင္းႏြမ္းေနျပီျဖစ္တဲ့ တပ္မေတာ္မွ ေဖာ ကား အုိအုိၾကီး (၄)စီးျဖင့္ တုိးၾကိတ္ စီးနင္းျပီး အမွတ္(၁)တပ္မေတာ္ စုေဆာင္းေရးတပ္ (ဒညင္းကုန္း ) မွ စတင္ထြက္ခြာခဲ့ၾကပါျပီ...။
က်ေနာ္ကေတာ့ စုေဆာင္းေရး ဂိတ္မွ စတင္ထြက္ခြာခြာျခင္း တပ္အ၀င္ ဆုိင္းဘုတ္ကုိ စိတ္နာစြာျဖင့္ တစ္ခ်က္ၾကည့္ခဲ့ျပီး လူ.ငရဲနွင့္တူေသာ စုေဆာင္းေရးတပ္တြင္းမွ ေလ့က်င့္ေရးသုိ. ထြက္ခြာ လာရျခင္းကုိ ေပ်ာ္ရႊင္မိသည္မွာ က်ေနာ္ တစ္ေယာက္ထဲေတာ့ မဟုတ္နိဳင္ေပ..။ ဒီလုိနွင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ. တသသ မ်ားအား တင္ေဆာင္လာေသာ ကားအုိၾကီးမ်ားသည္ ေလးကန္စြာ ေမာင္းနွင္ရင္ ရန္ကုန္ဘူတာၾကီးသုိ. ဆုိက္ေရာက္ခဲ့ၾကပါသည္။ဘူတာၾကီးသုိ.ေရာက္သည္နွင့္ စုေဆာင္းေရးမွ ဆရာမ်ားက က်ေနာ္တုိ.အားလံုးကုိ တန္းစီခုိင္းျပီး ဘူတာၾကီးဧ။္ လမ္းမေပၚတြင္ တန္းစီျပီးထုိင္ခုိင္ကာ စုေဆာင္းေရးမွေပးလုိက္ေသာ ထမင္းထုပ္မ်ားကုိ ေ၀ေပးျပီး ထမင္းစားခြင့္ ေပးပါတယ္..က်ေနာ္လဲ ထမင္းထုပ္ကုိေျဖျပီး ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ပဲဟင္းအရည္ၾကဲၾကဲကုိ စမ္းထားျပီး ေၾကာင္မစား ငါးေျခာက္ အနည္းငယ္ပံုေပးထားေသာ ထမင္းထုပ္ကုိ  ဆာေလာင္မြတ္သိပ္စြာ စားလုိက္ျပီး ေဘးပါတ္၀န္းက်င္ကုိ အကဲခတ္ၾကည့္ပါတယ္ ။ ရန္ကုန္ဘူတာၾကီးအတြင္းရွိ ခရီးသြားခရီးလာမ်ားက က်ေနာ္တုိ.အား တစ္ခ်ိဳ.က သနားဂရုဏာသက္ေသာအၾကည့္ အခ်ိဳ.က ရြံရွာေသာအၾကည့္  အခ်ိဳ.ကေတာ့ ဘာေတြလဲ ဆုိတဲ့ အၾကည့္ မ်ားကုိ သတိထားမိလုိက္ပါတယ္ .။တသသမ်ားကလဲ ၾကည့္လဲၾကည့္ခ်င္စရာပါ ဆံပင္ညွပ္ထားတာက မညီမညာ ပဲေက  မေလွ်ာ္မဖြတ္ပဲ၀တ္ဆင္ထားတဲ့ အ၀တ္အစားမ်ား ေရမခ်ိဳးရလုိ.နံေစာ္ေနတဲ့ က်ေနာ္တုိ.ရဲ. အနံ့အသက္မ်ား  ျပီးေတာ့ မတ္တပ္ရပ္ခြင့္မရွိပဲ တန္းစီျပီး ထုိင္ေနရတဲ့ ပံုစံမ်ားက လူအမ်ားကုိ သုိ.ေလာ သုိ.ေလာ ထင္ေစသည္မွာေတာ့ မဆန္းပါ..။
ေလ့က်င့္ေရးမွ တပ္ၾကပ္ၾကီး ကေတာ့ က်ေနာ္တုိ. တသသ မ်ား ကုိေခၚေဆာင္ဖုိ.အတြက္ မီးရထား ရံုပုိင္ၾကီးထံသုိ.သြားကာ  အမ္အုိ (MO) နွင့္ ၀ရမ္း ကိစၥ မ်ားသြားေရာက္ေဆာင္ရြက္ေနျပီး က်ေနာ္တုိ.အဖဲြ. လုိက္ပါစီးနင္းရမဲ့ ရထားတဲြကုိ စီမံေနပါတယ္။က်ေနာ္ကေတာ့ ေဘးပါတ္၀န္းက်င္ကုိအကဲခတ္ရင္ း အရပ္ ပုပ်ပ္ပ်ပ္ မ်က္နာ ေက်ာက္ေပါက္မာဗလပြနွင့္ ဗႏၵဳလတံဆိပ္ နွစ္ဖက္တပ္ စုေဆာင္းေရးမွ တပ္ၾကပ္ၾကီး တစ္ဦး နွင့္ အျခားအဆင့္ (၂) ဦးကုိ ေတြ.ျမင္လုိက္ပါတယ္။သူတုိ.ကေတာ့ ရန္ကုန္ဘူတာၾကီးမွာ က်င္လည္က်က္စားေနတဲ့ မနုႆ မုဆုိးေတြပါပဲ ..သူတုိ.ေတြက က်ေနာ္တုိ. တသသ ေတြဖက္ကုိ မ်က္ေျခမျပတ္ အကဲခတ္ေနတာကုိ က်ေနာ္ ေတြ.ျမင္လုိက္ပါတယ္ ဒါေပမဲ့ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိတာေတာ့ က်ေနာ္မသိေသးပါဘူး ...။သိပ္မၾကာခင္ပဲ ေလ့က်င့္ေရးက ဆရာ ဒုတက စုိးသိန္း က က်ေနာ္တုိ. နားကုိေရာက္လာျပီး တုိးတုိးတိတ္တိတ္ သတိေပးလာပါတယ္  မင္းတုိ. ငါမသိပဲ ဘယ္မွ မသြားၾကနဲ. ေအးသြားလုိ. ဒါမွမဟုတ္ ေျပးလုိ. မင္းတုိ. ငါ့လက္ကလြတ္ခ်င္လြတ္မယ္  ဟုိမွာေတြ.လား စုေဆာင္းေရးကေကာင္ေတြ မင္းတုိ.ကုိ က်ားေခ်ာင္းေခ်ာင္းေနတာ သူတုိ.လက္ကေတာ့မင္းတုိ.လြတ္မွာမဟုတ္ဘူး ..သူတုိ.မိသြားလုိ.လဲ ငါတုိ.လက္ကုိျပန္အပ္တာမဟုတ္ဘူး  မင္းတုိ.ကုိ သူတုိ.ကစုေဆာင္းေရးကုိျပန္ပုိ.ျပီး ေရာင္းစားအံုးမွာ အဲဒီအခါက်ရင္ မင္းတုိ.လဲ ဒုကၡေရာက္မယ္ ငါတုိ.လဲ ျပႆနာတက္မယ္ ဒီေတာ့ မင္းတုိ. ငါတုိ.အတြက္ မေကာင္းပဲ စုေဆာင္းေရးကေကာင္ေတြက ၾကားကေန စားသြားမယ္  ငါေျပာတာနားလည္လား  ဆုိျပီးေျပာလာေတာ့ က်ေနာ္တုိ.ေတြ တုတ္တုတ္ေတာင္ မလွဳပ္ရဲေတာ့ပါ ။ က်ေနာ္လဲ ထုိင္ေနရာကေန စုေဆာင္းေရးက မုဆုိးေတြဆီကုိမၾကာခဏ အကဲခတ္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ သူတုိ.က က်ေနာ္တုိ.ေျပးနိဳင္မဲ့လမ္းေၾကာင္းေတြမွာ လူခဲြျပီး သားေကာင္ေစာင့္ဖမ္း  ဖုိ.အသင့္ျဖစ္ေနပံုပါ ပဲ....။  ဒီေနရာမွာေတာ့ က်ေနာ္သိခဲ့ရတာ အရင္ တသသ ေတြထဲက ဘူတာၾကီးအေရာက္မွာ ေျပးဖုိ.အခြင့္အလမ္း ရျပီဆုိျပီး ေျပးၾကတယ္ဒါေပမဲ့ သူတုိ.ခမ်ာမလြတ္ပဲ စုေဆာင္းေရးက စားေနၾကေၾကာင္ပါးေတြရဲ.လက္ခ်က္နဲ.စုေဆာင္းတပ္ကုိ ဒုတိယအၾကိမ္ ျပန္ျပီးအေရာင္းစားခံၾကရတယ္ဆုိတာပါပဲ ..ျပီးေတာ့ ထြက္ေျပးသူအေတာ္မ်ားမ်ားကလဲ အတင္းအဓမၼ စုေဆာင္းခံရသူ အမ်ားစု ျဖစ္တယ္ဆုိတာလဲ သိခဲ့ရပါတယ္ ။
က်ေနာ္တုိ. လဲ ခရီးသြားခရီးလာေတြမ်ားျပားလြန္းလွတဲ့ ရန္ကုန္ဘူတာၾကီးကေန ထြက္ခြာခ်င္လွပါျပီ  ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့  ရွက္စရာ ျဖစ္ေနလုိ.ပါပဲ..မသိရင္ကၽြန္ေတာ္တုိ.  တသသ မ်ား က ေထာင္ေျပာင္းလာတဲ့ အက်ဥ္းသားေတြနဲ. တူေနျပီးစုေဆာင္းေရးမွ မုဆုိးမ်ားရန္ကုိလဲ ေၾကာက္ လုိ.ပါပဲ..တစ္ခ်ိဳ.ဆုိရင္ ေလ့က်င့္ေရးကဆရာမ်ား အလစ္ တသသ မ်ားဆီလာျပီ မင္းတုိ.ထြက္ေျပးရင္ ငါမင္းတုိ.ကုိ ကူညီမယ္ ေျပာျပီးရင္ အျပင္ေရာက္ေအာင္လုပ္ စုေဆာင္းေရးျပန္ေရာင္းစာ း နဲ. သံသရာလည္ေနတဲ့ တသသ မ်ား လဲ ရွိပါတယ္  ။  ကၽြန္ေတာ္ တုိ. အသုတ္မွာ က်ေနာ့္လုိ မိမိသေဘာနွင့္ ၀င္ေရာက္သူ မွာအနည္းစုျဖစ္ျပီး အျခား မသမာတဲ့နည္းမ်ားနဲ. သြတ္သြင္းခံရသူအေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပါ၀င္လာလု္ိ. အုပ္ခ်ဳပ္မွဳ.ေတြကုိ တင္းၾကပ္ရတာျဖစ္တယ္လုိ. က်ေနာ္တုိ. တသသ ထဲမွ စည္းကမ္းထမ္းသိမ္းေရး လုပ္ေနသူက ေျပာျပပါတယ္ ..။
ဒီလုိနဲ. က်ေနာ္တုိ. လုိက္ရမဲ့ရထားေတာ့ ဆုိက္ေရာက္လာပါျပီ က်ေနာ္တုိ.ေတြ ကုိတင္မဲ့ အတဲြ က (၃)တဲြပါ ေလ့က်င့္ေရးကဆရာမ်ားကေတာ့ ရထားတဲြေတြကုိ သြားျပီး ေဘးျပတင္းေပါက္ေတြကုိ ပိတ္ ျပီး က်ေနာ္တုိ. ခုန္ခ်ျပီးထြက္မေျပးနိဳင္ေအာင္ ၾကိဳးေတြခ်ည္ေနတာေတြ.လုိက္ပါတယ္.။  က်ေနာ္လဲ ေဘးပါတ္၀န္က်င္ကုိၾကည့္ရင္း စုေေဆာင္းေရးက ေၾကာင္ပါးတစ္ေယာက္ (၁၃) သာသာ ေကာင္းေလးတစ္ဦး ကုိပုခံုးဖက္ျပီး(ဘာေတြေျပာေနလဲေတာ့မသိပါ ) ခဏၾကာေတာ့ ဒညင္းကုန္းဖက္ကုိသြားတဲ့ျမိဳ.ပါတ္ရထားေပၚကုိေခၚတင္သြားတာေတြ.လုိက္ပါတယ္...ေကာင္ေလးပံုကုိၾကည့္ရတာေတာ့ လုိက္ခ်င္ပံုမေပၚေပမဲ့ ေၾကာက္လုိ.လုိက္သြားရတဲ့ပံုမ်ိဳးပါ...က်ေနာ္အပါအ၀င္ တသသ အေတာ္မ်ားမ်ားနဲ.ခရီးသြားခရီးလာအခ်ိဳ. ေတြ.ျမင္ၾကေပမဲ့ ကူညီဖုိ.ဆုိတာ မျဖစ္နိဳင္ေတာ့လဲ  စိတ္မေကာင္းရံုကလဲြျပီး ဘာမ်ားတတ္နိဳင္အံုးမွာလဲဗ်ာ....ဒါကေတာ့ ရန္ကုန္ဘူတာၾကီးမွာ က်ေနာ္ေတြ.ျမင္ခဲ့ရတဲ့ အေတြ.အၾကံဳေလးပါပဲ....။
က်ေနာ္တုိ. အဖဲြ.လဲ ရထားေပၚတက္ဖုိ. လွဳပ္လွဳပ္ရြရြ ျဖစ္လာပါျပီ ..စည္းထိမ္းအဖဲြ.ေတြ နဲ. ဆရာေတြကလဲ လံုျခံဳေရးကုိ အထူးဂရုျပီး တစ္တန္းျခင္း အတဲြေပၚေတြကုိတင္ပါတယ္ ..က်ေနာ္လုိက္ပါတဲ့အတဲြ ထဲမွာေတာ့ တသသ ေတြ ျပည့္ၾကပ္ေနျပီး က်ေနာ္ကေတာ့ စုေဆာင္းေရးမွာကတည္းက သိပ္ေနမေကာင္းခ်င္ ေတာ့ အိတ္ေတြတင္တဲ့ စင္ေပၚကုိ တက္ျပီး   အိပ္လုိက္ပါတယ္  ။ အ၀င္အထြက္အေပါက္မွာေတာ့ တသသ ေနလင္းေအာင္  က ေစာင့္ေနတာပါ ...အတဲြလုိက္ စည္းကမ္းထိမ္းအဖဲြ.ေတြထားျပီးဆရာေတြထဲက ၂ ေယာက္သာ က်ေနာ္တုိ.အတဲြနဲ.လုိက္ပါတယ္ ..။ဒီလုိနဲ. ရထားလဲ စထြက္ျပီ က်ေနာ္လဲ အိပ္ျပီေပါ့  ေဘးပါတ္၀န္းက်င္ကုိလဲ ဘာမွ မျမင္ရသလု ေလ၀င္ေပါက္ကလဲ နည္းလွပါတယ္ က်ေနာ္တုိ.အတဲြထဲမွာ လူေငြ.ေခၽြးနံ. နဲ.အပူရွိန္ကေတာ့ ရထား ထြက္မွ သက္သာပါတယ္ ..။ ဒီလုိနဲ. ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္း နဲ. လုိက္ပါခဲ့ရျပီး ဘယ္ဘူတာေတြကုိ ဆုိက္မွန္းလဲမသိရပါ   ...ဒီၾကားထဲ ဘူတာကေနအထြက္ စည္းထိမ္းလုပ္တဲ့ ေနမ်ိဳးေအာင္  (တသသ)က ခုန္ဆင္းျပီးထြက္ေျပးျပန္ပါတယ္ ..ဒါကုိေလ့က်င့္ေရးက ဒုတပ္ၾကပ္ စုိးသိန္းကလဲ ရထားေပၚကေနခုန္ဆင္းျပီးက်န္ခဲ့ရပါတယ္.။
ဒီလုိနဲ.က်ေနာ္တုိ. တသသမ်ားအဖဲြ. ရထားေပၚမွာ အစားဆင္းရဲ အေနဆင္းရဲနဲ. ဒုကၡခံ ျပီး တပ္မေတာ္သားတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖုိ. အတြက္ ေတာင္းတြင္းၾကီးျမိဳ. အမွတ္(၇)စစ္အေျခခံေလ့က်င့္ေရးသင္တန္းေက်ာင္း  ကုိ ေရာက္ဖုိ. ရင္ခုန္စြာရွိေနတာကေတာ့ အမွန္ပါခင္ဗ်ာ...။ က်ေနာ္တုိ. အားလံုး ၀ုိင္းေျပာၾကလုိ. ေလ့က်င့္ေရးကဆရာမ်ားက လုိက္ေလ်ာေပးျပီး ေတာင္တြင္းၾကီးျမိဳ. ေရာက္ရန္ အလုိေနာက္ဆံုးဘူတာမွာ ျပတင္းေပါက္ေတြကုိဖြင့္ေပးခဲ့ပါတယ္ ..ဒီေတာ့မွပဲက်ေနာ္တုိ. တသသေတြအားလံုး ေဘးပါ္တ္၀န္းက်င္ကုိျမင္ရပါေတာ့တယ္..။ အညာေဒသရဲ. ပူျပင္းတဲ့  ရာသီဥတု ရထားလမ္း ေဘးတစ္ခ်က္ရွိ ထန္းေတာမ်ား နဲ. ေတာင္ကုန္းေတာင္တန္းမ်ားက က်ေနာ္ ့လုိ ေျမျပန့္က လာသူတစ္ေယာက္အေနနဲ.ေတာ့ လွပတဲ့ပန္ခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ပါပဲ..။
ေဘးပါတ္၀န္က်င္က အညာေဒသရဲ. အလွအပေတြကုိ  ခံစားရင္း ရထားလမ္းအေကြ.မွာ ေနာက္တဲြမွာပါလာတဲ့ တသသ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကုိ လက္ျပနဳတ္ဆက္သူ ေအာ္ဟစ္နဳတ္ဆက္သူမ်ားျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကျပီး စုေဆာင္းေရးမွာၾကံဳေတြ.ခဲ့ရတဲ့ ဒုကၡဆုိးေတြကုိ တသသမ်ား အားလံုး ေမ့ေလ်ာ့ ေနသလုိပင္  ။ ေလ့က်င့္ေရးသင္တန္းေက်ာင္းတြင္ေနာက္ထပ္ေတြ.ရမည့္အခက္အခဲကုိလဲ ၾကိဳတင္မေတြးခဲ့ ေၾကာက္ရြံ.မွဳ.လဲမရွိခဲ့ ျဖစ္လာသမွ်ကုိရင္ဆုိင္မယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ျဖင့္ ယခုကဲ့သုိ. ခရီးသြားေနရသည္ကုိ ပင္ က်ေနာ့္ စိတ္တြင္းေက်နပ္မိပါတယ္ ။ဒီလုိနဲ. က်ေနာ္တုိ.  တသသ မ်ား စီးနင္းလုိက္ပါလာတဲ့ ရထား ကေတာ့ ေတာင္းတြင္းၾကီးဘူတာမွာ ဆုိက္ေရာက္ျပီး  အားလံုးတန္းစီ လူစစ္ ျပန္ပါတယ္  ။ ရထားေပၚက ခုန္ဆင္းျပီးထြက္ေျပးသြားတဲ့ တစ္ေယာက္မွ လဲြျပီး အားလံုး လူစံု တက္စံု ျဖစ္ပါတယ္.။ဘူတာေရာက္ျုပီး သိပ္မၾကာပါ ေလ့က်င့္ေရးမွ ေဖာကားၾကီးမ်ားေရာက္လာျပီး က်ေနာ္တုိ. တပ္သားသစ္မ်ား ကုိ ကားေပၚတင္ျပီး ေလ့က်င့္ေရးတပ္ရွိရာသုိ. ဦးတည္ထြက္ခြာလာပါတယ္ ...လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာေတာ့စည္ကားလွတဲ့ေတာင္တြင္းၾကီးျမိဳ. ကုိ ကားေပၚမွ ၾကည့္ျပီး က်ေနာ္မေရာက္ဖူးတဲ့ေဒသကုိေရာက္ေနလုိ. အမ်ိဳးအမည္မသိတဲ့ ခံစားမွဳ.ေလးကုိ ခံစားမိပါတယ္.။ ေတာင္တြင္းၾကီး ျမိဳ.ကုိ ျဖတ္ေက်ာ္လာျပီး ေလ့က်င့္ေရးတပ္ကုိမေရာက္ခင္ အညာေဒသရဲ. လူစီးယာဥ္ျဖစ္တဲ့ ျမင္းလွည္းေလးေတြနဲ. အညာေဒသ ရဲ. ပါတ္၀န္းက်င္အလွအပမ်ားကုိ က်ေနာ္ သေဘာက်နွစ္ျခဳိက္စြာ ၾကည့္ရင္း မဲဇလီပင္ေတြ လမ္းေဘးေတြမွာ အစီအရီ စုိက္ထားတဲ့ အမွတ္(၇)စစ္အေျခခံေလ့က်င့္ေရးသင္တန္းေက်ာင္း  ဆုိတဲ့ ဆုိင္းဘုတ္ကုိေတြ.မွ က်ေနာ္တုိ. ေတြကုိ တပ္မေတာ္သားတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖုိ. နီးစပ္လာပါလားဆုိတဲ့အသိနဲ. စိတ္လွဳပ္ရွားလာမိပါတယ္....။

က်ေနာ္တုိ. တသသ မ်ား ကုိ တင္ေဆာင္လာတဲ့ ေဖာ ကား မ်ားကေတာ့ တပ္အ၀င္လမ္းမၾကီးအတုိင္း ေျဖညင္းစြာ ေမာင္းနွင္လာျပီး ဗဟုိကင္းကုိ ျဖတ္ေက်ာ္လာပါျပီ   ...။ ေနာက္ထပ္ (၅)မီးနစ္ခန္.ေမာင္းလာျပီးမွ ကြင္ျပင္က်ယ္ၾကီး နဲ. ေလ့က်င့္ေရးတပ္ခဲြမ်ား ကုိ အစီအရီေတြ.ရပါျပီ ...လမ္းေတြမွာလဲ ညီညာစြာတန္းစီျပီး ေပါက္တူးေပါက္ျပားကုိယ္စီနွင့္ သြားလာေနၾကေသာ စစ္စိမ္းေရာင္စြပ္ၾကယ္ စစ္စိမ္းေရာင္ေဘာင္းဘီ ကုိယ္စီနွင့္ ဘ၀တူ စီနီယာ တသသ မ်ားကုိ ေတြ.ျမင္ရပါတယ္..။ က်ေနာ္တုိ. ေနရမဲ့တပ္ခဲြကုိ ေရာက္ေတာ့ ေန.လည္ ပုိင္းေလာက္ပါ အညာေနကလဲပူမွ ပူပါပဲ တသသ အားလံုး ကားေပၚကဆင္း တန္းစီ ျပီး တပ္ခဲြမွဴး ဗုိလ္ၾကီး ေအာင္မုိး  တပ္ခဲြ အရာခံဗုိလ္ တစ္ဦး တပ္ခဲြ တပ္ၾကပ္ၾကီး ေက်ာ္ဦး တုိ.မွ အမွာစကားေျပာျပီး က်ေနာ္တုိ.ကုိ အေဆာင္ေတြခဲြပါေတာ့တယ္ ..။ က်ေနာ္တုိ. တပ္ခဲြ နာမည္ကေတာ့ က်န္စစ္သား တပ္ခဲြပါ  အဲဒီကမွ တဆင့္ တပ္စု (၄)စု ထပ္ခဲြျပီး  က်ေနာ္က တပ္ စု(၄) မွာ ကေလးေတြ အမ်ားစုပါတဲ့တပ္စု မွာ ေနရပါတယ္ အားလံုးျပီးမွ တသသ မ်ားအားလံုးကုိ ထမင္းစားေဆာင္ကုိ ေခၚသြားျပီးစုေဆာင္းေရးထက္သာတဲ့

အစားအေသာက္မ်ားနွင့္ေကၽြးပါတယ္  (ပဲဟင္း ျပစ္ျပစ္ နွင့္ ငါးေျခာက္ေၾကာ္ပါ) ..။ က်ေနာ္တုိ. ထမင္းစားျပီးခဏ နားရပါတယ္   ...ညေန ၃ နာရီေလာက္မွာေတာ့ အားလံုးတန္းျပန္စီျပီး ဆန္းစစ္ (အေျပး) လုပ္ရပါေတာ့တယ္ (၅) မုိင္အေျပးတက္ ကုိ အရပ္၀တ္မ်ားျဖင့္ ဖိနပ္ခါးၾကားထုိးျပီး ေျပးၾကရပါျပီ... က်ေနာ္လဲ ဖိနပ္ကုိ ခါးၾကားထုိးျပီး မနားတမ္းေျပးလုိက္တာ ရင္ဘတ္ထဲ စုိ.တဲ့အထိပါပဲခင္ဗ်ာ..။
ဆန္းစစ္ျပီးေတာ့ ညေနအေတာ္ေစာင္းေနပါျပီ   တသသမ်ားအားလံုးကုိ ဘားတုိက္ထဲထည့္ျပီး ကင္းတာ၀န္ခဲြေ၀ ၾကပါတယ္ ..။ေနာက္ေန.မွာေတာ့  စစ္ယူနီေဖာင္နဲ.စစ္၀တ္ပစၥည္းေတြကုိ ေ၀ေပးမယ္လုိ. တပ္ခဲြမွဴး မွ ေျပာဆုိျပီး က်ေနာ္ေတြအားလံုးလဲ  ပင္းပန္းႏြမ္းနယ္စြာ နဲ. ေလ့က်င့္ေရးေက်ာင္းရဲ. ပထမဆံုး ည ကုိ အိပ္ေပ်ာ္တစ္၀က္နိဳးတစ္၀က္ျဖင့္ အနားယူခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္ ခင္ဗ်ာ.......။             ။


(အပုိင္း ၄   ကုိ ဆက္လက္တင္ေပးပါမယ္)   မင္းလြမ္းေနာင္